نمو ویروس ها در بوقلمون و مرغ ایجاد بیماری با عوارض تنفسی می کنند این بیماری در بوقلمون ،رینوتراکئیت بوقلمون (TRT )و در مرغ، سندروم سر باد کرده (SHS ) خوانده می شود. حضور پادژنهای اختصاصی علیه این بیماری در گله های مرغ پرورشی در ایران مشخص شده بود.از آنجاییکه تلفات غیر عادی همراه با عوارض تنفسی در گله های بوقلمون مشاهده شد بررسی احتمال حضور این عامل در بین بوقلمونها مطرح گردید. جهت بررسی حضور یا عدم حضور پادتن ضد این ویروس در بین پرنده های گله های یاد شده از کیت الایزا استفاده گردید. با بدست آمدن میانگین عیار پادتن بیشتر از 7000 و پراکندگی یش از 33 درصد،احتمال حضور عامل آن دربین بوقلمونهای ایران برای اولین بار گزارش شد.بیماریزایی این ویروس برای بوقلمونها از مرغ بیشتر بوده ومی تواند به عنوان یک بیماری قابل توجه هم در جوجه بوقلمون ها و هم در بوقلمونهای مادر مطرح باشد. با توجه به حضور پادتن های ضد این ویروس در بوقلمون ها مورد آزمایش و نیز بیماریزایی قابل توجه این عامل برای بوقلمون ها جا دارد که بررسی های بیشتری در جهت اثبات وجود عامل این بیماری و تعیین میزان خسارت اقتصادی ناشی از آن در گله های بوقلمون پرورشی ایران به عمل آید. Manuscript profile

عفونت نوموویروس پرندگان (aMPV)به عنوان عامل دو بیماری مهم تنفسی شامل رینوتراکئیت بوقلمو نها (TRT) و سندرم کله بادی (SHS) سبب کاهش عملکرد پرورشی نظیر عقب ماندگی از رشد در گله های بوقلمون و مرغ گوشتی و افت تولیدتخم مرغ در مادران می شود. در این مطالعه، میزان شیوع این عفونت در گله های مادر گوشتی کشور با استفاده از آزمایش الایزا (ELISA) بررسی گردید. بدین منظور 27 گله مرغ مادر گوشتی از 11 استان اصلی تولید جوجه یکروزه در کشور، بطور تصادفیانتخاب شده و پس از جمع آوری در مجموع 540 نمونه سرمی، با استفاده از کیت الایزای تجاری رینوتراکئیت پرندگان (ART, BioChek) مورد آزمایش قرار گرفتند. در این بررسی بر اساس راهنمای تفسیر شرکت سازنده کیت الایزا و میانگین حسابی تیتر گله ها، مشخص شد که 92/59%گله های مادر تحت مطالعه ( 25 گله)دارای میانگین تیتر مثبت علیه aMPV بودند و 2 مورد دیگر از نظر آلودگی به aMPV مشکوک بودند همچنین 501 نمونه سرمی 92/77%دارای تیتر مثبت20مورد 3/70% واجد تیتر مشکوک و مابقی فاقد پاسخ سرمی علیه aMPV بودند. پس از بررسی آماری نیز بین شیوع عفونت aMPV با علائم تنفسی ارتباط معن یداری مشاهده شد (p<0.05)این مطالعه بیانگر شیوع بالای عفونت aMPV در سطح گله های مرغ مادر گوشتی ایران می باشد و پیشنهاد می گردد به منظور شناسایی سروتیپ های غالب در ایران، جداسازیو شناسایی مولکولی متانوموویروس بررسی بیشتر صورت گیرد. Manuscript profile

