مقدمه: محصولات هیدرولیز پروتئینی و پپتیدهای زیست فعال دارای اثرات سلامت بخش برای مصرف‌کنندگان هستند و واکنش گلیکوزیله شدن پروتئین‌ها یکی از روش‌های مورد توجه در بهبود خواص سلامت بخشی و عملکردی آنهاست. تاثیر دما، pH و نوع قند بر پیشرفت واکنش قهوه‌ای شدن محصول هیدرولیز پروتئین عدس و خواص آنتی‌اکسیدانی و امولسیون‌کنندگی آن موضوع این پژوهش بوده است. مواد و روش‌ها: پروتئین استخراج شده از دانه عدس تحت فرآیند هیدرولیز آنزیمی با آنزیم آلکالاز قرار گرفت و محصول هیدرولیز پروتئین به نسبت 1:1 با قندهای گلوکز و لاکتوز مخلوط و فرآیند میلارد در دماهای 60 و 80 درجه سانتی‌گراد و pHهای 5/6 و 11 انجام شد. پیشرفت واکنش میلارد در طی زمان با اندازه‌گیری شدت رنگ در طول موج ۴۲۰ نانومتر و میزان گروه‌های آمین آزاد با روش OPA اندازه‌گیری شد و فعالیت آنتی‌اکسیدانی محصول براساس مهارکنندگی رادیکال ABTS ارزیابی گردید. خواص امولسیون‌کنندگی محصول واکنش میلارد بر اساس اندازه‌گیری میزان جدب نور در نمونه آماده شده از ترکیب آن با روغن در طی زمان ارزیابی شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد واکنش محصول هیدرولیز پروتئین عدس با قند گلوکز در دمای 60درجه سانتی‌گراد و pH5/6 باعث بیشترین شدت رنگ قهوه‌ای شده است و تغییر در میزان گروه‌های آمین آزاد نیز تایید کننده پیشرفت واکنش میلارد بود. با این وجود واکنش در شرایط دما و pH مشابه ولی درحضور قند لاکتوز با درجه قهوه‌ای شدن کمتر بیشترین تاثیر رادربهبود فعالیت آنتی‌اکسیدانی براساس مهار رادیکال‌ ABTS داشت بطوریکه فعالیت آنتی‌اکسیدانی محصول هیدرولیز پروتئین عدس از 18/24 درصد به 97/60 درصد افزایش یافت و محصول تولیدی خاصیت امولسیون کنندگی بالاتری نسبت به نمونه کنترل داشت.نتیجه‌گیری: درمجموع نتایج نشان داد واکنش میلارد بین پروتئین‌ها و پپتیدهای موجود درمحصول هیدرولیز پروتئین عدس منجر به بهبود خواص سلامت بخشی و عملکردی آن می‌گردد و محصول تولیدی دارای پتانسیل کاربرددرفرمولاسیون محصولات غذایی فراسودمند است. Manuscript profile

مقدمه: با افزایش توجه مصرف‌کنندگان به محصولات غذایی با خواص حسی مناسب و دارای اثرات سلامت بخشی، تمایل به تولید محصولات لبنی فراسودمند در سال‌های اخیر افزایش یافته است.مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر برای تولید شیر تخمیری فراسودمند ابتدا اثر سویه‌های لاکتوباسیلوس دلبروکی، لاکتوباسیلوس هلوتیکوس جدا شده از ماست‌ سنتی ایران و کشت توأم دو سویه بر فعالیت ضد دیابتی شیر تخمیری بر اساس فعالیت مهارکنندگی آنزیم‌های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکوزیداز بررسی شد. سپس اینولین به عنوان یک پری‌بیوتیک مناسب و کاربردی، به میزان 1 درصد به شیر تخمیری حاصل از ترکیب دو سویه اضافه و ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی، ضد دیابتی، آنتی‌اکسیدانی، میزان پروتئولیز و جمعیت باکتری‌ها در طی 19 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی‌گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد شیر تخمیر شده بوسیله کشت توأم دو سویه باکتریایی، فعالیت مهارکنندگی بیشتری بر آنزیم‌های آلفا آمیلاز (%45) و آلفا گلوکوزیداز (35%) نسبت به سویه‌های تکی لاکتوباسیلوس دلبروکی و لاکتوباسیلوس هلوتیکوس دارد (05/0p<) و افزودن اینولین باعث افزایش فعالیت مهارکنندگی آنزیم آلفا آمیلاز (20%) و آلفا گلوکوزیداز (33%) در زمان پایان تخمیر شد. ترکیب دو سویه باکتریایی و اینولین در طول دوره نگهداری در دمای 4 درجه سانتی‌گراد بطور معنی‌داری باعث افزایش جمعیت باکتری‌ها، اسیدیته، ویسکوزیته و کاهش معنی‌دار pH و میزان پروتئولیز شیر تخمیری گردید (05/0p<). با این وجود در طول این زمان کاهش فعالیت آنتی‌اکسیدانی و ضد دیابتی مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج نشان‌دهنده پتانسیل مناسب دو سویه باکتری به عنوان مایه تولید محصول تخمیری همراه با اینولین برای تولید محصول غذایی فراسومند بود. Manuscript profile

