مدل یابی روابط بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی با سازگاری تحصیلی: دیدگاه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه ارومیه
محورهای موضوعی : پژوهش های اجتماعی
علیرضا قلعه ای
1
(عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه)
محمد رضا فریدی
2
(ندارد)
زهرا مرادی
3
(ندارد)
کلید واژه: کلید واژه ها: هوش اجتماعی, سازگاری تحصیلی, خودکارآمدی تحصیلی,
چکیده مقاله :
چکیده پژوهش حاضر با هدف مدل یابی روابط بین هوش اجتماعی و سازگاری تحصیلی با بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش همة دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 93-1392 بودند (240 نفر) که از این تعداد 149 نفر با استناد به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای پاسخگویی به پرسشنامه ها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش سه پرسشنامه استاندارد: "مقیاس هوش اجتماعی" (سیلورا و همکاران، 2001)؛ "خودکارآمدی تحصیلی" (مورگان و جینکز، 1999) و "سازگاری تحصیلی" (بیکر و سیریاک، 1986) بودند که روایی آنها با استناد به نظر متخصصین و پایایی آنها با محاسبه آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها هم از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که هوش اجتماعی به طور مستقیم و با واسطه خودکارآمدی تحصیلی بر سازگاری تحصیلی دانشجویان تأثیرگذار است.
Abstract: The aim of present research was modeling relations between social intelligence and self efficacy with academic adjustment. The research method was descriptive- survey. The population consisted of all student of physical education faculty in Urmia University (240persons) that a sample of 149 persons were selected, using simple random sampling. The tools for gathering the data were “Social Intelligence” questionnaire (Silvera et al, 2001); “Self Efficacy” (Morgan & Jeankiz, 1999) and “Academic Adjustment” (Baker & Syriak, 1986). Validity of the tools was approved according to expert’s opinion and their reliability were confirmed by Cronbach's Alpha coefficient. The structural equation modeling was used for analyzing the data. The results showed that social intelligence influenced academic adjustment of the students directly and through self efficacy.
