افزایش دفعات گزارشگری مالی همواره به‌عنوان مکانیسمی برای افزایش شفافیت اطلاعات مالی مدیران و شرکت‌ها قلمداد شده است و به‌عنوان یک عامل مثبت که نتایج مناسبی برای تصمیمات سرمایه‌گذاری دارد در نظر گرفته شده است. لیکن برخی مطالعات اخیر بیانگر آن است که اگرچه افزایش دفعات گزارش عاملی مهم در بهبود شفافیت و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بوده اما می‌تواند مدیران شرکت‌ها را به سمت اتخاذ رویکرد کوته‌بینانه ترغیب نماید. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دفعات گزارشگری مالی و کوته‌بینی مدیریت در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1396 می باشد. برای انجام این پژوهش نمونه‌ای متشکل از 51 شرکت بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردید و با بهره گیری از الگوی رگرسیون چند متغیره لجستیک فرضیه ‌پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که بین دفعات گزارشگری مالی و کوته‌بینی مدیریت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به‌عبارت دیگر افزایش دفعات گزارشگری مالی منجر به کوته‌بینی مدیریتی شده و این عامل باعث می‌شود مدیران از سرمایه‌گذاری در بخش‌های تحقیق و توسعه، بازاریابی و فعالیت‌هایی که در بلند مدت به نفع شرکت است، غافل بمانند. Manuscript profile

نظریه مبتنی بر منابع بیان می‌کند کارکنان به‌عنوان یک سرمایه انسانی ارزشمند، نقش بسیار مهمی در فعالیت‌های نوآورانه شرکت ایفا می‌کنند. لذا در دنیای پر از تحول امروزی و با توجه به رقابت فزاینده سازمان‌ها، حمایت کارکنان بیش از پیش موردتوجه قرارگرفته است. از این‌رو، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین حمایت کارکنان با نوآوری شرکت‌ها و مطالعه نقش تعدیلی ارتباطات سیاسی بر این رابطه می‌پردازد. بدین منظور، نمونه‌ای متشکل از 55 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1393 تا 1397 انتخاب گردید و فرضیه‌های پژوهش با بهره‌گیری از مدل‌های رگرسیون چند متغیره مبتنی بر تکنیک داده‌های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفت. مطابق با پیش بینی نظریه مبتنی بر منابع، یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که حمایت مطلوب از کارکنان، نوآوری شرکت‌ را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که در شرکت‌های دارای ارتباطات سیاسی، حمایت کارکنان تاثیر بیشتری بر نوآوری شرکت دارد. همچنین، نتایج آزمون تحلیل حساسیت نیز نشان دادکهاستفاده از معیار جایگزین برای سنجش حمایت کارکنان نیز تاثیری بر نتایج اصلی پژوهش ندارد و نتایج تحقیق از استحکام برخوردار است. Manuscript profile

اجتناب از مالیات منجر به عدم تقارن اطلاعات شرکت‌ها می‌شود و کیفیت اطلاعات حسابداری را تضعیف می‌کند. حسابرسان باید رویه‌های حسابرسی بیشتری را برای کنترل ریسک‌های حسابرسی که ممکن است ناشی از اجتناب از مالیات باشند، اجرا کنند و در نتیجه حق‌الزحمه حسابرسی را افزایش می‌دهند. لذا، بر اساس روند حسابرسی مبتنی بر ریسک و نظریه جیب بزرگ پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین اجتناب مالیاتی و حق‌الزحمه حسابرسی و اثر تعدیل‌کنندگی مالکیت دولتی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. برای آزمون فرضیه‌های‌ پژوهش از اطلاعات مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی بین سال‌های 1392 تا 1396 استفاده شده است، به طوری‌که پس از اعمال محدودیت‌های موردنظر در این پژوهش، نمونه نهایی متشکل از 88 شرکت انتخاب گردید. پس از اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از تجزیه تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره، برای آزمون فرضیه‌های‌ پژوهش استفاده ‌شد. آزمون فرضیه‌ها نیز با استفاده از نرم‌افزار اقتصادسنجی Eviews و تکنیک‌های آماری داده‌های تلفیقی صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از آزمون‌های آماری پژوهش نشان می دهد که اجتناب مالیاتی موجب افزایش میزان حق الزحمه حسابرسی شرکت‌ها می‌شود. علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که تاثیر مثبت اجتناب مالیاتی بر حق‌الزحمه حسابرسی در شرکت‌های با مالکیت دولتی به مراتب کمتر است. همچنین، نتایج آزمون تحلیل حساسیت نشان داد که استفاده از معیارهای جایگزین برای سنجش اجتناب مالیاتی نیز تاثیری بر نتایج اصلی پژوهش ندارد و نتایج پژوهش از استحکام برخوردار است. Manuscript profile