چکیدههدف پژوهش حاضر بررسی عوامل اجتماعی موثر بر ارتقای نقش سازمانی زنان شاغل می باشد. چهارچوب نظری پژوهش، با تلفیقی از نظریه های ساختاربندی گیدنز، مبادله اجتماعی، نظریه های فمینسیتی و تعارض نقش، مدلی برای تبیین دگرگونی در سازمان، انگیزه های ارتقای نقش، و جایگاه زنان در هرم نقش سازمانی ارایه نموده است. روش پژوهش تبیینی و جامعه آماری دربرگیرنده زنان شاغل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران است. حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی براساس فرمول کوکران 150 محاسبه شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و به کمک نرم افزار پردازش گردید. یافته ها نشان داد زنان در سطوح بالای سازمان حضور ندارند و به رغم فراهم شدن فرصت حضور آنها در سطوح میانی در طول خدمت این رشد کمتر از 5 درصد است. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد از میان متغیرهای مختلف، تعداد الگوهای زنان موفق، حمایت سازمان، سرایت نقش به ترتیب دارای قوی ترین همبستگی با متغیر تابع هستند. در تحلیل رگرسیون چندمتغیره، متغیرهای رضایت شغلی، حمایت سازمان، تعداد الگوهای زنان موفق، سرایت نقش و شرایط استخدامی معنادار هستند و اثر خالص متغیر رضایت شغلی بر ارتقای رتبه زنان شاغل بیش از دیگر متغیرهای مستقل می باشد. رگرسیون چند متغیره توانست در مجموع 41 درصد از واریانس ارتقای شغلی زنان را تبیین نماید. بنابراین، یافته ها چارچوب نظری را تایید نموده و با آن متناسب می باشند. پرونده مقاله