زمینه و هدف: امروزه با گسترش روزافزون استفاده از اینترنت و ارتباطات شبکه ای، متخصصان برآن شده اند تا اشیاء را نیز به دایره وسیع هوشمند شدن اضافه کنند تا غیر از انسانها، خود اشیا نیز توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر را در شرایط بحران داشته باشند. از این رو فناوری اینترنتی اشیا به عنوان یک فناوری سازگار با محیط‌زیست را پدید آورده اند. لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش سیاست گذاری فناوری اینترنتی اشیا به عنوان یک فناوری سازگار با محیط‌زیست در گسترش و بهبود کسب و کارهای مبتنی بر ارزش مشتری انجام گردید. روش بررسی: این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که در سال 1401 انجام گردید. روش گردآوری اطلاعات در این مطالعه به روش مطالعات کتابخانه ای، منابع علمی، اینترنت، مصاحبه با خبرگان، اساتید و ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه است. حجم نمونه مورد بررسی در این پژوهش، 385 نفر بوده که سن بیشتر آنها بین 30تا 39 سال می باشد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تحلیل مدل شبکه ای اینترنت اشیاء به عنوان فناوری سازگار با محیط زیست با مشارکت اکوسیستم ها رابطه معناداری وجود داشت (05/0P<). همچنین بین تعاملات اکوسیستم های تجارت الکترونیک و معماری اینترنت اشیاء رابطه معناداری وجود داشت (05/0P<). اینترنت اشیاء به طور مستقیم بر مولفه های کسب و کار اثری مثبت و معنادار دارد. ضریب برآورد شده برابر با 137/0 بدست آمد که در سطح 95 درصد معنادار بود. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، چالش های پذیرش اینترنت اشیاء در کسب و کارهای مبتنی بر اینترنت اشیاء عبارتند از: بعد اجتماعی- فرهنگی، بعد انسانی، بعد تکنولوژیکی، بعد مالی، بعد مدیریتی و قوانین و مقررات دولتی. بحث و نتیجه‌گیری: بطور کلی نتایج نشان داد که کاهش آلایندگی زیست محیطی، حفاظت از خاک، جنگل ها و منابع آبی و جلوگیری از هدررفت منابع انرژی اقدام هایی است که می توان با به کارگیری فناوری پیشرفته اینترنت اشیاء به عنوان یک فناوری سازگار با محیط زیست به آن دست یافت. پرونده مقاله