بررسی کارکردهای «لال شیش» در جشن «تیرماسیزّه شو» و تحلیل زمینههای اسطورهای آن
محورهای موضوعی : اسطوره
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
2 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
کلید واژه: جشن تیرگان, تیرماسیزّه شو, لال شیش, رپیهوین, آرش,
چکیده مقاله :
بیشتر پژوهشگران خاستگاه اصلی جشن تیرماسیزّه شو را تیراندازی آرش کمانگیر، طلوع ستارة تیشتر (ایزد باران) و جشن بارانخواهی دانستهاند، اما نکته این است که این جشن- دست کم در مازندران- خاستگاه دیگری غیر از طلب باران میتوانسته داشته باشد و آن تقدیس و گرامیداشت ایزدی نباتی بوده که در ماه آبان و شروعِ زمستان بزرگ – بنا بر گاهشماری زردشتی- به زیر زمین میرفته و با آغاز تابستان بزرگ، یعنی در ابتدای بهار سر از خاک بر میآورده است. این انگاره با توجه به اینکه جشن تیرماسیزّه شو در ماه آبان برگزار میشود، پذیرفتنی مینماید. از سوی دیگر، در مازندران، همراه با این جشن، مراسمی خاص به نام لال شیش برگزار میشود که در آن به شکل نمادین از ترکه یا چوبی (= شیش به زبان محلی) استفاده میشود و این مراسم به فرضیة ارتباط این جشن با ایزد نباتی قوّت میبخشد. افزون بر آن، لال شیش گسترة وسیعی از اساطیر کهن مربوط به گیاهان و نباتات را بازمیتاباند که بخش دوم این پژوهش به کارکردهای اسطورهای آن معطوف شده است.
Most researchers believe the feast of Tiregān (Tirma-sizza-sho) is rooted in the myth of Ārash-e Kamāngīr (Arash the Archer), the rising of Tishtar (the star Sirius) and celebration of asking for rain. But, at least in Māzandarān, there is another origin for the feast of Tiregān, and that is worshipping a goddess. This goddess, according to chronology of Zoroastrianism, used to go underground in the beginning of winter and return in the beginning of summer. As the feast of Tiregān is held in the month of Aban (November), the idea seems viable. Also, in the province of Māzandarān, there is a rite called "Lāle-Shish-zan". In this rite, a person in the role of a dumb (lāl), enters the houses and beats barrens, girls of marriageable age and fruitless trees with a wood (shish). So this rite of “Lāle-Shish-zan” strengthens the connection of this vegetal goddess and the feast of Tiregān.
آموزگار، ژاله. 1386. زبان، فرهنگ و اسطوره. تهران: معین.
ابومحبوب، احمد. 1388. «لال شیش، چوب بلاگردان، تیر آرش». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب. س 5. ش 16. صص 9-23 .
اسماعیلپور، ابوالقاسم. 1387. اسطوره، بیان نمادین. تهران: سروش.
ـــــــــــــــــــــ . 1381. «تیرماسیزّهشو (جشن تیرگان) و اسطورة تیشتر». نامة انسانشناسی. دورة اول. شماره اول. صص77-99.
الیاده، میرچا. 1384. اسطوره بازگشت جاودانه. ترجمة بهمن سرکاراتی. چ 2. تهران: طهوری.
ــــــــــ . 1385. رساله در تاریخ ادیان. ترجمة جلال ستاری. چ 3. تهران: سروش.
اوستا. 1370. گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. تهران: مروارید.
ابوعلی بلعمی. 1352. تاریخ بلعمی. به تصحیح محمدتقی بهار. ج 1. چ 3. تهران: فکر روز.
بویس، مری. 1374. تاریخ کیش زرتشت. ترجمة همایون صنعتیزاده. چ 5. تهران: توس.
بهار، مهرداد. 1386الف. از اسطوره تا تاریخ. چ 5. تهران: چشمه.
ــــــــــ . 1384. پژوهشی در اساطیر ایران. چ 5. تهران: آگه.
ــــــــــ . 1386ب. جستاری در فرهنگ ایران. چ 2. تهران: اسطوره.
ابوریحان بیرونی. 1363. آثارالباقیه. ترجمة اکبر داناسرشت. تهران: امیرکبیر.
ـــــــــــــــ . 1357. التفهیم. به تصحیح جلالالدین همایی. تهران: انجمن آثار ملی.
پورخالقیچترودی، مهدخت. 1381. درخت شاهنامه. مشهد: بِه نشر.
پیگولوسکایا، نینا. 1367. شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان. ترجمة عنایتاله رضا. تهران: علمی و فرهنگی.
