امروزه اوراق بهادار سازیدارایی های مالی نقش مهمی در ایجاد نقدینگی جدید از دارایی هایی دارد که بازگشت وجوه آن منوط به ایفای تعهدات از سوی بدهکاران در طی زمان است. اما به منظور استفاده از این ابزار مالی لازم است توجه ویژه ای به مقوله ریسک موجود در دارایی های مالی نمود چرا که وجود هر گونه ریسک در دارایی ها بعد از تبدیل شدن به اوراق بهادار اثرات بیشتری برای دارندگان اوراق ایجاد می نماید. همچنین در صورت وقوع بحران در دارایی های مالی ، اوراق مربوطه خسارات جبران ناپذیری را برای دارندگان آن ایجاد می نماید. این مساله از آنجا نشات می گیرد که یکی از اهداف اصلی مدیریت ریسک، تنوع پرتفوی می باشد (اطمینان از اینکه تمام تخم مرغها در یک سبد قرار داده نشود) تا نوسان پرتفوی کاهش یابد و این هدف از طریق انتخاب اوراق بهادار با کمترین همبستگی(و در صورت امکان با همبستگی منفی) در پرتفوی محقق می شود. با این حال مهمترین تأثیر وقایع استرس زا این است که همبستگی هایی که در شرایط عادی وجود داشتند، تغییر می کنند و مدیران ریسک با همبستگی های جدیدی مواجه می شوند که منجربه تمرکز غیرمنتظرة ریسک می گردد. همچنین بانکها نیز پرتفوی خود را از طریق اعطای وام به صنایع و به ارزهای مختلف وغیره، متنوع می سازند. با این حال در زمان وقوع استرس، تمام این صنایع به احتمال زیاد بدهی خود را نکول می نمایند و به تبع متنوع سازی را بی اثر می سازند.در این مقاله سعی شده است یکی از ابزارهای ارزیابی ریسک را به عنوان آزمون استرس معرفی گردد که به بررسی اثرات ناشی از ریسک دارایی ها به ویژه در شرایط بحرانی می پردازد که در فرایند اوراق بهادار سازی نیز کاربرد ویژه ای خواهد داشت. پرونده مقاله

تفاوت مشخصی در رفتار عوامل ریسک در شرایط عادی اقتصادی ودرشرایط بحرانی (مانند بحرانهای مالی) وجود دارد. در شرایط عادی، رفتار عوامل ریسک را راحت تر می توان پیش بینی نمود زیرا رفتار آنها در دورة کوتاه تا متوسط تغییر مهمی نمی کند. بنابراین رفتار آینده را می توان از عملکرد گذشته پیش بینی نمود. با این حال در شرایط بحرانی، رفتار عوامل ریسک بسیار غیر قابل پیش بینی می گردد و رفتار گذشته کمک اندکی به پیش بینی رفتار آتی می نماید. این مساله نیازمند ابزار دیگری جهت اندازه گیری ریسک تحت عنوان آزمون استرس است. آزمون استرس از دیدگاه خرد و کلان قابل انجام است که دیدگاه خرد به این معنا است که هر یک از موسسات مالی به ویژه بانکها می توانند از این روش برای مدیریت ریسک خود استفاده نمایند ودیدگاه کلان نیز براین مبنا است که نهاد ناظر بر موسسات مالی می تواند با استفاده از این روش، ریسک جامع نظام مالی را مورد بررسی قرارداده و بر اساس آن سیاستهای نظارتی و مقرراتی را اعمال نماید. از آنجا که این تحقیق با رویکرد به کارگیری آزمون استرس به عنوان ابزاری برای مدیریت ریسک در شرایط بحرانی با رویکرد کلان به انجام رسیده است، ابتدا به علل طراحی آزمون استرس در مدیریت ریسک پرداخته شده و روش به کارگیری آن در سطح خرد به صورت خلاصه بیان می شود، سپس به چرایی و چگونگی طراحی و اجرای آزمون استرس از دیدگاه کلان و کاربرد آن از دیدگاه نظارتی و مقرراتگذاری پرداخته شده و ذیل یک مثال عینی از کاربرد آزمون استرس در سطح کلان که توسط نهاد ناظر بر موسسات مالی در استرالیا در سال 2005 انجام گرفته است، بیان می گردد. پرونده مقاله