به منظور بررسی عوامل ایجاد کننده و میزان شیوع بیماری مشکوک به استرپتوکوکوزیس در برخی مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان مناطق دشت ارژن و کوهمره شهرستان شیراز، تعداد 100 نمونه از ماهیان زنده دارای علائم بیماری شبیه به استرپتوکوکوزیس صید گردید و پس از کالبد گشایی، نمونه برداری باکتریایی از بافت‌های کلیه، کبد و مغز انجام و بر روی محیط کشت آگار خون دار (Blood Agar) کشت گردید. نمونه‌های اخذ شده در داخل انکوباتور با درجه حرارت 30-25 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت نگهداری گردید. پس از طی این مدت، ابتدا با انجام رنگ آمیزی گرم و آزمایش کاتالاز نمونه‌های گرم منفی حذف گردید و سپس آزمایشات بیوشیمیایی تکمیلی پس از کشت مجدد نمونه‌ها بر روی آنها انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که نمونه‌های جدا شده از دو گونه، Streptococcus iniae و Lactococcus garvieae بودند. میزان ابتلاء ماهیان دارای علایم بالینی به S.iniae 77% و L.garviae 13% بود و از 10% موارد آلودگی جدا نگردید. Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

آلودگی‌های انگلی باعث کاهش تولید شده و خسارات زیادی به صنعت آبزی‌پروری وارد می‌کنند. شناسایی انگل‌ها برای پیشگیری از آلودگی‌ها و بیماری‌های انگلی ماهیان ضروری می‌باشد. تاکنون فون انگلی ماهیان رودخانه فهلیان مورد بررسی قرار نگرفته است. این مطالعه با هدف شناسایی انگل‌های کپورماهیان انتخابی رودخانه فهلیان شهرستان نورآباد ممسنی استان فارس انجام گرفت.بدین منظور در سال 1393 تعداد 85 قطعه ماهی از 3 گونه کپورماهی رودخانه فهلیان شامل برگ‌بیدی (Albumusmossulensis)، بوتک یا لوتک (Cyprnionmacrostomum) و دشت‌ارژنی (Capoetabarroissipersica) از سه ایستگاه رودخانه فهلیان صید و از لحاظ انگل‌های احشایی مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 4 گونه انگل شامل یک ترماتود دیژن (Allocreadium sp.)، یک سستود (sp.Bothriocephalus.) و دو نماتود(Rhabochonasp. و Cuculanussp.) جداسازی و شناسایی گردید. بیشترین و کمترین درصد آلودگی انگلی به ترتیب مربوط به انگلآلوکرادیومو بوتریوسفالوسبود. هم‌چنین ماهی دشت‌ارژنی و بوتک به‌ترتیب بیشترین و کمترین درصد آلودگی انگلی را به خود اختصاص دادند. رابطه معنی‌داری بین آلودگی گونه‌های مختلف ماهی و بین اندام‌های آلوده نیز مشاهده نگردید. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه تمامی ماهی‌های مورد مطالعه (به‌جز انگل رابدوکونا که از ماهی بوتک جدا شده بود) به‌عنوان میزبانان جدید انگل‌های آلوکرادیوم، بوتریوسفالوس، رابدوکونا و کوکولانوس معرفی می‌شوند. Manuscript profile

چکیده به منظور مطالعه فاکتور‌های خونی ماهی حمری دریاچه پریشان و مقایسه آن با ماهیان آلوده به مرحله لاروی انگل کنتراسکوم در محوطه بطنی این ماهیان، تعدادی‌ ماهی حمری از دریاچه پریشان صید ‌گردید و 60 عدد از آن‌ها به طوری که 30 عدد بدون آلودگی و 30 عدد آلوده به انگل مزبور بودند، مورد مطالعه قرارگرفتند. پس از خون گیری از ماهی‌ها، از نظر آلودگی انگلی در محوطه بطنی کالبدگشایی و مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات خون شناسی شامل شمارش افتراقی گلبول‌های سفید، اندازه گیری میزان هماتوکریت (PCV)، شمارش کلی گلبول های قرمز و گلبول‌های سفید ماهیان انجام شد. در هر دو گروه آلوده و غیرآلوده، لنفوسیت ها با 56/80 درصد، بالاترین میزان فراوانی و پس از آن پلاکت‌ها، نوتروفیل‌ها و منوسیت ها به ترتیب 56/48، 9/7 و 45/2 درصد از فراوانی را به خود اختصاص دادند. این درحالی است که سلولی از نوع ائوزینوفیل و بازوفیل در میان نمونه‌ها مشاهده نشد. مقایسه گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها در میان ماهی‌های عاری از آلودگی و آلوده به این انگل نشان داد که با افزایش آلودگی میزان لنفوسیت‌ها کاهش یافته اما فراوانی منوسیت‌ها در آلودگی شدید نسبت به مرحله بدون آلودگی افزایش یافته و درصد نوتروفیل‌ها و پلاکت‌ها نیز سیر صعودی را به همراه داشت. میانگین مقدار هماتوکریت در ماهیان غیرآلوده، با آلودگی خفیف و آلودگی شدید، کاهش نشان داد. مقایسه میانگین تعداد گلبول‌های قرمز مانند مقدار هماتوکریت به ترتیب درحالت‌های بدون آلودگی، آلودگی خفیف و آلودگی شدید کاهش یافت، درحالی که میانگین تعداد گلبول‌های سفید در حالت‌های بدون آلودگی، آلودگی خفیف و آلودگی شدید سیر صعودی را نشان داد. از لحاظ آماری تغییرات درصد لنفوسیت، نوتروفیل، پلاکت، هماتوکریت و میانگین تعداد گلبول های سفید معنی دار بود (001/0p=). Manuscript profile