تقیزاده، سیدحسن. 1341. «جشنهای ایرانی که مسیحیان آنها را پذیرفته و یهودیان طرد کردهاند». بیست مقالة تقیزاده. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. صص315- 348.
حسنزاده، علیرضا. 1381. افسانة زندگان. تهران: بقعه.
دادگی، فرنبغ. 1385. بندهش. گزارنده: مهرداد بهار. چ 3. تهران: توس.
دوبوکور، مونیک. 1387. رمزهای زنده جان. ترجمة جلال ستاری. چ 3. تهران: مرکز.
دینوری، ابوحنیفه احمدبن داوود. 1368. اخبارالطوال. ترجمة محمود مهدوی و دامغانی، تهران: نی.
رضی، هاشم. 1384. جشنهای آب. چ 3. تهران: بهجت.
روایت پهلوی. 1367. ترجمة مهشید میرفخرایی. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
روحالامینی، محمود. 1376. آیینها و جشنهای کهن در ایران امروز. تهران: آگه.
زمرّدی، حمیرا. 1382. نقد تطبیقی ادیان و اساطیر در شاهنامة فردوسی، خمسه نظامی و منطقالطیر. تهران: زوّار.
ــــــــــــ . 1387. نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی. تهران: زوّار.
ستاری، رضا. 1387. «ارتباط جشن "تیرماسیزّهشو" با برخی اسطورههای کهن». فصلنامه مطالعات ملی، 34. س 9. ش 2. صص 161-172 .
سیار، میرعبدالله. 1383. «گلاب خندان طبیعت (جشن آبریزگان یا جشن تیرماه سیزده)». چیستا. ش 212و213. صص151-162.
شایستناشایست. 1369. ترجمة کتایون مزداپور. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
صدقه، جان. 1378. «درخت در اساطیر کهن». ترجمة محمدرضا ترکی. شعر. ش 26.
طبری، ابوجعفر محمدبن جریر. 1375. تاریخ طبری: تاریخ الرسل و الملوک. ترجمة ابوالقاسم پاینده. تهران: اساطیر.
فردوسی. 1374. شاهنامه. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: دفتر نشر داد.
قزوینی، زکریا بن محمد بن محمود. 1361. عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات. به تصحیح نصراله سبوحی. تهران: دانشگاه تهران.
کارنوی، ا.جی. 1341. اساطیر ایران. ترجمة احمد طباطبایی. تبریز: اپیکور.
کراسنوولسکا، آنا. 1382. چند چهرة کلیدی در اساطیر گاهشماری ایرانی. ترجمة ژاله متحدین. تهران: ورجاوند.
کریستینسن، آرتور. 1377. نمونههای نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانههای ایرانیان. ترجمة ژاله آموزگار و احمد تفضلی. تهران: چشمه.
کزازی، میرجلالالدین. 1382. نامة باستان (ج3). تهران: سمت.
ـــــــــــــــــــــ . 1384. نامة باستان (ج5). تهران: سمت.
کیا، صادق. 1327. واژهنامة طبری. تهران: دانشگاه تهران.
گردیزی، ابوسعید عبدالحی بن ضحاک بن محمود. 1363. زین الاخبار. به تصحیح عبدالحی حبیبی. تهران: دنیای کتاب.
لاهیجی، شهلا؛ کار، مهرانگیز. 1381. شناخت هویّت زن ایرانی در گسترة پیش تاریخ و تاریخ. چ 3. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
مزداپور، کتایون. 1386. داغ گل سرخ. چ 2. تهران: اساطیر.
ــــــــــــــ . 1381. «افسانه پری در هزار و یک شب». شناخت هویّت زن ایرانی در گسترة پیش تاریخ و تاریخ. به کوشش شهلا لاهیجی و مهرانگیز کار. چ 3. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
مقدسی، مطهربن طاهر. 1381. آفرینش و تاریخ (البدأوالتاریخ). ترجمة محمدرضا شفیعی کدکنی. ج1. چ 2. تهران: آگه.
مهر، فرهنگ. 1384. دیدی نو از دینی کهن. چ 6. تهران: جامی.
مینوی خرد. 1385. ترجمة احمد تفضلی. چ 4. تهران: توس.
هویان، آندرانیک. 1384. «جشن تیرگان یا آبپاشان». فصلنامة مطالعات ملی. س 6. ش 22.
هینلز، جان راسل. 1385. شناخت اساطیر ایران. ترجمة محمدحسین باجلانفرخی. چ 2. تهران: اساطیر.
یاحقی، محمدجعفر. 1386. فرهنگ اساطیر و داستانوارهها در ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ معاصر.
یشتها. 1377. گزارش ابراهیم پورداود. تهران: اساطیر.
