سخنان متناقض پولس دربارۀ شریعت درنامه‌هایش، متفکران را به بحث در این باره وا داشته است. مسأله ‌این است که پولس با ‌آنکه خود، فریسی متعصب و شریعت مداری بوده و اعتقاد داشته که شریعت روحانی و مقدس است و همۀ -شریعت باید انجام ‌شود، موضوع آزادی از شریعت را مطرح‌ می‌کند و تصریح می‌کند‌که هیچ‌کس با اعمال شریعت پاک و درستکار شمرده نمی‌شود. در اینجا این‌ سؤال مطرح می‌شودکه اگرکسی با اعمال شریعت پاک و درستکار شمرده نمی‌شود، پس چرا خداوند شریعت را عطا کرد؟ به نظر می‌رسد راز نگاه منفی پولس به شریعت در پاسخ او به این سؤال نهفته است. پولس معتقد است که اعمال شریعت، ثمرۀ ایمان و نشانۀ نجات هستند ولی بدون ایمان نجات بخش نبوده بلکه سبب محکومیت و هلاکت ابدی می‌شوند و غضب الهی را بیشتر برمی‌انگیزند. بنابراین او، دراین باره که چگونه انسان می‌تواند پاک و درستکار شمرده شود و نجات یابد، همواره گفته است: از طریق مسیح و نه به‌وسیلۀ اعمال شریعت. بحث پولس در اینجا علیه شریعت نبوده، بلکه بحثی بسیار خاص و نیازمند تبیین است. در این ‌مقاله به ‌بررسی دیدگاه پولس دربارۀ شریعت و رابطۀ آن با نجات به روش توصیفی- تحلیلی پرداخته می‌شود. پرونده مقاله