تأثیر تدریس به روش بدیعه پردازی بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس تعلیمات اجتماعی دانش‌آموزان پسر سال تحصیلی دوم راهنمایی شهر بویین زهرا
محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسی
هادی درزی رامندی
1
(1کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، گروه آموزش علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران)
علیرضا عصاره
2
(2و 3استادیار گروه آموزش علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران)
جمشید جراره
3
(2و 3استادیار گروه آموزش علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران)
کلید واژه: روش تدریس, تعلیمات اجتماعی, بدیعه پردازی, پیشرفت تحصیلی, خلاقیت,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر افزایش خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس تعلیمات اجتماعی دانش‌آموزان پسر سال دوم دوره راهنمایی شهر بویین زهرا 91 ـ 90 است. از آن جایی که در این مقاله، تأثیر روش تدریس بدیعه پردازی در خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مورد بررسی قرار گرفته است، برای پاسخ به این سؤال نیاز به دو گروه آزمایش وگواه داریم. لذا از روش شبه تجربی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه استفاده شده است. نمونه این پژوهش شامل42 نفر دانش‌آموز پسر سال دوم راهنمایی (22نفرگروه آزمایش و20نفرگروه گواه) بود که از بین مدارس راهنمایی شهرستان بویین زهرا یک مدرسه انتخاب شدند. سپس 2 کلاس برای حجم نمونه انتخاب شد. که دانش‌آموزان آن به صورت تصادفی در 2کلاس گواه (20 نفر) و آزمایش (22 نفر) در ساعات تدریس تعلیمات اجتماعی جای داده شدند. از دو گروه پیش آزمون خلاقیت و پیشرفت تحصیلی اجرا گردید. گروه آزمایش به طور جداگانه 12 جلسه 45 دقیق‌ای روش تدریس بدیعه پردازی دریافت کردند و پس از طی این دوره آموزشی از دو گروه پس آزمون خلاقیت و پیشرفت تحصیلی گرفته شد. به منظور تجزیه تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) ودر بخش استنباطی از تحلیل کواریانس استفاده شد که نتایج آن به شرح زیر است. روش بدیعه پردازی باعث افزایش خلاقیت دانش‌آموزان شده است. روش بدیعه پردازی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در درس تعلیمات اجتماعی تأثیر مثبت دارد. روش بدیعه پردازی باعث افزایش میزان مؤلفه‌های خلاقیت (سیالی، ابتکار، بسط و انعطاف پذیری) دانش‌آموزان شده است.
The purpose of this paper is to study the impact of innovative teaching meted on creativity and academic achievement in social teaching lesson considering the boy students of second grade of junior high school in Buin Zahra during the academic year of 90-91. To do so both test and control groups are needed. Therefore, focusing on control group, a semi-experimental method with pre-test and post-test is used.The study sample included 42 boy students of second grad of junior high school (22 students for test group and 20 for the control) .Then, two classes for the sample size was chosen in that, students randomly were selected for control (n = 20) and test (n = 22) groups during the time of social teaching classes. The pre- test of creativity and academic achievement was administered for both groups Then innovative method in 12 sessions (each 45 min) was applied for test group. then, creativity and academic achievement post-test was taken for two groups. In order to analyze the data, descriptive statistic method (mean, standard deviation) was used and in inferential part the covariance analysis of variance was applied. The results are as follow: Innovative teaching method has caused to increase the creativity of students. Innovative teaching method is making a positive impact on the academic achievement of students. Innovative teaching method has caused to increase creativity’s components of students (fluency, originality, flexibility and elaboration).
Abdolmaleki Showbo,(2011), The effect of Synectics Teaching Method on Creativity and Academic Achievement in Life Skills Lessen 1th high school girl students of Sanandaj city 89-90, MA Thesis of Faculty of Humanities Science , Shahid Rajaee teacher training University Aghaei Samad,(2006), Creativity, The essence of entrepreneurship, Tehran, Tehran University Publication. Aqazadeh M,(2009), Trail Guide to Teaching, on brain-based research, Constructionism, Cooperative learning, Metacognition, Fifth Edition, Tehran, Ayiizh Publication Bazargan Abbas & etc, (2006), Research Methods in Behavioural Sciences, Tehran, Agah Publication Chesler,Klaines.S(1991).The effects of synectics training of student,ED.D58 Features of social education book,(2004),Guidelines of Educational Books Production ,Research and Educational Programming Organization Hosseini A, (2003), Effect Of Creativity Training Program on Knowledge, Attitudes, and Skills of Teachers, Quarterly Journal of Educational Innovations ,No 5,Vol 2. Joyce B & etc, (2009), Learning Models, Means for Teaching, Translated by Mehrmohammadi M. Abedi L, Tehran,Samt Publication. Kordnoghabi R,(2007), Direct instruction with Theories, Models and Teaching Strategies, Tehran, Didar Publication. Lorance,Fereshteh.(2008).investigation of learning strategies education and its effect on memory of weak menta deficiency childrenl, MA Thesis, Tehran. Mohammadjani F,( 2010), Effect of Brainstorming on Increase Creativity of Students in Second Grade, Paper Presented at The Third Iranian Conference on Creatology,Tehran. Adibnia Asad & etc, Spring(2013), Comparison the effect of problem- solving and discovery teaching methods on the social problem- solving skills of female students, Research in Curriculum Planning, A Quarterly Journal of Science and Research, Islamic Azad University-Khorasgan (Isfahan) Branch, Vol 10.No 9(Continus36), ,Pages 63-78 Robbins, S. P. (1991). Organization theory stractur design and application , vew jersy, prentic_hall. Saif A,(1994), Educational Psychology: Psychology of Learning and Instruction, Tehran, Agah Publication. Sanz de Acedo Lizarrage, Maria Lusia (2010). Stimuation of Thinking Skills in High School Student. Journal Articles,Reports- v36n3p329-340. Shabani H,(2003),Instructional Skills, Samt Publication. Social Studies Curriculum Guide for Ggeneral Education Courses (Elementary & Guide), (2004). Department of Social Studies of Planning & Compilation of Textbooks Office, Research and Educational Programming Organization. Torrence B,(1994), Talents, Skills, Creativity, Translated by Ghasemzadeh H., Tehran. New World Publication. Yang, Heng-Li & Cheng , Hsiu-Hua.(2009). Creative self-efficacy and its factors: An empirical study of information system analysts and programmers. Computers in Human Behavior. 25 (2009) 429–438
_||_