منحنی‌های پلاریزاسیون، ابزاری مهم در تعیین فراسنج‌های خوردگی بویژه دانسیته‌ی جریان خوردگی می‌باشند. تعیین این فراسنج‌ها از راه روش‌هایی صورت می‌گیردکه در آن‌ها فرض‌های ساده شونده‌ای در نظر گرفته می‌شود و در مورد برخی از سامانه‌ها خطای زیادی را ایجاد می-کند. در این پژوهش یک روش ریاضی جدید، بر اساس مدلی که روچینی (Rocchini) پیشنهاد کرده است، برای اندازه گیری دانسیته‌ی جریان خوردگی و مقاومت پلاریزاسیون با استفاده از داده‌های تجربی ارایه شده است. روش مورد استفاده به دلیل این‌که از بسط توانی مک لورن تابع i(∆E) استفاده می‌کند، برای تمام سامانه‌های تجربی منحنی پلاریزاسیون قابل استفاده است و هیچ‌گونه محدودیت و فرض ساده شونده‌ای در آن بکار برده نشده است. مهم‌ترین ویژگی روش ذکر شده این است که مبتنی بر آنالیزهای ریاضی دنباله‌ای که به علت مسایل همگرا شدن، در برخی از سامانه‌ها، پاسخ‌های اشتباه می‌دهند، نمی‌باشد. براساس این روش نرم افزاری با عنوان (Electrochemical Kinetics Modeling Software)EKMS در محیط برنامه نویسی Matlab طراحی گردید. در تایید درستی کارکرد نرم افزار، مقایسه‌ی بین داده‌های تجربی منابع گوناگون و داده‌های بدست آمده از نرم افزار، تطابق خوبی را نشان می‌دهند.   پرونده مقاله

هدف از این پژوهش، افزایش مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن 316 ال که به عنوان ماده کاشتنی در بدن استفاده می‌شود، می باشد. این کار به وسیله اعمال پوشش کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت و اکسید تیتانیوم همزمان با عملیات نیتروکربوره کردن الکترولیتی پلاسمایی روی سطح فولاد زنگ نزن 316 ال انجام گرفت. نمونه ها با اعمال جریان مستقیم و اختلاف پتانسیل(145 ولت) پوشش داده شدند. سطح روی نمونه ها و سطح مقطع آن ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. هم‌چنین، آنالیزهای پراکنش انرژی و تفرق اشعه ایکس روی نمونه ها، حضور عناصر تیتانیوم، کلسیم، فسفر، نیتروژن و کربن را نشان داد. مقاومت به خوردگی پوشش بدست آمده نیز به وسیله آزمون پلاریزاسیون تافل در محلول رینگر بررسی شد. نتایج نشان داد که پوشش کامپوزیتی باعث نجیب تر شدن پتانسیل خوردگی فولاد زنگ نزن و کاهش دانسیته جریان آن می شود که در نتیجه، نرخ خوردگی کاهش یافته و مقاومت به خوردگی آن بهبود می یابد.   پرونده مقاله

خوردگی میکروبی در زمره متعارف‌ترین فرآیندهای تخریبی سیستم‌های بتنی انتقال فاضلاب شناخته شده است. هدف اصلی این مقاله کنترل این نوع خوردگی در فاضلاب‌روهای بتنی مسلح، توسط رسوب‌گذاری الکتریکی اکسید مس بر روی بتن می‌باشد. فرایند رسوب‌گذاری به دو روش جریان مستقیم و پالسی، مورد آزمایش قرار گرفت. لذا، پایلوتی با هشت نمونه بتنی ساخته شد و نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی و آنالیز جذب اتمی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که درصد مس رسوب کرده در خلل و فرج بتن، به نوع جریان و محلول الکترولیت بستگی دارد. نتایج جذب اتمی، درصد اکسید مس رسوبی بیش‌تری را در روش جریان مستقیم نسبت به جریان پالسی ارائه داد، هر چند تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که در رسوب‌دهی پالسی ذرات از نظر دانه‌بندی نسبت به حالت مستقیم، ریزتر بوده و تعداد حفرههای بتن کمتر می‌باشد. هم‌چنین، تأثیر افزودن ملاس چغندر به محلول الکترولیت مورد مطالعه قرار گرفت و داده‌های آزمایشی نشان داد که استفاده از ملاس چغندر می‌تواند سبب حذف و کاهش یون مس دو ظرفیتی از محلول الکترولیت گردد.   پرونده مقاله

با توجه به جوان بودن شبکه فاضلاب شهرستان مرودشت و نیز وارد نشدن فاضلابهای صنعتی به آن، انتظار میرود گاز سولفید هیدروژن در این شبکه به ندرت تشکیل شود، اما شیب نامناسب، عرض سطح جریان، شرایط پمپاژ، سرعت جریان و درجه حرارت باعث افزایش تولید گاز سولفید هیدروژن میشود. بر اساس مطالعات صورت گرفته بهدلیل موقعیت جغرافیایی ویژه این شهرستان، شرایط ایجاد خوردگی میکروبی در این شبکه فراهم است. طولانی بودن مسیر انتقال فاضلاب (14 کیلومتر لوله بتنی) و نبود شیب مناسب، انتقال فاضلاب از راه ثقلی را در این شبکه با مشکلاتی روبهرو ساخته، لذا، میبایست از پمپهای بالا آورنده برای انتقال فاضلاب در خط لوله استفاده شود، در غیر این صورت، زمان ماند فاضلاب در شبکه بالا رفته و امکان توقف طولانی آن و در نتیجه، رشد لایه بیوفیلم و انتشار گاز سولفید هیدروژن افزایش مییابد. در این مقاله، خوردگی میکروبی لولههای بتنی فاضلاب شهرستان مرودشت از راه اندازهگیری غلظت گاز سولفید هیدروژن تولید شده در طول خط انتقال مورد بررسی قرار گرفته است. نمونهگیریها جهت تعیین غلظت سولفید هیدروژن انجام شد و نتایج نشان دادند که میانگین غلظت هیدروژن سولفید در حالت کلی 0/96 قسمت در میلیون بود که بیشتر از حد گزارش شده برای احتمال وجود خوردگی میکروبی میباشد.  پرونده مقاله