ماهیان به دلیل میزان بالای اسیدهای چرب چندغیراشباع در بافت چربی بسیار فسادپذیر بوده و لذا جلوگیری یا کنترل این پدیده تا زمان مصرف ضرروی است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثر آنتی اکسیدان اسید اسکوربیک و بوتیل هیدروکسی آنیزول بر شاخص های بیوشیمیایی فساد و شاخص های چشایی فیله ماهی خنوی خاکستری (Diagramma pictum)در شرایط انجماد (18- درجه سانتی گراد) به مدت 4 ماه بود. فیله ماهی در تیمار اسید اسکوربیک 5/1 درصد، بوتیل هیدروکسی آنیزول 5/1 درصد و یک تیمار ترکیبی با غلظت 5/0 درصد از هر دو نوع آنتی اکسیدان آغشته گردید و شاخص های فساد چربی شامل پراکسید، اسید چرب آزاد، اسید تیوباربیتوریک، بازهای ازته فرار و همچنین ارزیابی حسی در زمان های 1، 2، 3 و 4 ماه در شرایط انجماد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میزان پراکسید در پایان دوره در تیمار بوتیل هیدروکسی آنیزول 5/1 درصد و اسید اسکوربیک 5/1 درصد بیش از تیمار ترکیبی بود. با این وجود میزان پراکسید در تمام تیمارها به حد مجاز 10 میلی اکی والان بر کیلوگرم نرسید. حداقل میانگین شاخص اسید تیوباربیتوریک در تیمار ترکیبی ثبت شد و نشان داد که استفاده همزمان بوتیل هیدروکسی آنیزول و اسید اسکوربیک در کنترل این شاخص فساد معنی دار بوده است (05/0p<). شاخص اسیدهای چرب آزاد در تیمار اسید اسکوربیک 5/۱ درصد به شکل معنی داری بیش از سایر تیمارها بود (05/0p<). تیمار ترکیبی در انتهای مدت نگهداری توانست مقدار مواد ازته فرار را در سطح پایین تری نسبت به سایر تیمارها نگه دارد (05/0p<). حداکثر میزان بازهای ازته فرار در تیمار بوتیل هیدروکسی انیزول 5/1 درصد با ۸۰۵/۲۱ میلی گرم در 100 گرم ثبت شد، درحالی که میزان آن در تمام تیمارها به حد مجاز 35-30 میلی گرم در 100 گرم نرسید. نتایج نشان داد که تیمار ترکیبی به دلیل اثر سینرژیک هر دو آنتی اکسیدان توانسته است شاخص های فساد چربی را بهتر از سایر تیمارها مهار کند. همچنین بهترین تیمار در انتهای دوره نگهداری از نظر ارزیابی حسی مربوط به تیمار ترکیبی (اسید اسکوربیک 5/0 درصد + بوتیل هیدروکسی آنیزول 5/0 درصد) بود که اختلاف معنی داری در سه فاکتور طعم، بافت و رنگ نشان داد (05/0p<). پرونده مقاله

اضافه‌کردن آنتی‌اکسیدان ها به‌مواد‌غذایی‌یکی از‌موثرترین روش‌های‌کاهش‌اکسایش چربی و به تبع آن جلوگیری از افت خصوصیات حسی و ارزش تغذیه‌ای‌آبزیان می باشد. هدف از این تحقیق، مقایسه عملکرد ویتامین( ث ) و‌آنتی اکسیدان بوتیل هیدروکسی‌آنیزول در کنترل شاخص‌های فسادچربی بر‌روی فیله ماهی‌از خانواده سنگسر‌ماهیان‌( Diagramma pictum)‌در‌شرایط انجماد (ċ ۱۸-)، به مدت 4 ماه بود. فیله‌ماهی‌توسط 5 غلظت از‌هر‌دو‌آنتی‌اکسیدان (%۱، ۵/۱% ، ترکیبی از هردو با غلظت ۵/۰%) آغشته گردید‌و‌به مدت 4 ماه در دمای 18- درجه‌سانتی‌گراد‌نگهداری شد. ‌مقایسه‌عملکرد‌تیمارها و‌اثر بازدارندگی‌آنها‌بر‌شاخص‌های فساد‌ (پر‌اکسید، اسیدهای چرب‌آزاد‌،تیوباربیوتیک‌اسید،‌باز‌های‌ازته‌فراروpH) ‌به‌مدت‌۴‌ماه‌در‌شرایط‌انجماد‌انجام‌گرفت.-نتایج‌شان‌داد‌که‌در‌طول‌دوره نگهداری میزان‌پراکسید‌در‌تمام‌تیمارها‌از‌حد‌مجاز (meqo2/kg‌۲0-۱0) ‌تجاوز‌‌نکرد،‌و‌تیمار‌ترکیبی‌با‌-۷۸/۲‌ (meqo2/kg)‌،‌درپایان‌دوره‌بهترین‌عملکرد‌بر‌کنترل‌شاخص‌پر‌اکسید‌‌‌‌‌داشته‌است.