مقدمه: پپتیدهای زیست فعال در ساختار پروتئین به صورت غیرفعال وجود داشته اما پس از پروتئولیز توانایی کاهش فشارخون، اثراتضدانعقادی، آنتیاکسیدانی، آرام بخشی، تاثیر بر سیستم ایمنی بدن و تاثیرات ضدمیکروبی از خود نشان میدهند. بادام زمینی یکی از مغزهایرایج مصرفی میباشد که میزان پروتئین بالایی داشته که میتواند به عنوان منبع استخراج پپتیدهای زیست فعال با توالی جدید و عملکردخاص مورد بررسی قرار گیرد.مواد و روشها: فعالیت آنتیاکسیدانی محصولات حاصل از هیدرولیز پروتئین بادام زمینی خام بوسیله آنزیمهای پپسین و آلکالاز درزمانهای مختلف هیدرولیز مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین استخراج شده از بادام زمینی با روش استخراج با آب، به مدت 5 ساعت در معرضهیدرولیز بوسیله آنزیمهای پپسین و آلکالاز) با نسبت آنزیم به سوبسترا 1:10 ( به ترتیب در دمای 37 و 60 درجه سانتی گراد و pH برابر 2 و5/ 8 قرار گرفت سپس در طی زمان، پیشرفت هیدرولیز آنزیمی با روش OPA و فعالیت آنتیاکسیدانی با روشهای مهارکنندگی رادیکالهایDPPH و ABTS مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: مقادیر گروههای آمین آزاد تولید شده توسط آنزیمهای پپسین و آلکالاز به ترتیب از مقادیر μM leu/mg protein 415 / 0 و 167 / 0 درزمان صفر به μM leu/mg protein517 / 0 و 263 / 0 بعد از 5 ساعت هیدرولیز رسیدند. حداکثر فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH درمحصول هیدرولیز پپسین و آلکالاز به ترتیب mM TE/mg protein 2751 / 0 و 3644 / 0 و حداکثر فعالیت مهارکنندگی رادیکال ABTSبرای دو آنزیم mM TE/mg protein756 / 0 و 087 / 1 اندازه گیری شد.نتیجهگیری: نتایج نشان دادند که آنزیمهای پپسین و آلکالاز دارای توانایی هیدرولیز پروتئینهای بادامزمینی و تولید پپتیدهایآنتیاکسیدان هستند. نتایج حاصل از این تحقیق نشاندهنده پتانسیل استفاده از محصول هیدرولیز پروتئین بادام زمینی بوسیله آنزیمهای پپسینو آلکالاز، در فرمولاسیون غذاهای فراسودمند میباشد. Manuscript profile

مقدمه: فعالیت زیستی محصولات هیدرولیز پروتئینی تحت تاثیر نوع آنزیم، فعالیت آنزیم و شرایط هیدرولیز آنزیمی نظیر دما، زمان و نسبت آنزیم/ سوبسترا و فرآیند پیش تیمار پروتئین می باشد. فرآیند پیش تیمار می تواند از طریق تاثیر بر ساختار فضایی پروتئین و افزایش دسترسی آنزیم به باندهای پپتیدی، بر پیشرفت هیدرولیز آنزیمی و تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان موثر باشد. مواد و روش ها: پروتئین استخراج شده از عدس ابتدا تحت پیش تیمارهای حرارت (65 ،75، 85 درجه سانتی گراد به مدت 15 دقیقه) و انجماد-یخ زدایی (3 سیکل انجماد در دمای 20- درجه سانتی گراد و یخ زدایی در دمای محیط) و هیدرولیز آنزیمی به وسیله آنزیم آلکالاز (با نسبت آنزیم به سوبسترا 90 آنسون / کیلوگرم پروتئین، دمای 55 درجه سانتی گراد، 3 ساعت) قرار گرفت. در طی زمان، پیشرفت هیدرولیز آنزیمی با روش ارتوفتال آلدئید (OPA) و فعالیت آنتی اکسیدانی با روش های مهارکنندگی رادیکال های DPPH و ABTS مورد بررسی قرار گرفتند و با نمونه کنترل (بدون پیش تیمار) مقایسه شدند. یافته ها: پیش تیمار نمونه در دمای 75 درجه سانتی گراد به مدت 180 دقیقه، بیشترین اثر را در افزایش شدت هیدرولیز آنزیمی نسبت به نمونه های کنترل بدون پیش تیمار داشت. حداکثر میزان فعالیت مهارکنندگی رادیکال DPPH (57/63 درصد) مربوط به نمونه پیش تیمار شده در دمای 65 درجه سانتی گراد و حداکثر میزان فعالیت مهار کنندگی رادیکال ABTS (24/36 درصد) مربوط به نمونه پیش تیمار شده بوسیله فرآیند انجماد-یخ زدایی در زمان 180 دقیقه بود. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که پیش تیمار حرارتی و انجماد-یخ زدایی قبل از هیدرولیز آنزیمی اثر مثبتی بر پیشرفت هیدرولیز آنزیمی و تولید پپتیدهای آنتی اکسیدان دارد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، فرآیند پیش تیمار حرارتی پروتئین عدس در دمای 65 درجه سانتی گراد یا انجماد-یخ زدایی و هیدرولیز آنزیمی بوسیله آنزیم آلکالاز روشی موثر در تولید محصول هیدرولیز پروتئین عدس برای کاربرد در فرمولاسیون محصولات غذایی فراسودمند شناخته شد. Manuscript profile

