Knowledge & Research in Applied Psychology
,
Issue5,Year,
Winter
2015
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر
آموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی پسران و دختران کمتوان ذهنی آموزشپذیر است. روش
پژوهش نیمهتجربی بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ
دانشآموزان کمتوان ذهنی پایۀ اول، دوم و سوم ابتدایی شهر اصفهان و روش ن More
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر
آموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی پسران و دختران کمتوان ذهنی آموزشپذیر است. روش
پژوهش نیمهتجربی بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ
دانشآموزان کمتوان ذهنی پایۀ اول، دوم و سوم ابتدایی شهر اصفهان و روش نمونهگیری،
خوشهای چندمرحلهای تصادفی بود. نمونۀ این پژوهش 40 کودک کمتوان ذهنی بود که بهطور
تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش (10 دختر، 10 پسر) و گواه (10 دختر، 10 پسر)
قرار گرفتند. ابزار پژوهش عبارت از مقیاس رفتار سازشی واینلند (دال، 1965) بود. پس
از اجرای پیشآزمون بر روی دو گروه گواه و آزمایش، کودکان کمتوان ذهنی گروه آموزش
8 جلسۀ یکساعته بازیهای گروهی را در مدرسه آموزش دیدند و سپس پسآزمون بر روی هر
دو گروه انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش بازیهای گروهی بر
رفتار سازشی این کودکان، مؤثر بوده است (0001/0P < ). ضمن اینکه بین
دو گروه دختر و پسر در میانگین نمرات پسآزمون رفتار سازشی مقیاس رفتار سازشی واینلند تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج
این پژوهش نشان میدهد که آموزش بازیهای گروهی قادر به افزایش رفتار سازشی دانشآموزان
کمتوان ذهنی است.
Manuscript profile
Knowledge & Research in Applied Psychology
,
Issue4,Year,
Winter
2014
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی «برنامه گروهی فرزندپروری مثبت» بر میزان استرس والدگری مادران کودکان 6ـ12 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم در سال 1391 بود. طرح پژوهش از نوع شبهآزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اخ More
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی «برنامه گروهی فرزندپروری مثبت» بر میزان استرس والدگری مادران کودکان 6ـ12 ساله مبتلا به اختلال اوتیسم در سال 1391 بود. طرح پژوهش از نوع شبهآزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهر اصفهان بود که از میان آنان 30 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و در 2 گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ شاخص تنیدگی والدین (آبیدین، 1990) بود. ابتدا پیشآزمون در دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر مبنای الگوی ساندرز قرار گرفت. این جلسات بهصورت گروهی و هفتگی برگزار شد. در پایان، هر دو گروه مورد سنجش پسآزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامۀ آموزش گروهی فرزندپروری مثبت موجب کاهش معنادار استرس والدگری در قلمرو والدین (05/0 P < ) و قلمرو کودک (05/0 P < ) شده است و بین گروه آزمایش و گواه در کاهش استرس والدگری تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P < ). میانگین استرس در گروه آزمایش از میانگین گروه کنترل کمتر بود. همچنین، میانگین شایستگی یا تبحّر در گروه آزمایش از میانگین گروه کنترل بیشتر بود. در نتیجه اثربخشی آموزش برنامۀ گروهی فرزندپروری مثبت بر کاهش استرس والدین مبتلا به اختلال اوتیسم مورد تأیید قرار گرفت.
Manuscript profile
Knowledge & Research in Applied Psychology
,
Issue4,Year,
Winter
2012
هدف این پژوهش، مقایسۀ اثربخشی روش فرنالد و دیویس بر عملکرد خواندن دانشآموزان نارساخوان پسر پایۀ سوم ابتدایی بود. پژوهش از نوع آزمایشی با سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعۀ آماری شامل دانشآموزان نارساخوان مراجعهکننده به مرکز م More
هدف این پژوهش، مقایسۀ اثربخشی روش فرنالد و دیویس بر عملکرد خواندن دانشآموزان نارساخوان پسر پایۀ سوم ابتدایی بود. پژوهش از نوع آزمایشی با سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعۀ آماری شامل دانشآموزان نارساخوان مراجعهکننده به مرکز مشاورۀ شناخت و الفبای زندگی شهر اصفهان در دیماه 1390 بود که به شیوۀ نمونهگیری در دسترس انتخاب و 45 نفر بهعنوان نمونۀ نهایی گزینش و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 دانشآموز روش فرنالد، 15 دانشآموز روش دیویس و 15 دانشآموز گروه گواه) جایگزین شدند. سپس آزمون تشخیصی خواندن (بدیعیان، 1375) و آزمون هوش وکسلر کودکان (عابدی، صاقی و ربیعی، 1388) بر روی هر سه گروه اجرا گردید. بر روی 15 دانشآموز گروه آزمایش روش فرنالد در 10 جلسۀ انفرادی 30 دقیقهای و روش دیویس نیز بر روی 15 دانشآموز دیگر گروه آزمایش در 16 جلسۀ انفرادی 30 دقیقهای مداخله صورت گرفت. بر روی گروه کنترل مداخلهای صورت نگرفت. در پایان مداخلات آزمون تشخیصی خواندن بر روی گروههای آزمایشی اجرا گردید و دادهها با نرمافزار SPSS 15 و آزمون تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون خواندن گروههای آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری وجود دارد (001/0> P ). نتایج مقایسههای زوجی نیز نشان داد که بین میانگین نمرات پسآزمون خواندن دو گروه دیویس و فرنالد نیز تفاوت معناداری وجود دارد (001/0> P ).
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications