بسیاری از تصمیمات سرمایه‌گذاری نهادی بر مبنای سهولت در نقدشوندگی سهام و دارایی‌های واحد تجاری می‌باشد سرمایه گذاران این واحدهای تجاری همواره بدنبال آن هستند تا با اعمال نفوذ بر مدیران را به سمت تصمیمات سرمایه گذاری با بازده بالا در کوتاه مدت سوق دهند. در حالیکه سایر سرمایه‌گذاران عادی که درصد کمتری از سهام شرکت را در اختیار دارند به دنبال افزایش ارزش واحد تجاری در بلندمدت می‌باشند این پژوهش با 82 شرکت در دوره زمانی 1387-1395 مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه‌گیری نقدشوندگی سهام از معیار آمیهود (2002) و جهت اندازه‌گیری کوتاه‌نگری مدیریتی از شاخص‌های انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی و مدیریت سود واقعی استفاده شد.. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان داد که نقدشوندگی سهام بر انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی تاثیر منفی و معنی‌داری دارد. بدین معنی که با کاهش نقدشوندگی سهام احتمال انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی افزایش می‌یابد. همچنین شرکت‌هایی با نقدشوندگی کمتر، به میزان بیشتری به مدیریت واقعی‌ سود فزاینده روی آورده‌اند. Manuscript profile