در این تحقیق، اثر پیش‌ تیمارهای توان و زمان دستگاه مایکروویو بر میزان ترکیبات فنلی با استفاده از روش رنگ‌سنجی، پایداری اکسایشی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن دانه شاه دانه (Cannabis sativa L.) شامل راندمان استخراج روغن، اسیدیته، ضریب شکست و شاخص رنگ روغن با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح توان مایکروویو (180، 540 و 900 وات) و سه سطح زمان مایکروویو (90، 180 و 270 ثانیه) و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت و روغن دانه‌های گیاه در سال 1396 با استفاده از پرس مارپیچی استخراج و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SAS استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش توان مایکروویو، راندمان استخراج روغن، اسیدیته، شاخص رنگ، پایداری اکسایشی و فنل کل به‌طور معناداری (01/0>P) افزایش یافت. افزایش زمان مایکروویو نیز منتج به افزایش راندمان استخراج روغن، اسیدیته، دانسیته، پایداری اکسایشی و فنل کل گردید و استفاده از پیش‌تیمار مایکروویو تأثیر معنی‌داری بر میزان ضریب شکست روغن‌ها نداشت. بیشترین راندمان استخراج روغن از دانه‌هایی به‌دست آمد که توان و زمان مایکروویو به‌کار رفته به‌ترتیب 900 وات و 270 ثانیه بود. بیشینه پایداری اکسایشی (33/9 ساعت) در حداکثر زمان و توان مایکروویو محاسبه شد. در مجموع با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان بیان نمود که استفاده از مایکروویو به‌منظور تیماردهی دانه شاه‌دانه قبل از استخراج روغن با پرس سرد می‌تواند موجب بهبود راندمان استخراج روغن و افزایش ترکیبات فنلی گردد. Manuscript profile

با وجود سابقه نسبتاً زیاد تولید فرآورده‌های بدون گلوتن، همچنان چالش‌های زیادی در تولید آن مطرح است زیرا ترکیبات بدون گلوتن معمولا به طور گسترده قابل دسترس نیستند، گرانتر بوده و پذیرش کمتری نسبت به فرآورده‌های حاوی گلوتن دارند. طرح آزمایشی این تحقیق شامل 16 تیمار بود که در آنها نسبت‌های مختلف آرد ذرت و آرد برنج در محدوده 100-0 درصد و نشاسته مقاوم در محدوده 2-0 درصد در نظرگرفته شد. ویژگی‌های رئولوژیکی خمیر حاکی از آن بود که در تمامی نمونه‌ها، مدول ذخیره بالاتر از مدول افت بود که نشان دهنده آن است که رفتار خمیر بیسکویت حاوی نشاسته مقاوم شبه جامد بوده و نشاسته مقاوم بیشترین تاثیر را بر مدول افت و ذخیره داشت. اختلاط نشاسته مقاوم با آردها، میزان افزایش قطر در بیسکویت‌ها را کاهش داد اما سبب افزایش ارتفاع گردید. هر سه متغیر اثرات مثبتی بر حجم داشتند و بیشترین حجم در نمونه‌هایی دیده شد که آرد ذرت بیشتری داشتند. ترکیب نشاسته مقاوم با هر دو نوع آرد سبب کاهش ضریب گسترش شد. سفتی نمونه‌های بیسکویت بدون گلوتن تحت تاثیر نشاسته مقاوم کاهش یافت. بررسی رنگ نمونه‌ها نیز نشان داد که افزودن نشاسته مقاوم به آردها سبب کاهش روشنایی گردید. از نظر ارزیابی حسی مشخص گردید که افزودن نشاسته مقاوم به آردها، سبب کاهش پذیرش کلی بیسکویت‌ها گردید. نتایج حاصل از بهینه‌سازی نشان داد که مقادیر 79/88 درصد آرد ذرت، 21/9 درصد آرد برنج و 2 درصد نشاسته مقاوم، بهترین نتیجه را در بیسکویت حاصل می نمایند. Manuscript profile