تعاملات اجتماعی به عنوان جوهر و بنیان جامعه از طريق فرآيند ايجاد ارتباط و اعتماد در جامعه مانع از خود بیگانگی و رشد فزآينده انحرافات اجتماعی گرديده و از طريق ايجاد ارتباط در میان افراد، تعاملات اجتماعی حاصل می شود. با توجه به اهمیت اين موضوع، ضرورت در نظر گرفتن الزامات و الگوهايی جهت ارتقا تعاملات اجتماعی در محیط های فرهنگی مناطق حاشیه نشین حائز اهمیت می شود. روش و نوع تحقیق در این پژوهش با توجه به موضوع و ماهیت تحقیق ،تحقیقی است از نوع همبستگی. روش گرد آوری اطلاعات در این تحقیق از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای صورت گرفته است.در این مطالعه، برای روش‌های تجزیه و تحلیل داده‌ها از دو آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در سطح آمار توصیفی ازشاخص‌های مرکزی و پراکندگی و رسم نمودار هیستوگرام با منحنی توزیع نرمال استفاده شده و در سطح آمار استنباطی از رگرسیون، همبستگی پیرسون، آزمون رتبه ‌بندی فریدمن و آزمون بارتلت در تحلیل عاملی استفاده شده است. هدف در این تحقیق بررسی عوامل موثر بر افزایش تعاملات اجتماعی در محیط های فرهنگی مناطق حاشیه نشین می باشد. ؛ تبیین عوامل عملکردی-معنایی موثر بر افزایش تعاملات اجتماعی در محیط های فرهنگی مناطق حاشیه نشین، و همچنین شناخت عوامل محیطی- زیبایی شناختی موثر بر افزایش تعاملات اجتماعی در محیط های فرهنگی مناطق حاشیه نشین . یافته ها ی تحقیق نشان می دهد که عوامل «عملکردی-معنایی» و « محیطی- زیبایی شناختی » بر افزایش تعاملات اجتماعی در محیط های فرهنگی مناطق حاشیه نشین ؛ تأثیر مثبتی داشته و این تأثیر به لحاظ آماری، معنادار است. پرونده مقاله