زمینه و هدف: امروزه شاهد روند رو به افزايش اهميت آگاهي و حفاظت از محيط زيست هستيم. مديريت زنجيره تأمين سبز به عنوان يك ابزار مؤثر براي كاهش اثرات منفي شركت‌ها بر محيط زيست در نظر گرفته شده است. با اين حال، ميزان تأثير استقرار موفق مديريت زنجيره تأمين سبز بر عملكردهاي مديريت زنجيره تأمين سبز و اينكه چگونه مي‌توان زنجيره تأمين سبز را مستقر نمود، همواره مبهم مي‌باشد. از اين رو، هدف اين پژوهش ارائه مدل عوامل كليدي موفقيت در استقرار مديريت زنجيره تأمين سبز منطبق با محیط زیست در صنعت ساخت و ساز ايران است.

روش بررسی: از آنجا كه اين پژوهش از نوع كيفي است، پس از انجام مطالعات كتابخانه‌اي و جمع‌آوري ادبيات موضوعي پژوهش، مقالات مرتبط شناسايي شد و خروجي‌هاي به دست آمده با استفاده از روش فراتركيب و روايي محتوايي تحليل گرديد. پس از انجام روش فراتركيب، مقالات منتخب استخراج گرديد. همچنين، پس از انتخاب مقالات و استخراج كدها، روايي محتوايي جهت استخراج مدل استفاده گرديد. نتيجه به استخراج مدل عوامل كليدي موفقيت در استقرار مديريت زنجيره تأمين سبز منطبق با محیط زیست در صنعت ساخت و ساز ايران منتج شد.

يافته ها: بر اساس يافته‌هاي روش فراتركيب و روايي محتوايي، 56 زيرمعيار در قالب 16 معيار اصلي «وجود قوانين حامي مديريت سبز»، «سياست‌هاي حمايتي دولت»، «عملكرد اجتماعي زنجيره تأمين سبز»، «زمينه‌هاي فرهنگي جامعه»، «همكاري با تأمين‌كنندگان»، «يكپارچگي فرايندهاي زيست محيطي»، «منابع انساني سبز»، «آگاهي، آموزش و يادگيري زيست محيطي»، «مديريت آب، انرژي و پسماند»، «طراحي و توليد سازگار با محيط‌زيست»، «سيستم‌هاي پشتيبان مديريتي»، «توجه به خريد سبز»، «توجه به بسته‌بندي و حمل و نقل سبز»، «توجه به بازاريابي سبز»، «بهبود عملكرد مالي زنجيره تأمين سبز» و «بهبود عملكرد زيست محيطي» اجزاي مدل را تشكيل مي‌دهند.

بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش به ارائه مدل عوامل كليدي موفقيت در استقرار مديريت زنجيره تأمين سبز در صنعت ساخت و ساز ايران انجاميد كه مي‌تواند مورد استفاده صنعت‌گران و پژوهشگران قرار گيرد.