تأثیر ضوابط حقوق اسلامی بر تعیین تابعیت شرکتهای تجاری
محورهای موضوعی : حقوق خصوصیعلیرضا جعفریان 1 , اصغر عربیان 2 , ربیعا اسکینی 3
1 - دانشآموخته دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه امام صادق، تهران، ایران
2 - استادیار واحد علوم و تحقیقات تهران
3 - استاد حقوق خصوصی
کلید واژه: حقوق اسلام, تابعیت, تابعیت شرکتها, قاعده نفی سبیل,
چکیده مقاله :
شرکت ها به عنوان یکی از اقسام اشخاص حقوقی دارای اوصاف قانونی اشخاص در عالم حقوق هستند. از جمله اوصاف مهم شرکت ها که دارای آثار قابل توجه حقوقی در این زمینه است تابعیت است. با توجه به فرایند ایجاد شرکت ها در عالم حقوق؛ با وجود اختلاف نظرهای مختلف در این خصوص شرکت لاجرم باید تابعیت یک کشور را داشته باشد. تعیین تابعیت شرکت ها در حقوق بین المللی و در حقوق داخلی کشورهای مختلف بر اساس ضوابط موجود صورت می گیرد و معیارهای مزبور بر اساس حقوق اسلامی و حسب قواعد موجود در کشورهای اسلامی نیز قابل توجیه است. در این راستا و در کنار ضوابط مشوق ارتباط با غیرمسلمین و ضرورت مراودات اقتصادی و تجاری با توجه به دو قاعده اضطرار و نفی سبیل نیز امکان پذیرش ضوابط حقوقی کشورهای غیراسلامی برای تعیین تابعیت شرکت ها قابل توجیه است. به عبارت دیگر در صورت تحقق شرایط اضطرار، قاعده اضطرار در موارد لزوم می تواند به عنوان مجوز اقدام ممنوع در شرایط معمول مورد استناد واقع و اقدام به انجام تا زمان وجود وضعیت اضطرار گردد. بدیهی است این امر بر قاعده نفی سبیل نیز حکومت داشته و در فرض وجود سبیل، با تحقق اضطرار، قاعده نفی سبیل نمی تواند به عنوان مانع اقدام تلقی گردد. علاوه بر این و در غیر موارد اضطرار نیز علی الاصول قاعده نفی سبیل به عنوان مانع و مستمسکی برای ایجاد محدودیت نمی تواند به صورت مطلق دلالت بر منع پذیرش ضوابط مدنظر در این حوزه داشته باشد و امکان اتکاء به قاعده مزبور در این خصوص منوط به ایجاد مصداق سبیل در حوزه سیاسی و حاکمیتی است و این در صورتی است که ایجاد شرکت با تابعیت مشخص معارض با حاکمیت کشور باشد.
Company as a kind of legal persons contains lawful privileges of persons in law. Nationality is an important description and has notable impact in this ground. In spite of the different opinions for this subject certainly, companies have to have nationality of one country. In International or national law, the nationality of the companies will be determined on the basis of some acceptable rules such as Ezterar and Nafye Sabil. Hence in this paper the authors explain the conditions of these rules and the determination of nationality in the commercial companies completely.
_||_
Al-Hosseini, A. (2002). Qavaed Fiqhiyah. Beirut: Judicial Publication.