‌حد‌اکثر‌میزان‌تیوباربیوتیک‌به‌دست‌آمده‌در‌پایان-دوره‌به‌میزان۱۱/۳ (mgMD/kg) توسط تیمار بوتیل‌هیدروکسی‌آنیزول‌‌1% ثبت‌گردید. نتایج ‌نشان داد‌که ‌تیمار‌های‌حاوی‌ویتامین‌(ث)، درکنترل‌هیدرولیز‌چربی‌ها‌موفق‌ بوده‌اند‌و‌کمترین‌میزان‌اسید‌چرب‌آزاد‌با‌۸۴/۱‌(mg/kg)‌مربوط‌به‌تیمار‌ویتامین‌ث‌۱%‌بوده‌است.میزان‌بازهای‌ازته‌فرار‌در‌تیمار‌ترکیبی‌با‌۸۸/۱۵ (mg/100gr)‌در‌پایان‌دوره‌نشان‌دهنده‌تاثیرسینرژیک‌هر‌دوآنتی‌اکسیدان‌در‌کنترل‌این‌شاخص-بوده‌است.‌مقایسه عملکرد تیمارها‌در‌کنترل‌هر‌شاخص،‌در طول دوره نگهداری نشان داد،تیمارهای‌حاوی‌ویتامین(‌ث)‌در‌کنترل-شاخص‌های فساد‌چربی‌دارای اختلاف‌معنی‌داری‌‌نسبت‌به‌آنتی‌اکسیدان‌بوتیل‌هیدروکسی‌آنیزول‌بوده‌است،تیمار بوتیل هیدروکسی آنیزول۵/۱% و ویتامین (ث) ۵/۱% و تیمار ترکیبی در شاخص باز های ازته فرار ، به ترتیب با اختلاف میانگین (۰۱۲/۰ ± ۰۶/۷ ) ،( ۰۱۹/۰ ± ۶۴/۶) ، (۰۱۹/۰ ± ۶۵/۶ ) نسبت به تیمار ویتامین (ث) 1%دارای اختلاف معنادار می باشند،(05/0 ≥P).(۰۵/۰‌P≤‌‌).‌‌استفاده‌از‌آنتی‌اکسیدان‌ویتامین(ث)‌‌می‌توانددرنگهداری‌محصولات‌آبزیان‌در‌طول‌دوره‌انبارداری‌اثرات‌بازدارنده‌مثبت‌در‌کنترل فساد‌و‌حفظ‌کیفیت‌محصول‌داشته باشد پرونده مقاله

افزایش روزافزون آگاهی مردم نسبت به ارزش، سلامت و بهداشت مواد غذایی و همچنین تغییر روش زندگی درکشورهای صنعتی و در حال پیشرفت سبب شده است تا تقاضا برای محصولات متنوع، سالم وآماده مصرف شیلاتی بیشتر شود. هدف از این پژوهش، امکان‌سنجی تولید فیش فینگر از گوشت ماهی کوتر ساده (Sphyraena jello) و مقایسه ترکیبات تقریبی و شاخص‌های فساد در شرایط انجماد (ċ۱۸-) به مدت چهار ماه بود. ۴ تیمار فیش فینگر، به ترتیب: (تیمار۱:گوشت چرخ شده نشسته ، تیمار ۲: سوریمی، تیمار۳: گوشت چرخ شده نشسته+گوشت گوساله، تیمار۴: سوریمی+گوشت گوساله ) در نظر گرفته شد. سپس فاکتورهای تقریبی (رطوبت، خاکستر، چربی و پروتئین) و شاخص‌های فساد شامل:( پراکسید، اسید چرب آزاد، اسید تیوباربیتوریک، بازهای ازته فرار)در محصولات تولید شده در زمان‌های: صفر(نمونه تازه)، ۱، ۲، ۳ و ۴ ماه در شرایط انجماد اندازه‌گیری شدند. بررسی نتایج فاکتورهای تقریبی نشان داد که تیمار۳ در چربی (۰۶.۰±۷۲.۶)، خاکستر(۱۶.۰±۱۷.۲)،پروتین(۱۷.۰±۶۱.۱۵) اختلاف معنی داری با سایر تیمارها (۰۵/۰‌P≤‌‌) در پایان دوره نگهداری داشته است . تیمار۲ در فاکتور رطوبت با اختلاف معنی دار (۰۵/۰‌P≤‌‌) نسبت به سایر تیمارها بالاترین میزان رطوبت را۳۰/۰±۴۲/ ۷۷ به دست آورد. با افزایش مدت نگهداری شاخص‌های فساد شیمیایی در تمام تیمارها به طور معنی‌داری افزایش یافت (۰۵/۰‌P≤‌‌). شاخص پراکسید(۱۵/۰± ۵۶/۴ meqO2/kg )، اسید چرب آزاد(۰۲/۰ ± ۱۹/۳ درصد)، و تیوباربیتوریک(۰۵/۰± ۱۲۹/۲ (mg MA /kg ) در تیمار ۳، در ماه سوم نگهداری و بازهای ازته آزاد(۱۷/۰± ۲۲/۲۸ mg/100 g) در ماه چهارم به بالاترین میزان خود رسید. در نتیجه این تیمار در ماه چهارم غیر قابل پذیرش اعلام شد. تیمار ۲ با اختلاف معنی دار از نطر فاکتورهای فساد نسبت به سایر تیمارها بهترین ماندگاری را تا ماه چهارم به دست آورد. فیش فینگر های تهیه شده از سوریمی در تیمار ۲ و ۴ تا پایان ماه چهارم قابل پذیرش بودند. پرونده مقاله

