بررسی عملکرد، وضعیت آنتی‌اکسیدانی، مورفولوژی و میکروبیولوژی ایلئوم و محتوای عناصر در کبد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با فرم آلی عناصر روی، مس، منگنز و آهن
محمد پورمصطفی
1
(
گروه آموزشی علوم دامی-دانشکده کشاورزی- دانشگاه ارومیه
)
محسن دانشیار
2
(
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
)
پرویز فرهومند
3
(
گروه علوم دامی دانشگاه ارومیه
)
سید علی میرقلنج
4
(
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
)
علی هاشمی
5
(
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
)
کلید واژه: جوجه‌های گوشتی, فرم آلی عناصر, عملکرد, مورفولوژی و میکروبیولوژی,
چکیده مقاله :
ترکیب جیره و به ویژه عناصرکم مصرف در خوراک، جهت افزایش بازده اقتصادی و سلامت طیور اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. عناصر کم مصرف در جیره می‌توانند بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و وضعیت سلامتی در پرندگان از طریق تنظیم فعالیت‌های آنزیمی، واکنش‌های اکسیداسیون-احیا و سایر عملکردهای بیوشیمیایی تأثیر بگذارند برای انجام این آزمایش از 360 قطعه جوجة گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 6 تکرار از سن 1 تا 42 روزگی استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 1. شاهد (جیره پایه)، 2. جیره شاهد به همراه 5میلی‌گرم مس-متیونین،20میلی‌گرم منگنز-متیونین و 5میلی-گرم آهن-متیونین (CuMnFe)، 3. جیره شاهد به همراه 40میلی‌گرم روی-متیونین، 20میلی‌گرم منگنز-متیونین، 5میلی‌گرم آهن-متیونین (ZnMnFe)، 4. جیره شاهد به همراه40 میلی‌گرم روی-متیونین، 5 میلی‌گرم مس-متیونین، 5 میلی‌گرم آهن-متیونین (ZnCuFe)، 5. جیره‌شاهد به همراه 40میلی‌گرم روی-متیونین، 5میلی‌گرم مس-متیونین، 20میلی‌گرم منگنز-متیونین (ZnCuMn)، و 6. جیره شاهد به همراه 40میلی‌گرم روی-متیونین، 5 میلی‌گرم مس-متیونین،20میلی‌گرم منگنز-متیونین، 5 میلی‌گرم آهن-متیونین (ZnCuMnFe) بودند. نتایج نشان داد که غلظت عناصر روی، مس و منگنز در کبد، پرندگان دریافت‌کننده تیمارهای ZnCuFe، CuMnFe، ZnCuMn، ZnCuMnFe نسبت به پرندگان تیمار شاهد افزایش معنی‌داری داشت. مصرف خوراک و افزایش وزن پرندگان تیمار ZnMnFe و ضریب تبدیل خوراک پرندگان تیمار CuMnFe نسبت به پرندگان بقیه تیمارها و تیمار شاهد وضعیت بهتر بود. در کل از لحاظ آماری به غیر از مقدار عناصر روی، مس و منگنز در کبد، هیچ یک از تیمارها تاثیر معنی‌داری بر عملکرد، خصوصیات لاشه، مورفولوژی و میکروبیولوژی روده و ظرفیت آنتی اکسیدانی ایجاد نکردند.
چکیده انگلیسی :
In this experiment, 360 one-day-old male broilers of Ras 308 strain were used in a completely randomized design with 6 treatments and 6 replications from the age of 1 to 42 days. Experimental treatments include 1. control (base diet), 2. control diet with 5 mg copper-methionine, 20 mg manganese-methionine and 5 mg iron-methionine (CuMnFe), 3. control diet with 40 mg gram of zinc-methionine, 20 mg of manganese-methionine, 5 mg of iron-methionine (ZnMnFe), 4. control diet with 40 mg of zinc-methionine, 5 mg of copper-methionine, 5 mg of iron-methionine (ZnCuFe), 5. Control diet with 40 mg of zinc-methionine, 5 mg of copper-methionine, 20 mg of manganese-methionine (ZnCuMn), and 6. Control diet with 40 mg of zinc-methionine. 5 mg of copper-methionine, 20 mg of manganese-methionine, 5 mg of iron-methionine (ZnCuMnFe). Regarding the concentration of zinc, copper and manganese elements in the liver, the birds receiving the ZnCuFe, CuMnFe, ZnCuMn, ZnCuMnFe treatments showed a significant increase compared to the control birds. In terms of feed consumption and weight gain of ZnMnFe treatment birds and in terms of feed conversion ratio, CuMnFe treatment birds were in better condition than the birds of other treatments and the control treatment. Statistically, except for the amount of elements in the liver, none of the treatments had a significant effect on the measured parameters.