به منظور بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره جلبک‌های پادینا و سارگاسوم جمع‌آوری شده از سواحل بندر بوشهر بر باکتری‌‌های ویبریو کلرا و اشیریشیا کلی، پس از شست و شو در آب مقطر، جلبک‌ها خشک‌شده و به منظور به‌دست آوردن عصاره متانولی، عصاره‌گیری به روش غوطه‌وری در متانول 96 درصد انجام شد. رقت‌های متوالی عصاره‌های جلبکی به صورت خالص (100 درصد)، 25 درصد، 5/12 درصد تا 195/0 درصد با حلال‌های متانول و دی متیل سولفوکساید به منظور بررسی تاثیر حلال در توان جلبک‌ها تهیه گردید. غلظت باکتری‌ها برای تلقیح در لوله‌ها بر اساس کدورت مک فارلند تهیه و جهت تعیین حداقل غلظت بازدارنده و سپس حداقل غلظت باکتری‌کشی عصاره‌های جلبکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان داد، هر دو جلبک پادینا و سارگاسوم بر روی باکتری‌های ویبریو کلرا و اشیرشیا کلی اثر دارند، گرچه نتایج به‌دست آمده از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0<P). با این حال اثر جلبک پادینا بر روی هر دو باکتری بیشتر بوده است. همچنین بررسی رابطه بین میزان غلظت عصاره‌های جلبکی با حداقل غلظت بازدارنده و حداقل غلظت باکتری‌کشی به روش رگرسیون خطی نشان داد بین این دو متغیر رابطه معنی‌داری برقرار است (05/0≥P). Manuscript profile

آمین‌ های بیوژن مولکول‌ های کوچک آلی می ‌باشند که توسط آنزیم‌ های دکربوکسیلاسیون ناشی از باکتری ‌ها در مواد غذایی تشکیل می‌شوند. در این مطالعه غلظت آمین بیوژن هیستامین و پوترسین در ماهیان نگهداری شده در یخ برای دوره 18 روزه در فواصل زمانی 3 روزه به ‌وسیله روش کروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفت (روزهای صفر، 3، 6، 9، 12، 15 و 18). در این بررسی آمین هیستامین در اولین و سومین روز نگهداری تشخیص داده نشد، لیکن پوترسین در روز سوم به میزان 03/0±30/1 میکروگرم برگرم رسید. غلظت اولیه هیستامین و پوترسین به ترتیب 51/1 و 30/1 میکروگرم بر گرم و در انتهای دوره به ترتیب به‌ میزان 5/14 و 19 میکروگرم بر گرم رسید. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که در میانگین غلظت این آمین ‌ها بین اولین روز نگهداری (روز صفر) و آخرین روز نگهداری (روز هجده) افزایش معنی ‌داری(P<0/05) داشته است. همچنین بین بار باکتریایی مزوفیلی و افزایش هیستامین و بار باکتریایی سرمادوست با آمین بیوژن پوترسین رابطه معنی ‌داری وجود داشت (P<0/05). Manuscript profile

به منظور بررسی اثر کرم خاکی کود بر فاکتورهای رشد و بازماندگی لارو ماهی گوپی در مقایسه با غذای تجاری بیومار، لاروهای ماهی گوپی در سه گروه با سه جیره غذایی متفاوت شامل گروه یک(شاهد) با غذای بیومار، گروه دو با جیره کرم کود خشک شده و گروه سوم با مخلوط مساوی از غذای بیومار و کرم کود خشک شده تغذیه شدند. پرورش لاروها به مدت پنج هفته ادامه یافت و در پایان داده های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد درصد بازماندگی (SR) و شاخص های رشد مانند سرعت رشد ویژه (SGR)، شاخص وزن بدن (BWI)، سرعت رشد (GR) و درصد رشد روزانه در گروه سوم نسبت به دو گروه دیگر و گروه دوم نسبت به گروه شاهد از وضعیت بهتری برخوردار بود. همچنین اختلاف معنی داری در تغییرات بین گروه ها مشاهده شد (05/0 ≥p). بدین ترتیب استفاده از جیره غذایی کرم و بیومار به طور همزمان، سبب بهبود میزان بازماندگی و فاکتورهای رشد می باشد و استفاده از آن در جیره غذایی توصیه می شود. Manuscript profile