یونگ، کارل گوستاو. 1389. انسان و سمبولهایش. ترجمة محمود سلطانیه. چ 7. تهران: جامی.
References
Abu Ali Bal’ami, Abu Ali. (1973/1352H). Tarikh-e Bal’ami. 1st Vol. Ed. by Mohammad Taghi Bahar. 3rd ed. Tehran: Fekr-e Rooz.
Abu Mahbub, Ahmad. (2009/1388H). “lal shish, chub-e bala garden, tir-e Arash”. Quarterly Journal of mytho-mystic literature. Year 5, No. 16: 9-23.
Abu Reihan-e Birooni. (1984/1363H). Asār-ol bāghiyyeh. Tr. by Akbar Danaseresht. Tehran: Amir Kabir.
--------. (1979/1357H). At-tafhim. Ed. by Jalaloddin Homayi. Tehran: Anjoman-e Asar-e Melli.
Āmoozgār, Zhāleh. (2007/1386H). Zaban, Farhang, va Ostureh. Tehran: Mo’een.
Avesta. (1991/1370H). A research and report by Jalil Doostkhah. Tehran: Morvarid.
Bahar, Mehrdad. (2007/1386H)A. Az Ostureh ta tarikh. 5th ed. Tehran: Cheshmeh.
--------. (2005/1384H). Pazhouhesh-I dar asatir-e Iran. 5th ed. Tehran: Agah.
--------. (2007/1386H)B. Jostari dar farhang-e Iran. 2nd ed. Tehran: Ostureh.
Boyce, Mary. (1995/1374H). Tārikh-e kish-e Zartosht (A History of Zoroastrianism). Tr. by Homayun San’ati Zādeh. 5th ed. Tehran: Toos.
Carnoy, Albert Joseph. (1942/1341H). Asātir-e Iran (Iranian Mythology). Tr. by Ahmad Tabatabayi. Tabriz: Epikor.
Christensen, Arthur. (1998/1377H). Nemoone-hāye nokhostin ensan va nokhostin shahryar dar tarikh-e afsāne-hāye Iranian. Tr. by Zhaleh Amoozgar & Ahmad Tafazzoli. Tehran: Cheshmeh.
De Beaucorps, Monique. (2008/1387H). Ramz-hāye Zende jan (Les Symboles Vivant). Tr. by Jalal Sattari. 3rd ed. Tehran: Markaz.
Dinvari, Abu Hanife Ahmad Ibn Davood. (1989/1368H). Akhbār-ol Taval. Tr. by Mahmood Mahdavi and Damghani. Tehran: Nei.
Eliade, Mircea. (2005/1384H). Osture-ye Bazgasht-e Javdaneh. Tr. by Bahman Sarkarati. 2nd ed. Tehran: Tahuri.
--------. (2006/1385H). Resaleh dar tārikh-e adiyān (Traité D’Histoire Des Religions). Tr. by Jalal Sattari. 3rd ed. Tehran: Sorush.
Esmaeelpour, Abolghasem. (2008/1387H). Ostureh, bayan-e namadin. Tehran: Sorush.
--------. (2002/1381H). “Tir masizahsho (jashn-e Tirgan) va Osture-ye Tishter”. Nāme-ye Ensanshenasi. 1st round. No. 1: 77-99.
Faranbagh dadegi. (2006/1385H). Bondaheshn. By Mehrdad Bahar. 3rd ed. Tehran: Toos.
Ferdowsi. (1995/1374H). Shahnameh. With the efforts of Saeed Hamidian. Tehran: Daftar-e Nashr-e Dād.
Ghazvini, Zakaria Inb Mohamad Ibn Mahmood. (1982/1361H). Ajayeb-al makhlooghat va gharayeb-al mowjoodat. Ed. by Nasrollah Saboohi. Tehran: Tehran University Press.
Gordizi, Abu Saeed Abdol-hay Ibn Zahak Ibn Mahmood. (1984/1363H). Zayyen-ol Akhbar. Ed. by Abdol-hay Habibi. Tehran: Donya-ye ketab.
Hasanzadeh, Alireza. (2002/1381H). Afsane-ye Zendegan. Tehran: Bogh’e.
Hinnells, John Russell. (2006/1385H). Shenākht-e asatir-e Iran (Persian Mythology). Tr. by Mohammad Hossein Bajlan Farrokhi. 2nd ed. Tehran: Asatir.
Huyan, Andranik. (2005/1384H). “Jashn-e Tiregan ya ab pashan”. Faslname-ye Motale’at-e Melli. Year 6, No. 22.
Jung, Carl Gustav. (2010/1389H). Ensān va sambol-hāyash (Man and his symbols). Tr. by Mahmood Soltaniyyeh. 7th ed. Tehran: Jami.