در این مطالعه به بررسی میزان تجمع فلزات سنگین ( نیکل، جیوه وکادمیوم) در بافت عضله و پوست ماهی صبورTanoalosa ilishaدر استان خوزستان(رودخانه کارون، رودخانه اروند رود، بحرکان) پرداخته شده است. بدین منظور اقدام به نمونه گیری از ماهیان صبور با استفاده از تور صیادی گوشگیر گردید. پس از صید ماهیان بصورت کاملاً تصادفی و درون یخ به سرعت به آزمایشگاه منتقل شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، بیشترین میزان غلظت عناصر سنگین مورد ارزیابی در این تحقیق در ایستگاه بحرکان و کمترین میزان غلظت فلزات در ایستگاه اروندرود می باشد. بطور کلی غلظت فلز نیکل موجود در عضله ماهی صبور در ایستگاه کارون b115/0±162/1و اروندرود c095/0±908/0 بالاتر از حد مجاز FDA است. اما فلز نیکل موجود در پوست ماهی صبور در هر سه ایستگاه بحرکان، کارون و اروند به ترتیب a219/0±901/1. b221/0±558/1وb155/0±222/1 می باشد که بالاتر از حد مجاز است. در رابطه با فلز کادمیوم نیز مقادیر موجود در بافت عضله در ایستگاه بحرکان و کارون به ترتیب a082/0±547/0 b050/0±421/0 بالاتر از حد مجاز WHO و پایین تر از حد مجازFDA است، اما مقادیر موجود در ایستگاه اروند رودc013/0±285/0 پایین تر از حد مجاز WHO و FDA بود. اما میزان کادمیوم موجود در پوست ماهیان صبور هر سه ایستگاه به ترتیبa106/0±648/0 و b077/0±494/0 و c009/0±340/0 بالاتر از حد استاندارد WHO و پایین تر از حد استانداردFDA بود. میزان تجمع فلز جیوه در بافت پوست و عضله ماهی صبور در هر سه ایستگاه پایین تر از حد مجاز FDA وFAO بدست آمد. پرونده مقاله

Score-based biotic indices are widely used to evaluate the water quality of streams and rivers. The main objective of this study was the assessmentof the water quality of Karoon River throught biotic indices based on the Family Biotic Index (HFBI), and the Biological Monitoring Working Party Score System (BMWP). Macroinveratabrate communities are one of the most used groups in assessment of water quality, since they respond directively to the level of contamination of aquatic ecosystems. Sampling were performed in 4 stations (Menikh, Zhian Canal, Bahrakani and Dahaneh). Sampling was carried in each station over one year ( winter, spring, summer and autumn). Macroinvertebrates were collected by the grab quantitative sampller. Four phylaum (Nematoda, Annelidae, Mollusca and Arthropoda) distributed amoung 11 families were sampled. Station1 (Menikh) had the highest Macroinveratabrate diversity and richness. The highest density of aquatic invertabrates were recorded in winter (Annelidae 46%, Crustacea 28% ,Mullusca 21% and Diptera 5% ) and spring ( Mullusca 58%, Crustacea 27%,Nematoda 10% and Anellidae 5%) respectively. The BMWP index showed that the water quality was in the reguallar category (for Menikh, Zhian Canal and Bahrakani) and in the poor category (for Dahaneh). HFBI index pointed out the water quality was in the reguallar catagorry (for Menikh, Zhian Canal and Bahrakani) and poor category (for Dahaneh) . Biotic indices used reflected the changes to the water quality. پرونده مقاله