The Quchan fault is located in Quchan - Shirvan area which is a part of Chenaran- Bojnourd plain in Kopeh-Dagh zone, NE Iran. The Quchan active fault with northwest – southeast trending is one of the most important strike-slip faults in the area which its activity led to the numerous historical and instrumental earthquakes. The Neo-tectonic activities of this fault are investigated by the drainage patterns, displacement of the waterways, the impact on the alluvial fan deposits and the Quaternary sediments cutting. Here, we aim to employ instrumental seismicity along with satellite imagery data, thermal images, shuttle radar topography mission (SRTM) data plus field observations to explain the mechanism and active tectonics of the southeast Quchan fault termination. Processing Landsat-8 image synchronous with the maximum micro-seismic occurrences reveals that thermal anomaly is positive and corresponds to the major lineaments. Thermal anomaly images have also revealed three hidden faults which have not yet been distinguished in the field surveys. The continuous strike slip activity of the Quchan fault over the time resulted in the formation of compression zone and new thrusts along the southeastern end. By continuance of thrust activity, the anticline starts to accrete and the older thrusts are covered with folding sedimentary rocks, thus thrust loader continues until now. This research is the first successful attempt in Iran to detect hidden active faults and investigate fault termination by employing satellite thermal surveys. Manuscript profile

گنبد های نمکی یکی از مهمترین سیماهای کمربند چین خورده زاگرس در جنوب ایران هستند. در این تحقیق ژیپس و نمک های گنبدهای نمکی دهکویه، کرمستج و پاسخند در منطقه لارستان واقع در جنوب ایران به تفکیک رنگ و به منظور تعیین ژنز آنها بر اساس بررسی های صحرایی، کانی شناسی، ژئوشیمی، سیالات درگیر و دورسنجی مورد مطالعه قرار گرفتند. در مطالعات کانی شناسی دو کانی گلوبریت (Na2Ca(SO4)2) و ساسولیت B(OH)3 که شاخص فومارول های امروزی در نقاط مختلف دنیا می باشند برای اولین بار در در گنبد دهکویه به همراه نمک های سازند هرمز شناسایی شدند. بر اساس مطالعات ژئوشیمیایی، استرانسیم دارای بیشترین فراوانی عناصر کمیاب و بیشترین همراهی با انیدریت و گچ است. همچنین در بین تمام عناصر، آهن بیشترین تاثیر را در تغییر رنگ نمک داشته است. در مطالعات سیالات درگیر در ژیپس، شوری بین 7/9 تا 3/25 درصد وزنی نمک طعام و دماهای همگن شدن از 8/78 تا 230 سانتی گراد در تغییر است. در نمک های همراه کانی های ساسولیت و گلوبریت نیز سیالات با دمایی (گستره دمایی 50 تا 60 درجه سانتی گراد) شناسایی شدند. بر اساس نتایج فوق ژیپس احتمالا به صورت یک فرایند ثانویه غیر رسوبی (هیدروترمالی) تشکیل شده است. همچنین دودخان های کف دریا در تشکیل نمک های هرمز در زمان اینفراکامبرین نقش موثری داشته اند. به احتمال قوی این دودخان ها تامین کننده یون های مورد نیاز تشکیل نمک ها بوده و پیدایش حجم زیاد نمک های سازند هرمز در زمان نسبتا کوتاه را توجیه می‌کنند. Manuscript profile