مقدمه: بیماری آلزایمر شایع ترین بیماری وابسته به سن می باشد شاخصه اصلی این بیماری شامل تشکیل پلاک ها آمیلوئیدی بتا (Aβ) در خارج از سلول و رشته های در هم تنیده داخل نورونی متشکل از رشته های حاوی فرم فسفریله ی پروتئین میکروتوبولی تائو (Tau) می باشد. عوامل نروتروفیک به طور گسترده ای در مغز بیان می شود، اما به میزان قابل توجهی در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر کاهش می یابد. لذا هدف مطالعه تحقیق بررسی تمرینات ورزشی در عملکرد نوروتروفین ها، اختلالات روانشناختی و کاهش عوامل خطر زای بیماری آلزایمر بود.روش‌ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوص Web of Science، Pubmed ، Google scholar، SID.IR، Mageiran با کلید واژه های Exercise training، Memory، Alzhimer risk factors و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس فعالیت ورزشی بر حافظه و یادگیری و همچنین عوامل خطر زای بیماری آلزایمر دسته بندی شدند.یافته‌ها: از بین مطالعات بدست آمده مطالعات انجام شده بر تاثیر فعالیت های ورزشی بر عوامل خطر زا، نروتروفین ها، حافظه و یادگیری بررسی گردیدند. که نتایج آنها نشان داد تمرینات ورزشی وابسته به نوع و شدت با بهبود نروتروفین ها، افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام منجر به بهبود عملکرد شناختی در بیماری آلزایمر می گردد.نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی در طولانی مدت و منظم اثر مطلوبی بر مکانیسم های نروتروفینی، بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی، حافظه و یادگیری در بیماری آلزایمر دارند؛ با این حال این اثرات وابسته به شدت و طول دوره تمرین است و مکانیسم تمرینات ورزشی بر استرس اکسیداتیو در بافت مغز هنوز به خوبی مشخص نشده است. Manuscript profile

مقدمه و هدف: شیوع بیماری گونه جدیدی از ویروس کرونا (SARS-CoV-2) موجب بروز پاندمی جهانی و مرگ و میر، بروز تغییرات در ساختار اجتماعی و فردی و پیدایش اضطراب و افسردگی در سراسر جهان گردید؛ ولی ارتباط دانش تغذیه ای و میزان اضطراب کرونا با رویکرد فعالیت بدنی در دانشجویان هنوز به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه عملکرد تغذیه ای و اضطراب کرونا با رویکرد میزان فعالیت بدنی در دانشجویان شهر شیراز بود.مواد و روش ها: در این مطالعه علی مقایسه ای با توجه به ارزیابی جامعه آماری و جدول مورگان از 250 دانشجوی رشته تربیت بدنی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و پس از تشریح ابعاد و مزایای تحقیق پرسش نامه های اضطراب کرونا، میزان فعالیت بدنی جهانی (IPAQ) و دانش تغذیه ای را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل توصیفی یافته ها از میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها با توجه به غیر طبیعی بودن توزیع یافته ها از آزمون های من-ویتنی یو، کراسکال-والیس و برای بررسی همبستگی داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن در نرم افزار SPSS22 در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.یافته ها: نمره اضطراب در سطوح فعالیت بدنی پایین به طور معنی داری بالاتر از نمره اضطراب روانی کرونا در پسران و دختران دانشجو با فعالیت بدنی متوسط بود (05/0≥P) نتایج نشان داد نمره اضطراب کرونا در پسران با میزان فعالیت بدنی متوسط به طور معنی داری کمتر از پسران با میزان فعالیت بدنی پایین بود (001/0=P). میزان فعالیت بدنی با نمره اضطراب روانی (001/0=P)، اضطراب جسمانی (004/0=P) و نمره کل اضطراب (001/0=P) در پسران دانشجو ارتباط معنی دار داشت. همچنین میزان فعالیت بدنی ارتباط معنی دار با اضطراب روانی (001/0=P)، جسمانی (002/0=P) و نمره کل اضطراب کرونا (001/0=P) در دختران دانشجو داشت. رابطه معنی دار و منفی بین میزان اضطراب کرونا با نگرش تغذیه ای در پسران رشته تربیت بدنی وجود داشت (02/0=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد با افزایش میزان فعالیت بدنی میزان اضطراب ناشی از بیماری کرونا کاهش می یابد؛ علاوه بر این با بهبود نگرش تغذیه ای میزان اضطراب کرونا نیز بهبود می یابد؛ با این حال با توجه به محدودیت در مطالعه جوامع مختلف، به نظر می رسد بررسی رابطه دانش تغذیه ای و اضطراب کرونا به پژوهش های بیشتری نیاز دارد. Manuscript profile