به‌طور کلی، از عوامل مهم تأثیر گذار بر مقاومت سایشی ترد تایرها، نوع تقویت‌کننده و سامانه پخت است. در این پژوهش، از مخلوط نانورس و دوده برای تقویت کنندگی آمیزه و هم‌چنین، دو نوع سامانه پخت گوگردی و پرتو الکترونی استفاده شده است. با توجه به نیاز به مقدار کم نانورس در برای تقویت کنندگی و استفاده از پرتو الکترونی برای پیوند‌های عرضی در لاستیک‌ها، آمیزه‌های لاستیکی برپایه لاستیک طبیعی (NR) و لاستیک استایرن بوتادین (SBR) به نسبت 70 به 30 و phr 25 دوده، حاوی 4% و 7% وزنی نانورس اصلاح شده به روش اختلاط مذاب و سامانه پخت گوگردی معمولی تهیه شد. هم‌چنین برای بررسی تأثیر پرتو الکترونی بر ویژگی‌های نمونه‌های تهیه شده، از دزهای پرتو دهی 100، 150 و KGy 200 استفاده شد. هم‌چنین نمونه‌هایی بر پایه آلیاژ لاستیکی فوق حاوی phr 35 و 50 دوده و بدون نانورس برای مقایسه تهیه شد. با استفاده از آزمون سایش، تأثیر مقدار نانورس و پرتودهی بر مقدار سایش نمونه‌های تهیه ‌شده مورد مطالعه قرار گرفت. دیگر ویژگی‌های نمونه‌ها مانند سختی و درصد جهندگی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه‌های به‌دست آمده نشان داد که با افزودن نانورس به مقدار 4% و 7% مقدار سایش کاهش می‌یابد ولی ویژگی‌های آمیزه حاوی 4% وزنی نانورس بهتر از آمیزه حاوی 7% وزنی نانو‌رس است. هم‌چنین، با افزایش مقدار در پرتودهی، مقاومت سایشی و سختی افزایش و جهندگی کاهش می‌یابد که می‌تواند به‌دلیل کاهش پیوندهای پلی و دی سولفایدی و افزایش پیوندهای منوسولفایدی، کربن-کربن و چگالی پیوند‌های عرضی باشد. نتیجه‌های آزمون ATR-IR و تورم، این نتیجه‌ها را تایید کرد. Manuscript profile

آمیزه پلی‌وینیل‌کلراید / لاستیک‌طبیعی اپوکسید شده (PVC/ENR50) با ترکیب درصدهای 30/70 و50/50 با میزان ثابت 3% وزنی نانورس Cloisite 30B با روش اختلاط مذاب تهیه شد. ساختار نانوکامپوزیت و چگونگی پراکنش نانولایه‌ها و هم‌چنین ویژگی‌های رئولوژیکی با استفاده از پراش پرتو XRD) X)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی رئومتر مکانیکی مذاب (RMS) مطالعه شد. ویژگی‌های مکانیکی نمونه‌ها با آزمون کششی بررسی شد. تصویرهای XRD نشانگر بین لایه‌ای شدن آمیزه پلیمری درون نانولایه‌هاست. هم‌چنین مطالعه رفتار رئولوژی مذاب نشان داد افزودن نانورس به آمیزه PVC/ENR50 باعث افزایش گرانروی مختلط و مستقل شدن مدول ذخیره از بسامد در بسامدهای کم می‌شود، که بیانگر توزیع یکنواخت نانورس و برهم‌کنش مناسب بین نانولایه‌ها و بستر پلیمری است. براساس نتیجه‌های به‌دست آمده، نانوکامپوزیت PVC/ENR50 با ترکیب درصد 30/70 نسبت به ترکیب درصد 50/50 دارای ویژگی‌های بالاتری است که آن را می‌توان به توزیع یکنواخت تر نانورس Cloisite 30B در بستر آمیزه قطبی تر با میزان PVC بیشتر نسبت داد. تصویرهای SEM از سطح شکست نمونه‌ها و ویژگی‌های مکانیکی نیز نتیجه‌های فوق را تایید می‌کند. Manuscript profile