تأثیر غلظت و زمان محلولپاشی اپیبراسینولید بر ریزش جوانه گل، میوه و برخی شاخصهای ریختشناسی و فیزیولوژیکی پسته رقم "احمد آقایی"
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهیفرشته برازش 1 , حکیمه علومی 2 , فاطمه نصیبی 3 , خسرو منوچهری کلانتری 4
1 - بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان
2 - عضو هیات علمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
3 - بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان
4 - بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان
کلید واژه: اونس, پوکی میوه, درصد خندانی میوه, نشر اتیلن,
چکیده مقاله :
ریزش جوانه گل و میوه، ناخندانی و پوکی از مهمترین ناهنجاریهای فیزیولوژیکی است که در درختان پسته مشاهده میشود. اهمیت استفاده از تنظیمکنندههای رشدونمو گیاهی برای کاهش این ناهنجاریهای در گیاهان به اثبات رسیده است. در این پژوهش اثر محلولپاشی اپیبراسینولید بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و میزان ریزش جوانه گل و میوه پسته رقم احمدآقایی بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در یک باغ تجاری در شهرستان رفسنجان- استان کرمان اجرا شد. تیماردهی به صورت محلول پاشی در دو مرحله (قبل و بعد از تمام گل) غلظتهای صفر (شاهد)، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر اپیبراسینولید انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار 5/0 میلی گرم در لیتر اپیبراسینولید ریزش میوه و جوانه گل را کاهش داد، در حالیکه وزن تر، خشک و عملکرد (وزن خشک میوههای خندان و ناخندان در شاخه) افزایش یافت. تیمار اپیبراسینولید در مرحله اول باعث کاهش پوکی و افزایش خندانی در میوههای پسته گردید. اندازهگیری مقدار اتیلن نشان داد که تیمار این هورمون مقدار اتیلن میوه را به طور چشمگیری کاهش داد درحالیکه بر صفات ریختشناسی میوه تأثیرمعنیداری نداشت. در این پژوهش 5/0 میلی گرم در لیتر اپیبراسینولید در مرحله اول (یک هفته قبل از تمام گل) بهترین غلظت و زمان تیماردهی در درخت پسته رقم احمد آقایی در بهبود کیفیت میوه و کاهش ریزش جوانه گل و میوه بود.
Flower buds and fruit abscission, production of blankness, non-split and deformed nuts are the most important physiological disorder in pistachio trees. The importance of plant growth regulators in alleviation of these disorders has been proved. In this project the effects of Epibrassinolid on alleviation of some of these problems in “Ahmad- Aghai” cultivar has been studied. The experiment was performed as factorial based on completely randomized design with 3 replicates in a commercial orchard at Rafsanjan (Kerman Province). The treatments consist of 0 (control), 0.5 and 1 (mg ml-1) epibrassinolid treatment in two stages (before and after full bloom). 0.5 (mg ml-1) epibrassinolid decreased the bud and fruit abscission while increased the fresh and dry weight and yield of branches. Epibrassinolid in the first stage decreased the blank fruit production and increased the split fruits. Epibrassinolid treatment obviously decreased the amount of ethylene in fruits while it had no significant effect on morphological characteristics. 0.5 mg ml-1 epibrassinolid was the best concentration and the first stage (a week before full bloom) was the best time for treatment in Ahmad- Aghai cultivar trees.
_||_