وصف هنری روایتگرایانه در داستان سمک عیّار
محورهای موضوعی : ادبیات فارسیمحمد صادق ناظریان 1 , ماه نظری 2
1 - دانشجوی دکترای ادبیات فارسی ، ،واحد کرج ،دانشگاه آزاد اسلامی،کرج ،ایران
2 - دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی،واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی،کرج ،ایران
کلید واژه: Key Words: Narrative, Artistic Description, Artistic Factors, Samake Ayyar’s Story,
چکیده مقاله :
چکیدهیکی از عوامل مهم و مؤثربرای به تصویر کشیدن ماهیّت و کیفیّت هستی و جوامع بشری، وصف است. نویسنده به مدد تجربیّات و ذوق خود برای مجسّمکردن و تصویرآفرینی میتواند از وصف سود ببرد. عنصر برجسته در داستان سمک، تصویرگرایی و کاربرد زبان مجازی است که کاتب ارّجانی وقایع و تجربیات حسّی وآموخته های خویش را با زبان و بیان توصیفی دستوری یا هنری ـ ادبی مناسب به کار برده و اشخاص یا اشیا و به طور کلّی عوامل درگیر در ماجرای داستان را با بیانی تصویری، به گونهای معرفی کرده است که میتوان آن را داستان ترسیمی ـ تصویری دانست. زیرا در نظام روایی، بیشتر دارای نشانههای دیداری است. در سیر بیان داستان که دارای جنبههای فرهنگی ـ اجتماعی است، علاوهبر توصیف طبقات گوناگون دربارۀ شیوۀ زندگی، دغدغهها، مسایل و اتفاقات، کنشها و رخدادهای غیر واقعی (رئالیسم جادویی) نیز روبهرو هستیم.در این مقاله نقش وصفها؛ در ادامۀ روایت و عینیَت بخشیدن به ماجرای داستان بررسیشده و عوامل مؤثر هنری در تصویرگرایی این داستان، باروش توصیفی ـ تحلیلی برجستهنمایی گردیده است.
One of the most important and effective factors for depicting the nature and quality of being and human societies is descriptive.The writer can use the attributes of his taste to visualize. Prominent elementin Samake Ayyar’s story is the visualization and use of virtual language that utilizes sensory and educational experiences with a descriptive grammatical or artistic-literary language and descriptive, and individuals or objects and, in general, the factors involved in the story. Cause an image has been presented in such a way that it can be described as a graphic story. Because in the narrative system, it has more visual signs. In the course of telling stories that have social cultural aspects, in addition to describing the different classes of court, lifestyle, and concerns, with issues and events, actions and unrealistic events (magical realism).In this article, the role of definitions, the narrative period and the advent of the story are examined, and the effective factors in the illustration of this story have been featured in descriptive-analytical manifestations.
منابع و مآخذ
1ـ ابراهیمی، نادر. لوازم نویسندگی. چاپ اوّل، تهران: فرهنگان، 1369.
2ـ احمدی، بابک، از نشانههای تصویری تا متن (به سوی نشانهشناسی ارتباط دیداری) تهران: نشر مرکز، 1371.
3ـ بیشاب، لئونارد، درسهایی دربارۀ داستاننویسی، با ترجمۀ محسن سلیمانی، چاپ ششم، تهران: سورۀ مهر، 1394.
4ـ الرّجانی، فرامرزبنخداداد. سمک عیّار، به تصحیح پرویز ناتل خانلری.، چاپ پنجم، تهران: آگاه، 1362.
5ـ الرّجانی، فرامرزبنخداداد. داستانهای شگفتانگیز سمک عیّار. چاپ اوّل، تهران: بهزاد، 1389.
6ـ سلیمانی، محسن. فنّ داستاننویسی. چاپ نهم، تهران: امیر کبیر، 1391.
7ـ شفیعیکدکنی، محمّدرضا. صورخیال در شعر فارسی.، چاپ چهارم، تهران: آگاه، 1370.
8ـ ـــــــــــ ، ــــــــــ . ادوار شعر فارسی. تهران: انتشارات سخن، 1380.
9ـ شمیسا، سیروس. انواع ادبی. چاپ دوم، تهران: نشرمیترا، 1386.
10ـ صفا، ذبیحالله، تاریخ ادبیات ایران. جلد 2، چاپ پانزدهم، تهران: فردوس، 1381.
11ـ صورتگر، لطفعلی. ادبیات توصیفی ایران. چاپ اوّل، تهران: ابن سینا، 1374.
12ـ عقدایی، تورج. نقش خیال. چاپ اوّل، زنجان: نیکان کتاب، 1381.
13ـ فتوحی رود معجنی، محمود. بلاغت تصویر. تهران: انتشارات سخن، 1385.
14ـ فرشیدورد، خسرو. دستور مختصر تاریخ زبان فارسی، چاپ پنجم، تهران: زوّار، 1393.
15ـ گریس، ویلیام. جی. ادبیات و بازتاب آن، ترجمه بهروز عزب دفتری، تهران: شرکت طلوع، 1369.
16ـ معین، محمّد. فرهنگ فارسی. چاپ نهم، تهران: امیرکبیر، 1375.
17ـ معینیان، مهدی. دستور زبان فارسی. تهران: معینیان، 1391.
18ـ میرصادقی، میمنت. واژهنامۀ هنر شاعری. چاپ اوّل، تهران: کتاب مهناز، 1372 .
19ـ وفایی، عباسعلی. دستور زبان فارسی. چاپ سوّم، تهران: سمت، 1391 .
20ـ ولک، رنه. وارن، آوستین. نظریۀ ادبیات. با ترجمۀ ضیا موحّد و پرویز مهاجر، چاپ اوّل، تهران :علمی و فرهنگی، 1373 .
21ـ ویلهم برتنز، یوهانس. نظریۀ ادبی. مترجم فرزان سجودی، چاپ اوّل، تهران: آهنگ دیگر، 1382 .
22ـ یونسی، ابراهیم. هنر داستاننویسی. چاپ هشتم، تهران: نگاه، 1384.
_||_