2. Allameh Helli, A. (1999). Tahrir Alahkam Alsharieh Ala Mazhab Al-Imamieh. Qom: Imam Sadiq Institute.
3. Allameh Helli, H. (1993). Tazakor Alfoghaha. Qom: Lel Ehya Torath.
4. Ameli, I. (1981). Tafsir Al-Helli. Tehran: Sadooq Publication.
5. Amid Zanjani, A. (1985). Islamic and national law. Tehran: Darol Kotob Islami.
6. Amid Zanjani, A. (2007). Principles of jurisprudence. Tehran: Samt Publication.
7. Ansari, M. (2005). Almakaseb. Qom: Darol Hekmah.
8. Ardebili, A. (1982). Majmaol Faede Va Borhan Fe sharh Ershadol Ezhan. Qom: Islamic Publication Office.
9. Behjat, M. (2007). Esteftaat. Qom: Aiatollah Behjat.
10. Behjat, M. (2005). Jameol Masael. Qom: Ayatollah Behjat.
11. Bohrani, H. (1995). Alborhan Fi Tafsir Alquran. Tehran: Besat Institute.
12. Bohrani, H. (2005). Esasol Nezamol Siasy Endol Emamia. Qom: Fadak Maktab.
13. Daneshpajoh, M. (2002). Islamic and private international law. Qom: Center of Foreign Publication.
14. Ebrahimi, M. (1998). Islam and international law. Tehran: Samt Publication.
15. Eyd, A. (2012). International relationships in Islamic jurisprudence. Tehran: Imam Sadiq University Publication.
16. Farahi, S. (2011). Principles of Islamic jurisprudence. Tehran: Imam Sadiq University.
17. Feyz Kashani, M. (1994). Tafsir Al-Safi. Tehran: Alsadr Publication.
18. Gharavi, M. (1994). Manieh Altaleb Fi Hashie Almakaseb. Tehran: Almakateb Al-Mohammadieh.
19. Ghartabi, M. (1985). Aljameh Al-Ahkam Alquran. Tehran: Nasser Publication.
20. Gheraati, M. (2004). Tafsir Nour. Tehran: Cultural Center Publication.
21. Ghoreishi, S. (1998). Tafsir Ahsan Alhadis. Tehran: Besat Publication.
22. Haeri, S. (1997). Riazol Masael. Qom: Aal-Bayt Institute.
23. Hamidollah, M. (1985). Law of international relationship. Tehran: Islamic Culture Publication.
24. Hashemi, S. (1996). Majam. Beirut: Al-Qadir Publication.
25. Hoseini Rohani, S. (2008). Menhajol Feghaha. Qom: Anvarol Hoda.
26. Hosseini Heari, S. (1978). Asasol Hokomat Islami. Beirut: Matbaol Neil.
27. Hur Ameli, M. (1988). Vasaiel Al-Shia. Qom: Aal-Bayt Institute.
28. Maghnie, M. (2003). Tafsir Alkashef. Tehran: Dar Alkatob Al-Islamieh.
29. Makarem Shirazi, N. (2005). Anvar Alfeghaheh. Qom: Imam Ali Publication.
30. Maraghi, M.(1879). Anavin Al-Osoul. Tehran: Sangi Publication.
31. Mohaghegh Damad, S. (1985). Principles of jurisprudence. Tehran: Islamic Sciences Publication.
32. Montazeri, H. (1988). Jurisprudence principles of Islamic government. Qom: Keyhan Institute.
33. Mostafavi, S. (2000). Qavaed Fiqhiyah. Qom: Islamic Publication Institute.
34. Mousavi Bojnordi, M. (2010). Alghavaed Alfaghhieh. Najaf: Matba Aladab.
35. Mousavi Golpaygani, S. (1992). Ketab Alghaza. Qom: Darolqoran Alkarim.
36. Mousavi, S. (2000). Tahrirol Vasileh. Qom: Press Institute.
37. Movahedi Lankarani, M. (2004). Al-Ghavaed Alfeghieh. Qom: Aemeh Athar Institute.
38. Najafi, H. ( 2001). Anvar Al-Faghahe. Najaf: Kashefol Qeta Institute.
39. Najafi, M. (1982). Javaherol Kalam Fi Sharhe Sharea Al Islam. Beirut: Dare Ehya Torath Arabi.
40.Qomi, S. (2002). Al-Anvar Al-Bahieh Fi Alghavaed Al-Fiqhieh. Qom: Mahallati Publication.
41. Rashid, A. (1974). Islam and International law. Tehran: Tehran University Publication.
42. Sabzevari Najafi, M. (1998). Ershad Alazhan Ela Tafsil Alghoran. Beirut: Dar Altarif Lelmatboat.
43. Sabzevari, S. (1992). Mohazebo Alahkam. Qom: Al-Manar Institute.
44. Seyed Razi, M. (1993). Nahjolbalaghe. Qom: Nahjolbalaghe Institute.
45. Shariati, R. (2008). Principles of political jurisprudence. Qom: Political Research Publication.
46. Sharif Morteza, A. (1984). Rasael Alsharif Almorteza. Qom: Darol Quran Al-Karim.
47. Shobeiri, Z. (1998). Ketab Nekah. Qom: Reypardaz Institute.
48. Sioti, A. (1983). Aldor Almansor Ayatollah Marashi. Qom: Najafi Publication.
49. Soljoghi, M. (1991). Private international law. Tehran: International Services Office.
50. Tabari, A. (1991). Jame Albayan Fi Tafsir Alqoran. Beirut: Darolmarof Publication.
51. Tabarsi, A. (1989). Fazl Ibn Hosein. Mashhad: Majma Albohoos Alislamieh.
52.Tabatabaei Qomi, S. (2002). Alanvar Albahi Fi Algharaed Alfighhi. Qom: Mahallati Publication.
53. Tabatabaei Yazdi, S. (1988). Alorvatol Vosgha. Beirut: Alami Publication.
54. Tabatabaei Yazdi, S. (1994). Question and answer. Tehran: Islamic Publication Office.
55. Tabatabaei, S. (1995). Mostemsek Orvatol Vosgha. Qom: Darol Tafsir Institute.
56. Tabatabaei, S. (1996). Almizan Fi Tafsir Al-Quran. Qom: Islamic Publication Office.
57. Tousi, A. (1986). Alkhalaf. Qom: Islamic Publication Institute.
58. Ziaee Bigdeli, M. (1996). Islam and international law. Tehran: Ganj Danesh Publication.