Kazzazi, Mir Jalaloddin. (2003/1382H). Nāme-ye bāstān. 3rd Vol. Tehran: Samt.
--------. (2005/1384H). Nāme-ye bāstān. 5th Vol. Tehran: Samt.
Kia, Sadegh. (1948/1327H). Vaje nāme-ye Tabari. Tehran: Tehran University Press.
Krasnovolska, Anna. (2003/1382H). Chand chehre-ye kelidi dar asatir-e gah shomari-e Irani. Tr. by Zhaleh Mottahedin. Tehran: Varjavand.
Lahidgi, Shahla; Kar, Mehrangiz. (2002/1381H). Shenakht-e hoviat-e zan-e Irani dar gostare-ye pish tarikh va tarikh. 3rd ed. Tehran: Roshangaran & Motale’at-e zanan.
Mazdapour, Katayoon. (2007/1386H). Dāgh-e gol-e sorkh. 2nd ed. Tehran: Asatir.
--------. (2002/1381H). “Afsane-ye Pari dar Hezar-o yek shab”. Shenakht-e hoviat-e zan-e Irani dar gostare-ye pish tarikh va tarikh. With the efforts of Shahla Lahidgi and Mehrangiz kar. 3rd ed. Tehran: Roshangaran & Motale’at-e zanan.
Mehr, Farhang. (2005/138H). didi no az dini kohan. 6th ed. Tehran: Jami.
Minoo-ye kherad. (2006/1385H). Tr. by Ahmad Tafazzoli. 4th ed. Tehran: Toos.
Moghaddasi, Motahhar Ibn Taher. (2002/1381H). Afarinesh va tarikh (Albada’a va-t tarikh). Tr. by Mohammad Reza Shafie Kadkani. 1st Vol. 2nd ed. Tehran: Agah.
Pigloskaya, Nina. (1988/1367H). Shahr-haye Iran dar roozgar-e Parthian va Sasanian. Tr. by Enayatollah Reza. Tehran: Elmi va Farhangi.
Pourkhaleghi-e chatroodi, Mahdokht. (2002/1381H). Derakht-e Shahnameh. Mashhad: Beh Nashr.
Razi, Hashem. (2005/1384H). Jashn-hāye Āb. 3rd ed. Tehran: Behjat.
Revayat-e Pahlavi. (1988/1367H). Tr. by Mahshid Mirfakhrayi. Tehran: Moassese-ye Motale’at va Tahghighat-e Farhangi.
Rooholamini, Mahmood. (1997/1376H). Āyin-hā va Jashn-hāye Kohan dar Iran-e emrooz. Tehran: Agah.
Sattari, Reza. (2008/1387H). “Ertebat-e Jashn-e ‘Tir Masizah sho’ ba barkhi ostoore-haye kohan”. Faslname-ye motale’at-e melli, 34.Year 9, No. 2: 161-172.
Sayyar, Mir Abdollah. (2004/1383H). “Golab-e khandan-e tabi’at (Jashn-e Abrizgan ya jashn-e Tirmah sizdah)”. Chista. No. 212 & 213: 151-162.
Sedghe, Jan. (1999/1378H). “Derakht dar asatir-e kohan”. Tr. by Mohammad Reza Torki. She’r. No. 26.
Shāyest Nāshāyest. (1970/1369H). Tr. by Katayoon Mazdapour. Tehran: Moassese-ye motale’āt va tahghighat-e farhangi.
Tabari, Aboo Ja’far Mohammad Ibn Jarir. (1996/1375H). Tarikh-e Tabari: Tarikh-ol resal va-l molook. Tr. by Abolghasem Payandeh. Tehran: Asatir.
Taghizadeh, Seyyed Hasan. (1962/1341H). “jashn-haye Irani ke Masihian aan-ha ra pazirofte va Yahudian tard kardeand”. Bist maghale-ye Taghizadeh. Tehran: Bongah-e Tarjome va Nashr-e Ketab. 315-348.
Yahaghi, Mohammad Jafar. (2007/1386H). Farhang-e Asatir va Dastanvare-hā dar adabiyyat-e Farsi. Tehran: Farhang-e Moaser.
Yasht-hā. (1998/1377H). Report by Ebrahim Pourdavood. Tehran: Asatir.
Zomorrodi, Homeira. (2003/1382H). Naghd-e Tatbighi-ye Adyian va Asatir dar Shahname-ye Ferdowsi, Khamse-ye Nezami, va Manteghot-teir. Tehran: Zavvar.
--------. (2008/1387H). Namad-hā va Ramz-hāye Giahi dar She’r-e Farsi. Tehran: Zavvar.