سنجش عدالت فضایی در پراکنش توسعه با استفاده از مدل ادغام (مطالعه موردی: شهرستانهای استان اردبیل)
محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهری
حسین نظم فر
1
(دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
علی عشقی چهاربرج
2
(دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
فرامرز منتظری
3
(دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران)
کلید واژه: تاپسیس, استان اردبیل, عدالت فضایی, ویکور, تکنیکهای ادغام,
چکیده مقاله :
سرآغاز عدالت اجتماعی ریشه در عدالت فضایی و محیطی دارد. عدالت فضایی یکی از مقولههای برنامهریزی مبتنی بر جغرافیا است که هدف آن تأمین نیازهای ساکنان محدودههای جغرافیایی است. پهنههای فضایی گسترده استان اردبیل متاثر از بیعدالتی فضایی از بعد شاخص های توسعه است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی و سنجش وضعیت عدالت فضایی در توسعه یافتگی شهرستانهای استان اردبیل پرداخته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل 10 شهرستان استان اردبیل براساس سالنامه آماری 1390 میباشد. برای سنجش عدالت فضایی در توسعه یافتگی شهرستان ها از 40 شاخص موثر توسعه یافتگی استفاده شده است. جهت تعیین اهمیت هریک از شاخص ها از روش آنتروپی شانون و به منظور تجزیه وتحلیل و رتبه بندی شهرستان ها از دو مدل تاپسیس و ویکور استفاده شده است. از آنجاییکه نتایج حاصل از این دو مدل در مواردی با یکدیگرهمخوانی نداشتند، برای رسیدن به یک اجماع کلی، از روشهای ادغامی (میانگین رتبه، بردا، کپلند) بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تکنیک ادغام نشان میدهدکه شهرستان اردبیل با کسب رتبه اول از نظر برخورداری از شاخصهای توسعه از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردار است. بعد از این شهرستان، شهرستان های خلخال و نمین در وضعیت توسعه یافته، شهرستان های سرعین و کوثر نیمه توسعه یافته، شهرستان های مشگین شهر، پارسآباد و نیرکمتر توسعه یافته و شهرستان های مغان و بیله سوار در وضعیت محروم از شاخص های توسعه قرار دارند.
he beginnings of social justice have rooted in spatial and environmental justice. Spatial justice one of issues programming is based on geography it aims is satisfy the needs of the residents of geographical areas. Extensive spatial zones Ardebil Affected by the spatial injustice of the development indicators. Thus, present study investigates and the assessment of spatial justice in development governorates city of Ardabil. Research method is Descriptive- analytical with applied purpose. The statistical population is included 10 city Ardebil According to the Statistical Yearbook 1390. To assess spatial justice in development of the city of 40 indicators has been used developed effectively. To determine the importance of each of the indices of Shannon entropy method and to analyze and ranking city used from two TOPSIS model and VIKOR. Since the the results of the two models in some cases were inconsistent with each other, to reach a general consensus, has been used Integration method (mean rank, Bordar, Copeland). The results the integration techniques show that Ardabil city ranked first in terms of of having Is a very good indicator of the development of the situation. . After this city, a city in a developed Vnmyn anklet, cities of khalkhal and Namin in a developed, City of Sarein and Kosar semi-developed, City of Meshkin Shahr, Pars Abad and nire less developed And city of moghan and Bilesuar are deprived of in development indicators.
29. Dufaux, Frederic. (2008), Birth announcement, justice spatial/spatial justice, www.jssj.org.
30. Hewko, Jared Neil, (2003), Spatial Equity in the Urban Environment: Assessing Neighborhoods Accessibility to Public Amenities, University of Alberta.
31. Huang,J,J. Tzeng, G,H& His Liu,Hsiang, (2009), “ A Revised VIKOR Model for Multiple Criteria Decision Making - The Perspective of Regret Theory” Graduate Institute of international Business, NationalTaipei University, Sansia, Taiwan
46. Vlahov, D., Galea, S., Gibble, E., Freudenberg, N.,(2005), "Perspectives on urban health condition and population health", Cadernos de Saude Public, 21: 949 -957.
_||_