هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و اضطراب امتحان دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم شهر بیرجند بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که به صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دوره پیگیری 3 ماهه اجرا شد. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان پسر متوسطه دوره دوم شهر بیرجند بود. از بین مدارس متوسطه دوم شهر بیرجند یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و با استفاده از نرم افزار G Power حجم نمونه 52 نفر در نظر گرفته شد و دانش آموزان به طور تصادفی و با در نظر گرفتن ریزش نمونه در دو گروه (26 نفر گروه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و 26 نفر گروه گواه) قرار گرفتند. داده‌ها با پرسشنامه‌های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) جمع‌آوری شد و آزمودنی‌ها با پروتکل هیز، استروسال و ویلسون (2000) آموزش دیدند. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس انداره‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش سطح تحمل پریشانی و کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان نسبت به گروه کنترل می‌شود (001/0p<). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد تأثیرگذاری آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در طول زمان برای اضطراب امتحان و تحمل پریشانی معنی دار بوده است. با توجه به تأثیرگذاری آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تحمل پریشانی و کاهش اضطراب امتحان در دانش‌آموزان، مشاوران و درمانگران می‌توانند از این رویکرد جهت کاهش اضطراب امتحان و همچنین افزایش سطح تحمل پریشانی دانش‌آموزان استفاده کنند. Manuscript profile