ارزیابی تاثیرات راهبردی نشست نقب بر پیمان ابراهیم
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
اکبر اشرفی
1
,
پوریا آقاجانی
2
,
محمد توحیدفام
3
,
رضا جلالی
4
1 - دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
2 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - استاد گروه علوم سیاسی-اندیشه سیاسی و مسایل ایران،واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران ،ایران.
4 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی دانشکده علوم سیاسی
کلید واژه: جمهوری اسلامی ایران, غرب آسیا, پیمان ابراهیم, اعراب و اسرائیل, نشست نقب,
چکیده مقاله :
پیمان ابراهیم با هدف عادی سازی روابط دولت های عربی با اسرائیل و به ابتکار دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین ایالات متحده آمریکا و به منظور مهار راهبردهای جمهوری اسلامی ایران منعقد شد. مجاورت جغرافیایی جمهوری اسلامی با کشورهای عربی و اسرائیل در هندسه ژئوپلیتیک غرب آسیا،توان و قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران از عوامل امضای پیمان ابراهیم محسوب می‌شود. ضرورت تقویت وتحکیم پیمان ابراهیم زمینه ای را فراهم کرد که وزیران خارجه چهار کشور مصر، امارات، بحرین و مغرب در نقب در جنوب فلسطین اشغالی گردهم آیند. این نشست به منظور تحکیم و قوام این پیمان،حل اختلافات میان اعضا و همچنین تفاهم برای نیل به بیانیه مشترک بابت چگونگی رفتارهای منطقه ای جمهوری اسلامی ایران و جلوگیری از نفوذ جمهوری اسلامی فراهم شده است.در این مقاله تلاش بر آن است که ضمن تشریح رهیافت نظری در الگوی موازنه تهدید، زمینه ها و عوامل و همچنین اهداف نشست نقب، تاثیرات راهبردی نشست نقب بر پیمان ابراهیم مورد ارزیابی قرار گیرد. لذا پرسش اصلی عبارت است از این که: نشست نقب چه تاثیری از منظر راهبردی بر پیمان ابراهیم داشته است؟ داده ها و نتایج پژوهش نشان می دهند که نشست نقب از منظر راهبردی به دنبال قوام و تحکیم پیمان ابراهیم و بازتعریف نظم جدید دولت های عربی و اسرائیل در مقابله با جمهوری اسلامی ایران در منطقه پر آشوب غرب آسیا است.این پژوهش از روش تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته و الگوی نظری موازنه تهدید را به مثابه چارچوب نظری خود انتخاب کرده است.
The Abraham Accords was concluded the aim of normalizing relations between the Arab states and Israel at the initiative of Donald Trump in order to curb Iran's strategies. Iran's geographical proximity to Arab countries and Israel in West Asia and Iran's military power are considered to be the factors behind the signing of the Ibrahim Pact. The necessity of strengthening and consolidating the Ibrahim Pact provided the ground for the foreign ministers of Egypt, the UAE, Bahrain and the Maghreb to meet in the Negev in the south of occupied Palestine. This meeting has been arranged for the purpose of consolidating this agreement, resolving differences between the members, and also reaching an understanding to reach a joint statement on how Iran's regional behavior will be and prevent Iran's influence. In this research, an attempt is made to evaluate the theoretical approach in the threat balance model, the contexts, goals and strategic effects of the Negev meeting on the Ibrahim Treaty. Therefore, the main question is: What impact has the Negev meeting had on the Ibrahim Pact from a strategic point of view? The results of the research show that the Negev meeting, from a strategic point of view, seeks to consolidate and consolidate the Abraham Pact and redefine the new order of the Arab and Israeli governments in confronting Iran in the turbulent region of West Asia. This research has used the analytical descriptive research method and has chosen the theoretical model of threat balance as its theoretical framework.
_||_
