شهمیرزاد یکی از شهرهای استان سمنان است. گویش مردمان این شهر با زبان فارسی قدیم و گویش مازندرانی آمیخته است. بعضی فعل‌ها در گویش شهمیرزادی بازماندۀ شکل کهن افعال در زبان فارسی دری، فارسی میانه و ایرانی باستان است. امروزه کاربرد بسیاری از افعال با آنچه در ادوار آغازین به کار می‌‌رفته، تفاوت‌های زیادی یافته است؛ اما هنوز بازماندۀ افعال کهن را در بعضی گویش‌ها می‌توان یافت؛ از جمله شباهت‌های زیادی میان فعل و کاربرد آن در گویش شهمیرزادی با فعل در دوره‌های آغازین زبان فارسی دری وجود دارد. در حقیقت افعال به همان‌گونه که در دوره‌های آغازین به کار می‌رفته، در این گویش به حیات خود ادامه داده است. فعل در این گویش در تمامی زمان‌های گذشته، حال و آینده تصریف می‌شود اما تمامی اقسام فعل در این گویش متداول نیست بلکه گاه بعضی اقسام فعل کاربردی چندگانه دارند؛ برای مثال کاربرد فعل گذشتۀ ساده و گذشتۀ نقلی به شیوه‌ای یکسان است. Manuscript profile

وقایع مهم تاریخی نقطه عطفی در سرنوشت یک کشور به شمار می‌آیند که گاه تغییرات وتحولاتی بنیادی را در مناسبات آن سرزمین رقم می‌زنند. بر این اساس تفسیر اندیشمندان از این وقایع از اهمیتی بسزا برخوردار است.بی تردید یکی از مهمترین وقایع تاریخی که صدمات جبران ناپذیری بر پیکره این سرزمین فرود آورد، حملۀ مغول به ایران بود. هرچند این یورش وحشیانه کساد بازار علم ودانش را درپی داشت، اما از سویی دیگرموجبات رونق تاریخ نویسی را فراهم آورد که یکی از دلایل آن توجه مغولان به تاریخ بود. بر این اساس بررسی تاریخ جهانگشای جوینی، که یکی ازکتب تاریخی مهم این عصربه شمار می‌آید، امری ضروری بنظر می‌رسد پژوهش حاضر بر آن است تا باروش تحلیلی –توصیفی ضمن بررسی این اثر مهم به بیان دیدگاه های مولف آن بپردازد.جوینی در مقام یک مورخ موثق، حمله چنگیز به ایران را با استناد به مدارک وگفته شاهدان عینی تدوین کرد. وی دلیل اصلی حملۀ چنگیز به ایران را، کشتار بازرگانان مغولی به دست غایر خان، حاکم شهر اترار، می‌دانست. هرچند برخی از پژوهشگران غربی بر این باورند که مغولان خواه ناخواه به ایران حمله می‌کردندچون آرزوی حاکمیت جهان را به رهبری چنگیز در سر می‌پروراندند وتعلل چنگیز در آغاز کار، بیشتر به خاطر آماده سازی لشکرش برای یورشی عظیم به ایران بود. به هر روی جوینی درلا به لای شرح این وقایع تلخ، تجزیه و تحلیل‌های قابل توجهی دارد که گاه بر پایه دلایلی علمی مبتنی است و گاه از باورهای دینی وی نشأت می‌گیردکه در برخی مواقع با تعصب همراه است. Manuscript profile

کتاب شریف نهج‌البلاغه، به عنوان به عنوان مفسر قرآن و یکی از میادین تبلور فرهنگ اسلامی، همواره انسان را به بهره‌ مندی از مواهب الهی و کسب روزی حلال دعوت کرده و هرگز فقر را نعمت و ارزش به حساب نیاورده است. اما در مقابل، عده‌ای با بهانه قراردادن تقدیر و قضا بر کار و کوشش عمومی، پشت پا زده‌اند و عده‌ای دیگر نیز برای رسیدن به امیال خود، این رویکرد را تایید کرده‌اند. درک عمیق سعدی از این مهم و تأثیرپذیری وی از حقایق الهی نهج‌البلاغه موجب شده که وی، طولانی‌ترین حکایت از کتاب گلستان را به صورت خاص به مناظرة گفتمان فقرستیزی و فقرطلبی، اختصاص دهد. با توجه به تأثیر آموزه‌های دینی، در نگارش گلستان و شباهت‌های بسیار آن با آثار دینی به ویژه حکمت‌های نهج‌البلاغه، این مقاله به بررسی فقرستیزی در حکایت «جدال سعدی با مدعی» در کتاب گلستان و مقایسة آن با حکمت‌های نهج‌البلاغه، پرداخته و از این راه مفاهیم و مضامین مشترک را استخراج نموده است. این نوشتار از نوع توصیفی تحلیلی و هدف از ضرورت آن هم‌افزایی در نیروی اثر و پیوند بیشتر ادبیات و دین می‌باشد. نتایج این مقایسه نشان می‌دهد که هر دو اثر فقر را یکی از مهم‌ترین موانع رشد فردی و اجتماعی می‌داند و شکرگزاری، قناعت، پاکدامنی، صدقه، احسان و بخشش را از راهکارهای فقرستیزی می‌شمارد. به گونه‌ای که در پاره‌ای از اوقات سعدی توانسته است اساس فقرستیزی را بدون هیچ تفاوتی فهم و مشابه با حکمت‌های نهج‌البلاغه بیان کند Manuscript profile