مدیریت نوآوری دوسوتوان در صنعت هواپیمائی بر پایه آینده نگاری باز و ظرفیت جذب
محورهای موضوعی : آینده پژوهی
رسول رضائی
1
,
حسام زندحسامی
2
1 - گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
2 - گروه مدیریت صنعتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: آینده نگاری باز, ظرفیت جذب بالقوه, ظرفیت جذب تحقق یافته, نوآوری تدریجی, نوآوری جهشی, ,
چکیده مقاله :
زمینه: دوسوتوانی نوآوری به توانایی انجام توأمان دو فعالیت نوآورانه اشاره دارد که متأثر از پویش نظام مند محیط کسب و کار و بهره‌مندی از ظرفیت جذب و دانش فرا سازمانی است. هدف: پژوهش حاضر به دنبال طراحی یک مدل ساختاریافته برای مدیریت نوآوری دوسوتوان در صنعت هواپیمائی و مبتنی بر اقدامات آینده نگاری باز و تحلیل نقش ظرفیت جذب بالقوه و تحقق یافته است. روش ها: پژوهش تحت پارادایم فرا اثبات‌گرا و با رویکرد کمّی انجام شده و راهبرد آن توصیفی- همبستگی و از نوع پیمایش مقطعی است. داده ها با نظر سنجی از 229 نفر از مدیران بخش‌های تحقیق و توسعه شرکت‌های فعال در صنعت هواپیمائی و متکی بر پرسشنامه ساختاریافته و با 30 سوال بسته گردآوری شد. برای اعتبارسنجی مدل، از تکنیک تحلیل عاملی تائیدی و بهره گرفتن از نرم افزار لیزرل و برای آزمون روابط بین متغیرها از رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. یافته ها: آینده نگاری باز بر نوآوری تدریجی و نوآوری جهشی اثر مثبتی دارد. ظرفیت جذب تحقق یافته، رابطه بین آینده نگاری باز و نوآوری جهشی را تقویت می‌کند؛ در حالی که این اثر برای نوآوری تدریجی معنادار نیست. ظرفیت جذب بالقوه نقش تعدیل‌گر مثبت در رابطه بین آینده نگاری باز و نوآوری تدریجی دارد؛ در حالی که این اثر برای نوآوری جهشی معنادار نیست. نتیجه گیری: آینده نگاری باز رویکردی جدید و مبتنی بر ظرفیت جذب دانش است که می‌تواند موجب ارتقاء عملکرد نوآوری‌های تدریجی و جهشی شود و شرکت‌ها را در شکل بخشیدن به آینده و توسعه صنعت هواپیمائی کمک کند.
Background: The innovation ambidexterity refers to the ability to perform two innovative activities at the same time, which is affected by the systematical scanning of business environment and the use of absorptive capacity and extra-organizational knowledge. Objective: The present study seeks to design a structured model for managing ambidexterity innovation in the aviation industry based on open foresight practices and analyzing the role of potential and realized absorptive capacity. Methods: The present study is conducted under a meta-positivist paradigm, and done with a quantitative approach, descriptive-correlational strategy and cross-sectional survey. Data were collected by surveying by 229 managers of R&D departments of aviation industry companies and based on a structured questionnaire with 30 closed questions. CFA technique and LISREL software were used to measure the model validity and hierarchical regression was used to test the relationships between variables. Findings: Open foresight practices have a positive effect on incremental and radical innovation. Realized absorptive capacity strengthens the relationship between open foresight and radical innovation; while this effect is not significant for incremental innovation. Potential absorptive capacity has a positive moderating role in the relationship between open foresight and incremental innovation; while this effect is not significant for radical innovation. Conclusion: Open foresight is a new approach based on the external knowledge absorptive capacity that can improve the performance of incremental and radical innovations, and help companies to shape the future and development of the aviation industry.
