تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است. تربیت ابعاد مختلفی را داراست که یکی از مهمترین این ابعاد، بعد تربیت اجتماعی است. برای تربیت اجتماعی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است. زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری‌های اجتماعی است و روند اجتماعی شدن در سال‌های کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است. اسلام به عنوان دین کامل و اکمل، آیین الهی زندگی انسان‌هاست که از آموزه‌های آن می‌توان به عنوان منبعی ارزشمند و کارآمد برای استخراج و تبیین مفاهیم و روش‌های تربیت استفاده نمود. بر این اساس هدف این پژوهش تعیین روش‌های تربیت اجتماعی کودک بر اساس قرآن و نهج البلاغه است. پس از تحقیق و جستجو در منابع موجود که با روش توصیفی ـ تحلیلی صورت پذیرفته است، در مجموع 6 روش برای تربیت اجتماعی کودک مورد بررسی و تبیین قرار است و نیز به توصیه‌هایی با توجه به هر روش برای مربیان و والدین جهت بهره گیری و استفاده اشاره واقع شده است. روش‌های بررسی شده عبارتند از: الگویی، پیشگیری، عبرت‌آموزی، تشویق، تنبیه، تعلیم. Manuscript profile