مادران کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ بیش‌فعالی با چالش‌های مهمی مواجه‌اند، هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد و فرزندپروری مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌گرا بر تنظیم هیجان، تاب آوری و رابطه مادر-کودک در جامعه اماری مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی 8 تا 12 ساله پسر شهر تهران در سال 1399-1400 با روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. بوسیله نمونه‌گیری در دسترس، 45 مادر داوطلب وارد مطالعه شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر، مقیاس تاب آوری کانرو دیویدسون و مقیاس رابطه مادر-کودک پیانتا و محتوی دوره آموزشی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد کوین و مورل و آموزش مبتنی بر روان‌شناسی مثبت‌گرا سلیگمن بودند. برای تحلیل داده‌ها، از شاخص‌های توصیفی (میانگین وانحراف معیار )و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغیری) در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده گردید. نتایج نشان داد، بین گروه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد ، گروه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا و گروه گواه ، در میانگین نمره ی تنظیم هیجان و رابطه مادر-کودک تفاوت معناداری وجود داشت.اما در میانگین نمره تاب آوری تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین آموزش فرزندپروری مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا اثربخشی بیشتری بر تنظیم هیجان و رابطه مادر-کودک در مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توحه/ بیش فعالی داشت بنابراین به مشاوران توصیه می‌شود از یافته‌های مطالعه حاضر در راستای مداخلات بالینی جهت کمک به بهبود تنظیم هیجان و افزایش تاب آوری و ارتقإ کیفیت رابطه مادر-کودک در مادران کودکان دارای نارسایی توجه/ بیش‌فعالی استفاده‌ نمایند. Manuscript profile