مقدمه: با توجه به میزان بالای اسید فیتیک در نان و نقش آن در تشکیل کمپلکس با آهن و عناصر معدنی، این تحقیق با هدف c بررسی شرایط تخمیر در کاهش اسید فیتیک موجود در خمیر و نان تست انجام گرفت. مواد و روش ها: تأثیر نوع ماده عمل آورنده (مخمر ساکارومایسس سروزیه و خمیر ترش حاوی مخمر ساکارومایسس سروزیه به همراه باکتری اسید لاکتیک)، مقدار ماده عمل آورنده مخمر ساکارومایسس سروزیه با میزان 5/1 و 2 درصد، خمیر ترش (حاوی 1 درصد مخمر به همراه باکتری لاکتوباسیلوس سانفرانسیسسنسیس cfu/g 103)، نوع آرد ( آرد چاودار به مقدار 10 و 20% جایگزین آرد گندم ) بر روی میزان اسید فیتیک خمیر و نان تست سبوس دار مورد بررسی قرار گرفت. میزان اسید فیتیک در نمونه های خمیر و نان اندازه گیری شد. تحلیل نتایج با استفاده از روش تجزیه واریانس و طرح کاملاً تصادفی، آزمون مقایسه میانگین ها به روش‎ ‎LSD با نرم افزار ‎18‎ SPSS انجام شد. برای مقایسه اسید فیتیک در خمیر و نان، از آزمون t جفت شده برای مقایسه اسید فیتیک قبل و بعد از پخت استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد با افزایش آرد چاودار نسبت به آرد گندم (20% آرد چاودار )، افزایش مقدار مخمر (2 درصد) و وجود خمیر ترش به عنوان یک ماده عمل آورنده، کاهش معنا داری در مقدار اسید فیتیک رخ می دهد، حجم مخصوص افزایش و سختی نان کاهش می یابد. در اثر پخت کاهش معنا دار اسید فیتیک مشاهده شد. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که تیمار حاوی خمیر ترش با 10% آرد چاودار با بالاترین امتیاز را کسب نمود. نتیجه گیری: استفاده از خمیر ترش و آرد چاودار سبب کاهش اسید فیتیک و بهبود ویژگی های کیفی نان شد. Manuscript profile

مقدمه: باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بعنوان یک باکتری پروبیوتیک‌ اثرات مفیدی بر سلامت انسان دارد. بتاکاروتن نیز به عنوان آنتی‌اکسیدان در غنی‌سازی بسیاری از فرآورده های غذایی بکار می‌رود. این ترکیبات بسیار حساس بوده و معمولا از ماندگاری کمی برخوردارند و ریزپوشانی تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر افزایش ماندگاری آن ها دارد. در این بررسی اثر ریزپوشانی به روش خشک کردن انجمادی برروی زنده مانی باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و پایداری بتاکاروتن، به صورت توام مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا امولسیون بتاکاروتن با محلول کازئینات سدیم و کاراگینان تهیه گردید و با یک سوسپانسیون غلیظ از باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم مخلوط شد. سپس نمونه‌ها توسط دستگاه خشک‌کن انجمادی آبگیری‌شد. در ادامه میزان زنده‌مانی باکتری و ماندگاری بتاکاروتن در نمونه‌های پوشش‌دار شده در زمان صفر و در طی نگهداری در دمای 4 و 25 درجه‌سانتی‌گراد به مدت یک ماه و هم‌چنین در شرایط شبیه‌سازی شده اسید معده بررسی گردید و با نمونه ریزپوشانی نشده در شرایط مشابه مقایسه شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ریزپوشانی اثر مثبتی بر روی زنده‌مانی باکتری بیفیدوباکتر و پایداری بتاکاروتن دارد. هم‌چنین حضور بتاکاروتن در نمونه‌های ریزپوشانی شده به‌صورت معنی‌داری (05/0˂P) باعث افزایش زنده‌مانی باکتری ریزپوشانی شده در طول زمان نگهداری شد. ریزپوشانی بر روی زنده‌مانی باکتری در شرایط شبیه‌سازی معده نیز تاثیر مثبت داشت. نتیجه‌گیری: ریزپوشانی باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم به‌صورت توام با بتاکاروتن به روش خشک‌کردن انجمادی با پوشش کازئین و کاراگینان شرایط مساعدی را برای افزایش زنده‌مانی باکتری و پایداری بتاکاروتن در طول ذخیره سازی و شرایط شبیه سازی شده معده ایجاد کرد. Manuscript profile