زمینه و هدف: جنگل های مانگرو(حراء) ایران به عنوان تنها چشم انداز جنگلی در سواحل گرم وخشک جنوب است که علاوه بر ارزش زیست محیطی و طبیعت گردی، معیشت بسیاری از ساحل نشینان جنوب به شدت به آن وابسته است. لذا آگاهی از تغییرات این جنگل ها بسیار اهمیت دارد. تغییرات محیطی عموماً در سطح گسترده و در بلندمدت رخ می دهد لذا تکنولوژی سنجش از دور می تواند ابزار بسیار مناسب و دقیقی برای پایش تغییرات باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی تغییرات پوشش جنگلی مانگرو ناحیه حفاظت شده خورخوران باتوجه به فرآیند های هیدرودینامک تنگه هرمز می باشد. روش بررسی: جهت نیل به این هدف از تصاویر ماهواره ای لندست سال های1989-2015 و انواع تکنیک های سنجش از دور شامل تفاضل تصاویر، تفاضل پوشش گیاهی، تفاضل مولفه های اصلی، تفاضل تسلدکپ و مقایسه پس از طبقه بندی استفاده شد. جهت ارزیابی دقت روش های مذکور از نقاط کنترل زمینی در بازدیدهای میدانی، تصاویر ماهواره ای Google Earth و شاخص دقت کلی و ضریب کاپا استفاده شد. یافته ها: طبق بررسی ها، از بین روش های مورد استفاده در این تحقیق روش های تفاضل مولفه های اصلی (PCA) و تفاضل پوشش گیاهی جهت آشکارسازی تغییرات پوشش زمین مناسب تر از سایر روش ها می باشند. همچنین پس از اعمال روش مقایسه پس از طبقه بندی مشخص شد، الگوریتم حداکثر احتمال با دقت کلی 9781/0 و ضریب کاپا 32/98% به عنوان بهترین روش طبقه بندی تصاویر ماهوار ه ای معرفی شد. همچنین سطوح جنگل های مانگرو منطقه اعم از جنگل های متراکم و پراکنده در سال 1989مقدار 08/125 کیلومتر مربع بوده که در 26 سال گذشته 9/48 کیلومتر مربع به وسعت آن افزوده شده است. بحث و نتیجه گیری:عواملی چون افزایش دما و بالارفتن سطح اساس دریاها، افزایش رسوبات رودخانه در محل پایاب های منطقه و شیب کم منطقه ساحلی، زمینه را برای توسعه جنگل های مانگرو فراهم نموده است، لذا هرگونه طرح تاسیساتی و زیربنایی باید با رعایت ملاحظات زیست محیطی و اکولوژیکی باشد. Manuscript profile

زمینه و هدف: آگاهی از ویژگی‌های مورفودینامیک سیستم‌های رودخانه ای، لندفرم های ژئومورفولوژیکی و چگونگی تحول آن به عنوان یکی از حیاتی‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده سطح زمین در بسیاری از مطالعات و طرح ها از جمله بحث مهار سیلاب ها ، مطالعات آبخیزداری، هیدرولو‍ژی و محیط زیستی از نیازهای اساسی برای برنامه‌ریزان محیطی و منطقه است. این تحقیق با هدف ارزیابی تغییرات در لندفرم‌ها و بستر رودخانه کال شور سبزوار در محدوده منطقه حفاظت شده شیر احمد سبزوار با تاکید بر ملاحظات محیط زیستی می باشد. روش بررسی: در این تحقیق از نقشه‌های توپوگرافی و تصاویر ماهواره ای لندست سال های 1988-2015 استفاده‌شده است. سپس با افزایش وضوح و تباین در تصاویر ماهواره‌ای، بستر رودخانه کال‌شور تعیین و تغییرات رخ داده در دوره 27 ساله تحقیق مشخص شد، سپس با استفاده از الگوریتم حداکثر احتمال نقشه لندفرم و کاربری‌ها برای سال های تحقیق تولید و تغییرات رخ‌داده در هر عرصه مشخص و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: محاسبات نشان می دهد طول رودخانه کال شور در محدوده مذکور به میزان8/1 کیلومتر کوتاه‌تر و تعداد پیچان‌رودها کم تر و شعاع دایره مماس بر هر پیچانرود بیش‌تر شده‌است