در مقاله جاری به مطالعه بازنمایی نمادهای آیینی در آثار هنری ایران باستان (با تکیه بر اسطوره آفرینش در آیین زرتشت، زروانی، مانی و مزدک) خواهیم پرداخت. اسطوره سرگذشتی راست و مقدس است که در زمان ازلی رخ داده و به گونه ای نمادین و تخیلی به چگونگی آغاز هستی و فنای آن میپردازد. باورها و اعتقادات مردم، همچنین مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی حاکم در تمدن قدیم ایران باعث شده تا اسطوره آفرینش در ایران قبل از اسلام مفهومی معنوی داشته و بیانگر فرهنگی خاص باشد. از همین رو در این پژوهش ابتدا پس از ارائه توضیح مختصری در مورد ایران باستان به واکاوی مفهوم اسطوره در آیین های زرتشت، زروانی، مانی و مزدک خواهیم پرداخت. شایان ذکر است که مطالب تشکیل دهنده این نوشتار از طریق مطالعات کتابخانه ای و با روش تحلیلی توصیفی بوده است. Manuscript profile