پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین ازدواج فامیلی و درون گرایی-برون گرایی شخصیت در مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مقایسه‌ی آن با مادران دارای فرزند عادی می پردازد. این پژوهش درصدد تبیین رابطه ازدواج های فامیلی و درون گرایی-برون گرایی شخصیت مادران با تولد فرزند عقب مانده ذهنی است. روش انجام پژوهش، روش پس رویدادی است. جامعه آماری شامل مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان بهبهان است. نمونه مورد مطالعه شامل 220 نفر از مادران که 110 نفر مربوط به مادران دارای فرزندعقب مانده ذهنی و 110 نفر مربوط به مادران دارای فرزند عادی(گروه مقایسه) است. تعداد نمونه ها با توجه به حجم جامعه و مدل آماری قابل توجیه است. روش نمونه گیری مادران دارای فرزندعقب مانده ذهنی تصادفی ساده و مادران دارای فرزندعادی تصادفی چند مرحله ای است. ابزارگردآوری اطلاعات شامل، پرسش نامه پژوهشگر ساخته در مورد ازدواج فامیلی و پرسشنامه شخصیتی آیزنگ فرم 57 سوالی است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شده است. یافته‌های حاصل از رگرسیون لجستیک نشان می‌دهد ازدواج فامیلی احتمال تولد کودک عقب مانده ذهنی را افزایش می دهد. همچنین نتایج به دست آمده برای استنباط معنادار بودن رابطه‌ی بین ازدواج فامیلی و درون گرایی-برون گرایی شخصیت، ازدواج فامیلی و درون گرایی-برون گرایی شخصیت وعضویت گروهی کفایت نمی‌کند. واژه هایکلیدی: Manuscript profile