هدف از انجام این پژوهش بررسی عملکرد پومیس اصلاح شده با عامل های کاهش دهنده انرژی سطح برای به کارگیری یک جاذب معدنی در فرایند جداسازی آب و روغن بوده است. اثر دو عامل نوع اصلاح‌کننده (اکتادسیل تری‌کلروسیلان و تری‌متیل کلروسیلان) و غلظت اصلاح‌کننده، ارزیابی شد و تحت شرایط بهینه، پومیس فوق ‌آب‌گریز و فوق روغن‌دوست با میانگین زاویه‌ تماس °0/82±°159/2 به دست آمد. همچنین، مقدار اندازه‌گیری شده پسماند زاویه تماس نمونه‌ بهینه °08//0±°2/38 بود. مشخصه‌یابی‌های دستگاهی برای تعیین ویژگی های جاذب‌ نیز انجام پذیرفت و حضور اصلاح‌کننده‌های سطحی بر سطح پومیس اثبات شد. در آزمایش‌های انتها بسته درصد جداسازی دی‌کلرومتان از آب با نمونه بهینه 98/3 % با شار عبوری lm-2h-1 8422/38 به دست آمد. همچنین، آزمایش‌های جداسازی انتها بسته متوالی با تکرار ده مرتبه انجام پذیرفت و درصد جداسازی پس از ده چرخه جداسازی آب و دی‌کلرومتان، بیش از 92 % بود. از طرفی با افزایش چرخه‌های جداسازی آب و دی‌کلرومتان، شار عبوری از 8422/38 تا lm-2h-1 3445/52 تغییر یافت. برای سنجش پایداری نمونه‌ بهینه با ماهیت فوق‌آب‌گریزی، آزمایش غوطه وری در آب در مدت 6 ساعت انجام شد و زاویه ایستا قطره از °159/2 به °153/2 کاهش یافت. Manuscript profile