هدف این پژوهش مقایسۀ اثربخشی بستۀ بومی‌شفقت‌درمانی با شفقت‌درمانی گیلبرت بر سلامت روان و سرمایۀ روانشناختی زنان شاغل شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ زنان شاغل گروه سنی 25 تا 45 سال شهر اصفهان در سال 1398 بودند. و حجم نمونه شامل 45 نفر که 15 نفر در گروه آزمایش اول، 15 نفر در گروه آزمایش دوم و 15 نفر در گروه کنترل جای گرفتند و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شفقت درمانی بومی‌و شفقت درمانی گیلبرت برای زنان دو گروه آزمایش(در 8 جلسه) اجرا شد. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامۀ سلامت عمومی‌(Goldberg,1972)، و پرسشنامۀ سرمایۀ روانشناختی (Luthans, 2007) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات مبتنی بر بستۀ بومی شفقت‌درمانی و شفقت‌درمانی گیلبرت بر متغیرهای سلامت روان و سرمایۀ روانشناختی وجود نداشت، همچین تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون سلامت روان و سرمایۀ روانشناختی زنان گروه آزمایش و کنترل و تفاوت معناداری بین میانگین نمرات سه مرحلۀ پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری متغیرهای سلامت روان و سرمایۀ روانشناختی زنان شاغل وجود داشت. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی عناصر برنامۀ درسی تأثیرگذار در موفقیت نظام آموزشی می باشد. ماهیت پژوهش از نوع کیفی است که با استفاده از روش تحلیل مضمون و به شیوۀ استقرایی، عناصر برنامۀ درسی شناسایی و استخراج گردید. جامعۀ آماری متشکل از صاحب‌نظران برنامۀ درسی و معلمان مقطع ابتدایی سراسر کشور بوده که براساس روش هدفمند 37 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش مصاحبۀ نیمه‌عمیق بود که تا مرحلۀ اشباع ادامه داشت. روایی پژوهش از طریق تکنیک ممیزی کردن توسط داوران و ضریب پایایی (درصد توافق مشاهده‌شده) از طریق روش هولستی (روش دستی) تائید شد. پس از کدگذاری و تحلیل داده‌ها، 61 مضمون پایه، 13 مضمون سازمان دهنده و 3 مضمون فراگیر (عالی) استخراج شدند که عبارت‌اند از: عناصر اصلی برنامۀ درسی (هدف، محتوا، روش، ارزشیابی و بودجه)، عناصر فرعی (فضای آموزشی، تجهیزات و منابع آموزشی، زمان آموزش، تجربه عملی مدیران و معلمان و تشکل‌های دانش‌آموزی) و عناصر پنهان (تفاوت‌های فردی فراگیران، جایگاه اجتماعی والدین و مدارس و عوامل پشتیبانی). در پایان الگوی پژوهش براساس مضامین فراگیر ترسیم گردید. Manuscript profile

این پژوهش با هدف ارائه الگوی عملی بهبود کیفیت سلامتی کودکان دبستانی از طریق آموزش مهارت‌های زندگی انجام شد. ماهیت پژوهش از حیث اجرا، کیفی (از نوع پدیدارشناسی) است. حجم نمونه (25نفر) براساس روش هدفمند، از بین معلمان مقطع ابتدایی استان بوشهر انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه ‌عمیق تا رسیدن به مرحله اشباع ادامه داشت. روایی ابزار پژوهش از طریق تکنیک ممیزی‌کردن و پایایی اطلاعات گردآوری‌شده براساس معیارهای: مقبول‌بودن، انتقال‌پذیری، اطمینان‌پذیری، تائیدپذیری توسط 10 نفر از خبرگان انجام شد. پس‌از کدگذاری داده‌ها، 93عبارت کلیدی، 12خرده‌مضمون و پنج‌مضمون کلی به عنوان راهبردهای عملی بهبود سلامتی کودکان بدین شرح استخراج گردید: مهارت‌های شناختی(خودآگاهی، تصمیم‌گیری)؛ مهارت‌های پیشگیرانه(همیاران سلامت، تمرین زندگی با حوادث)؛ مهارت‌های فکری(تفکر حل‌مسئله، تفکرخلاق، تفکرانتقادی، سوادرسانه‌ای)؛ مهارت‌های ارتباطی(ارتباط موثر با دیگران، همدلی متقابل)؛ مهارت‌های مقابله‌ای(پرورش هوش‌ هیجانی، مدیریت استرس، مدیریت هیجان‌ها). الگوی پژوهش براساس مضامین کلی ترسیم شد. آموزش مهارت‌های زندگی به صورت درس مستقل در دبستان پیشنهاد اکثر معلمان بود. Manuscript profile

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی شیوه ی فرزند پروری والدین با کم رویی دختران شهرستان نورآباد ممسنی انجام گرفته است. روش پژوهش، پیمایشی است. نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای با مراجعه به دبیرستان ها انجام شد. برای جمع آوری داده های پژوهش، از آزمون های کم رویی استنفورد و نحوه ی برخورد والدین استفاده شد که اعتبار این آزمون ها از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 78/0=α و72/0=α بدست آمد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، t و f استفاده شد. نتایج نشانگر این است که شیوه ی فرزند پروری، توقعات و انتظارات والدین با کم رویی دختران رابطه ی مستقیم، شیوه ی فرزند پروری محبت آمیز با کم رویی دختران رابطه ی عکس، شیوه ی فرزند پروری استقلال در امور شخصی با کم رویی دختران رابطه ی عکس و بین ترتیب تولد با کم رویی رابطه ای معنادار وجود دارد، فرزندان اول نسبت به فرزندان بعدی کم رو ترند و بین رشته ی تحصیلی (تجربی، ریاضی، انسانی) با کم رویی رابطه ای معنادار وجود دارد و دانش آموزان رشته ی ریاضی کم رو ترند. نتیجه گیری: بهتر است والدین از شیوه های فرزندپروری محبت آمیز و استقلال در امور شخصی بیش تر استفاده کنند و در حد امکان کم رویی خود را درمان کنند تا روی فرزندانشان تاثیر نداشته باشد   Manuscript profile