هدف از این مطالعه اثر شکل جیره غذایی و سرمای بلند مدت اواسط دوره پرورش بروقوع سندرم آسیت و پارامترهای مرتبط با آن در جوجه های گوشتی نر پرورش یافتهدر ارتفاع پایین بود. بدین منظور، تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (نژاد راس308 ) و جنس نر در مزرعه ای واقع در ارتفاع پایین پرورش یافتند. در این بررسی،جوجه ها از روز اول دوره پرورش با توجه به شکل جیره غذایی به شکل تصادفی دردو گروه مساوی (پلیت و آردی) و هر گروه با شش تکرار 30 قطعه ای تقسیم و تا روز21 دوره پرورش از نظر درجه حرارت و رطوبت در شرایط کاملا یکسان پرورشیافتند. بعد از آن، نیمی از جوجه های هر گروه جهت القاء بیشتر آسیت به شکل تجربیدر معرض استرس سرما قرار گرفتند، در حالیکه نصف دیگر جوج هها در دمای طبیعینگهداری شدند. میانگین میزان رشد، مصرف دان، ضریب تبدیل غذایی و تعداد تلفاتناشی از سندرم آسیت ثبت و در پایان هفته ششم نیز به منظور تعیین میزان هماتوکریتسرم خون اخذ گردید. مرگ و میر ناشی از آسیت بطور مشخص در جوجه های گروهآردی کمتر از گروه پلیت بود. ارزیابی پارامترهای رشد مشخص کرد که در خلال دوره زمانی 22-42 روزگی بین گروه های سرما و کنترل از نظر میزان رشد و مصرف دان تفاوت معن یدار وجود داشت، ولی هیچ اثر معنی داری روی میزان ضریب تبدیلغذایی مشاهده نگردید، بطوریکه بیشترین میزان پارامترهای رشد در جوج ههای گروهسرما نسبت به گروه کنترل بدست آمد. میزان هماتوکریت و نسبت های وزن بطنراست به وزن دو بطن و هتروفیل به لنفوسیت در جوجه های گروه پلیت بعد ازمواجهه با سرما بطور معنی دار بالاتر ازجوجه های سایرگروه ها بود، اما این پارامترها درجوجه های گروه آردی کمترین میزان را نشان دادند. نتایج این مطالعه نشان داد کهجیره آردی می تواند با کاهش مصرف دان بخصوص انرژی دریافتی از طریق پایینبردن سرعت رشد، سبب کاهش فعالیت متابولیک در مراحل بعدی زندگی جوجه هایگوشتی شده و به دنبال آن کاهش رخداد آسیت شود. Manuscript profile

ویروس های خانواده ارتومیکسوویریده (ویروس های آنفلونز ا) عامل عمده ای در ایجادبیماری و مرگ و میرناشی از بیماری تنفسی درجمعیت انسانی به شمار می روند . با توجه به این که تحت تیپ H9N2 عامل ایجاد بیماری آنفلونزای مرغی در جمعیت طیور ایران در چند سال اخیر بوده است. تاکنون مطالعه ای در راستای بررسی میزان شیوعسرمی ویروس آنفلونزای مرغی در جامعه انسانی به خصوص افراد مرتبط و غیرمرتبط با صنعت طیور منطقه اردبیل نشده بود . لذا این تحقیق جهت بررسی حضور آنتی بادی های سرمی ضد ویروس آنفلونزای مرغی تحت تیپ H9N2 در گروه های مختلف انسانی از اوایل آبان تا اوایل اسفند ماه سال 1388 انجام شده است.تعداد 311 نمونه سرم خون از دو گروه بیمار و سالم با جنس و رده های سنی مختلف شامل 86نمونه سرم خون بیماران با عوارض تنفسی بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) ، 88نمونه سرم بیماران بدون عوارض تنفسی بستری در بیمارستان، 41 نمونه سرمدامپزشکان و واکسیناتورهای دامپزشکی، 44 نمونه سرم پرسنل بهداشتی شاغل دربیمارستان و 52 نمونه سرم مرغداران و کارگران مرغداریها و کشتارگاه های طیور جمع آوری گردید.عیار آنتی بادی های ضد ویروس آنفلوانزای مرغی تحت تیپ H9N 2 توسط آزمایش HI اندازه گیری شد. اطلاعات آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .در گروه بیماران 37/2%با عیار سرمی 10/74± 22.03 از افراد با عوارض تنفسی بستری در بیمارستان و 23/9% با عیارسرمی 10/41 ± 21/88 ازافراد بدون عوارض تنفسی بستری در بیمارستان مثبت بودند .درگروه سالم 29/3% باعیار سرمی 10/59 ±21/14 از دامپزشکان و واک سیناتورها ،18/2%با عیار سرمی 10/00±20/00از پرسنل بهداشتی شاغل در بیمارستان و 15/4%با عیار سرمی 11/35±26/02 از مرغداران و کارگران مرغداریها وکشتارگاه های طیور نسبت به تحت تیپ H9N2 ویروس آنفلوانزایA واکنش سرمی مثبت نشان دادند (HI titers≤1/20) در گروه های بیمار و سالم بیشترین فراوانی واکنش مثبت سرمی در گروه سنی زیر 30 سال 26/5% و جنس مردان 27% و کمترین آن درگروه سنی46-60 سال 22/4% و جنس زنان 23/6%به دست آمد که از لحاظ آماری معنی دار نبودند (P>0.05)نتایج این مطالعه حاکی از تماس گروه های مختلف جمعیت انسانی با تحت تیپ H9N2 ویروس آنفلونزا بود که این عفونت در بیماران با عوارض تنفسی بستری در بیم ارستان بیشتر مشاهده گردید ،همچنین از لحاظ شغلی نیز در گروهسالم،دامپزشکان و واکسیناتورها بیشترین موارد تماس را نشان دادند. Manuscript profile