آزمون ساختار عاملی پرسشنامه یوزلرن و بررسی آن در دانشگاههای مجری آموزش الکترونیک شهر تهران
محورهای موضوعی : فن‎آوری اطلاعات
پیمان کامکار
1
(کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی)
محمد رضا نیلی
2
(استادیار دانشگاه علامه طباطبایی)
خدیجه علی آبادی
3
(استادیار دانشگاه علامه طباطبایی)
کلید واژه: آموزش الکترونیکی, قابلیت استفاده, پرسشنامه یوزلرن, تحلیل عاملی تأییدی, دانشگاه های شهر تهران,
چکیده مقاله :
ارزیابی قابلیت استفاده، گامی اولیه جهت بهبود وضعیت سیستمهای آموزش الکترونیکی است. از آنجا که در ایران ابزار مناسبی که به طور کامل این مؤلفه را بسنجد موجود نیست، این تحقیق به دنبال اعتباریابی و بررسی نمونه خارجی پرسشنامه یوزلرن و بررسی آن در دانشگاههای مجری آموزش الکترونیکی تهران است. روش پژوهش توصیفی، همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاههای مجری آموزش الکترونیکی در شهر تهران بود که از بین آنها نمونهای به حجم 288 نفر با روش اختصاص متناسب انتخاب شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه یوزلرن بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ، تی تک نمونهای و تحلیل واریانس یکراهه و چندمتغیره استفاده شد. طبق نتایج تحقیق مدل 12 عاملی مورد سنجش در این تحقیق توسط شاخصهای کلی برازش مدل تأیید شد و همچنین، بارهای عاملی بهدست آمده برای سؤالات (بهجز سؤال 29) نشان از اعتبار مناسب پرسشنامه داشت. نتایج آزمون تی تک نمونهای نشان داد که سیستم آموزش الکترونیکی دانشگاههای مجری آموزش الکترونیکی از لحاظ قابلیت استفاده در یادگیری در وضعیت مطلوبی نمیباشند. نتایج آزمون مانووا نشان داد که بین میانگین مؤلفههای پرسشنامه یوزلرن در دانشگاههای مجری آموزش الکترونیکی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین یافتهها نشان داد، دانشگاههای مجری آموزش الکترونیکی در تهران بر اساس این مقیاس در وضعیت مطلوبی قرار ندارند. با توجه به یافتههای تحقیق، پرسشنامه یوزلرن میتواند، به عنوان ابزاری معتبر جهت ارزیابی میزان قابلیت استفاده سیستمهای آموزش الکترونیکی کشور مورد استفاده قرار گیرد.
Usability evaluation can be the first step to improve e-learning systems. Since there is not an appropriate toll in Iran to completely evaluate it, the goal of this study was validating a foreign sample called UseLearn and its implementing in e-learning universities of Tehran. The research method was descriptive–correlational. A sample size of 288 was chosen through proportional allocation. The tool used in this study was UseLearn. The data were analyzed by confirmatory factor analysis, Cranach’s alpha coefficient, one-sample t test, ANOVA and MANOVA. Results showed that 12-factor model tested in this study was approved by AGFI. Also, factor loadings obtained for the questions (except question 29) indicated the validity of the questionnaire. Single-sample t test results indicated that the e-learning systems in e-learning universities of Tehran are not in a good situation in terms of usability. Results of MANOVA showed that there was a significant difference between the means of components of UseLearn questionnaire. Thus, UseLearn questionnaire can be used as a valid tool for assessing the usability of e-learning systems in the country.