هدف این مطالعه بررسی تاثیر نسبت q توبین و نرخ رشد درآمد بر سطح سرمایه گذاری است. برای این منظور 100 شرکت از بورس اوراق بهادار تهران برای سالهای 87_1381 مورد مطالعه قرار گرفتند. شرکتها از نظر نسبت q توبین به دو گروه شرکتهایی با نسبت q توبین کوچکتر از 1 و شرکتهایی با نسبت q توبین بزرگتر از 1 تقسیم شدند. نتایج رگرسیون نشان داد که برای تمامی شرکتها نسبت q توبین بر سطح سرمایه گذاری تاثیر معنادار و معکوسی دارد؛ اما نرخ رشد درآمد بر سطح سرمایه گذاری تاثیر مثبت و معنا‌داری دارد. همچنین نتایج نشان داد که در شرکتهایی با نسبت 1q >، نسبت q توبین بر سطح سرمایه گذاری تاثیر معنادار و مستقیمی دارد؛ اما در شرکتهایی با نسبت 1q <، نسبت q توبین تاثیرات معنی داری بر سطح سرمایه گذاری ندارد. پرونده مقاله