که حاکی از تبدیل الگوی پیچانرودی به شریانی است. نقشه لندفرم‌های تغییر‌یافته با روش حداکثر احتمال و دقت 3/84 و ضریب کاپا 78/0 تولید شد. پس از ارزیابی مشخص شد 5/31 کیلومتر مربع از حجم تپه‌های ماسه‌ای کاهش و تبدیل به نی‌زارها و جنگل‌های گز و تاغ شده‌است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان دهنده تغیرات وسیعی به خصوص در حجم تپه‌های ماسه‌ای و پوشش‌گیاهی منطقه است. بالا بودن سطح آب‌های زیرزمینی دشت سبزوار و ورود پساب تصفیه خانه فاضلاب به رودخانه از یک سو به نفع چشم انداز طبیعی منطقه بوده و از سوی دیگر باعث آلوده شدن منابع آب و خاک و تاثیر سوء بر حیات جانوری منطقه حفاظت شده شیراحمد داشته است لذا نیازمند تدوین برنامه راهبردی ویژه در راستای حفظ میراث طبیعی و توسعه پایدار می باشد. Manuscript profile

زمینه و هدف: توسعه گردش گری در مناطق حفاظت شده، هم برای مدیریت منطقه و هم برای گردش گران مزایای فراوانی به همراه دارد. اما باید این مساله را در نظر داشت که انجام فعالیت های گردش گری بدون برنامه ریزی و مدیریت صحیح و بررسی توان منطقه، می تواند اثرات منفی بر منطقه حفاظت شده و تجارب گردش گران داشته باشد. هدف این مطالعه شناسایی مناطق مناسب و دارای توان، جهت گسترش و توسعه اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده است. پارک ملی و منطقه حفاظت شده ساریگل، به عنوان یکی از مناطق تحت حفاظت کشور، از جذابیت های قابل توجهی برخوردار است.روش بررسی: در این تحقیق با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP و به کارگیری فن GIS به تعیین مناطق مناسب گردش گری پرداخته شده است. معیارهای به کار گرفته شده شامل شکل زمین، اقلیم، زیست گاه حیات وحش، تیپ و تراکم پوشش گیاهی و خاک منطقه می باشد. نقشه توان اکولوژیکی منطقه به روش AHP براساس این معیارها تولید شد. نقشه جذابیت منطقه نیز با برداشت نقاط به وسیله GPS و وزن دهی از طریق پرسش نامه و نرم افزار GIS به دست آمد. سپس این نقشه با نقشه توان اکولوژیکی منطقه، مقایسه و در نهایت مناطق مناسب و مستعد برای گردش گری و اکوتوریسم پهنه بندی شدند.یافته ها: نتایج نشان می دهد که مناطق دارای پتانسیل بسیار بالا در قسمت های شامل غربی، شمال شرقی و جنوب غربی واقع شده است. مناطق با توان بالا هم مناطقی نظیر آبشار ایزی، سد اسفراین، دره گنجدان و دره بیدواز شامل می شوند. در نقشه جذابیت نیز بیش ترین جذابیت مربوط به قسمت های شمالی و بعضی قسمت های جنوبی منطقه مانند آبشار ایزی است. با مقایسه نقشه توان اکولوژیک و نقشه جذابیت، مشخص شد که اکثر مناطقی که دارای جذابیت بالا هستند برای توسعه اکوتوریسم هم دارای توان بالا می باشند. بنابراین، مشخص شد که قسمت های شمالی منطقه، آبشار ایزی و قسمت هایی از پارک ملی، قابلیت توسعه اکوتوریسم را دارند. این مناطق هم دارای توان اکولوژیکی و هم دارای جذابیت برای جذب گردش گر هستند.بحث و نتیجه گیری: توسعه گردش گری در منطقه حفاظتی ساریگل به نفع منطقه و محیط زیست بوده و سبب ارتقای سطح حفاظت و بهره برداری پایدار از استعدادها می گردد. اما بایستی در مناطق تحت حفاظت، حفاظت اولویت اول مدیریتی باشد و کاربری های مجاز دیگر از جمله گردشگری، تنها در صورتی قابل انجام هستند که با اهداف حفاظتی در تعارض نباشند. Manuscript profile