چکیده بانک‌ها به‌عنوان مهم‌ترین ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﭘﻮﻟﯽ ﻭ ﻣﺎﻟﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ. رسالت بانک‌ها عمدتاً بر این اصل استوار است که از یک سو وجوه سرگردان جامعه را در قالب سپرده‌ها (منابع) جمع‌آوری و از سوی دیگر سعی در تخصیص بهینه منابع تحت عنوان تسهیلات (مصارف) در بخش های گوناگون اقتصادی نمایند تا بتوانند مطابق با اهداف دولت در راستای تحقق توسعه پایدار از منابع جمع‌آوری شده به صورت هدفمند استفاده کنند. هدف اصلی پژوهش تجربی حاضر بررسی نقش تعدیلی حاکمیت شرکتی بر تعامل بین مدیریت منابع و مصارف و کارایی عملیاتی بانک‌ها است. جهت رسیدن به این هدف، از مدل‌های رگرسیونی به روش داده‌های ترکیبی،هت رسیدن به این هدف، از مدل‌های رگرسیونی به روش داده‌های ترکیبی برای دوره زمانی 1391 تا 1397 و با انتخاب کلیه بانک‌های خصوصی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان نمونه آماری استفاده ‌شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که مدیریت منابع و مصارف بر کارایی عملیاتی بانک‌ها تأثیر معنی‌داری دارد. همچنین تاثیر معنی دار حاکمیت شرکتی بر تعامل بین مدیریت مصارف و کارایی عملیاتی بانک‌ها مشاهده گردید. پرونده مقاله

همه سازمان ها در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده با ریسک مواجه می شوند، اما در صورت درک و برخورداری از مدیریت راهبردی ریسک، آن ریسک می تواند به مزیت رقابتی تبدیل شود. بانک‌ها به‌عنوان مهم‌ترین ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﭘﻮﻟﯽ ﻭ ﻣﺎﻟﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﺪﺭ ﺭﻓﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﯽ، ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺎﺭﺍﯾﯽ بانک‌ها ﺍﺯ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ویژه‌ای ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﻫﻤﯿﺖ، ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﺭﺗﯽ ﻣﻠﯽ ﻭ بین‌المللی ﺑﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ محدودیت‌هایی ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ تا از افزایش ریسک پرﺗﻔﻮﯼ بانک‌ها ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺍﺕ بانک‌ها ﺩﺭ سرمایه‌گذاری ﻭ وام‌دهی، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻀﻌﯿﻒ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ بانک‌ها ﺷﻮﺩ. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر، با پیروی از پژوهش لو و همکاران(2018) و بیانیه سوم کمیته بال(2014) بررسی تاثیر مدیریت راهبردی ریسک(تعیین انباره و اشتهای ریسک، تدوین و اجرای استراتژی ریسک، ارزیابی داخلی، برنامه ریزی و آزمون بحران، گزارش دهی و شفافیت) بر تعامل بین کارایی، عملکرد و سلامت مالی صنعت بانکداری ایران پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش، مدیران ستادی و شعب صنعت بانکداری ایران است و برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد استفاده شده که پس از آزمون های پایایی و روایی داده های نمونه، بر اساس رویکرد مدل یابی ساختاری1 تحلیل گردیده اند. نتایج پژوهش نشان داد که گزارش دهی و شفافیت بر تعامل بین کارایی، عملکرد و سلامت مالی بانک ها تاثیر معناداری دارد. پرونده مقاله

همه سازمان‌ها دررسیدن به اهداف از پیش تعیین‌شده با ریسک مواجه می‌شوند، اما در صورت درک و برخورداری از مدیریت راهبردی ریسک، آن ریسک می‌تواند به مزیت رقابتی تبدیل شود. بانک‌ها به‌عنوان مهم‌ترین ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻓﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﭘﻮﻟﯽ ﻭ ﻣﺎﻟﯽ، ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﺪﺭ ﺭﻓﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﯽ، ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺎﺭﺍﯾﯽ بانک‌ها ﺍﺯ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ویژه‌ای ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﻫﻤﯿﺖ، ﻧﻬﺎﺩﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﺭﺗﯽ ﻣﻠﯽ ﻭ بین‌المللی ﺑﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ محدودیت‌هایی ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ تا از افزایش ریسک پرﺗﻔﻮﯼ بانک‌ها ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺍﺕ بانک‌ها ﺩﺭ سرمایه‌گذاری ﻭ وام‌دهی، ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻀﻌﯿﻒ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ بانک‌ها ﺷﻮﺩ؛ بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر، با پیروی از پژوهش لو و همکاران (2018) و بیانیه سوم کمیته بال (2014) بررسی تأثیر مدیریت راهبردی ریسک (تعیین انباره و اشتهای ریسک، تدوین و اجرای استراتژی ریسک، ارزیابی داخلی، برنامه‌ریزی و آزمون بحران، گزارش دهی و شفافیت) بر تعامل بین کارایی، عملکرد و سلامت مالی صنعت بانکداری ایران پرداخته‌ شده است. جامعه آماری این پژوهش، مدیران ستادی و شعب صنعت بانکداری ایران است و برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد استفاده‌شده که پس از آزمون‌های پایایی و روایی داده‌های نمونه، بر اساس رویکرد مدل یابی ساختاریتحلیل گردیده‌اند. نتایج پژوهش نشان داد که گزارش دهی و شفافیت بر تعامل بین کارایی، عملکرد و سلامت مالی بانک‌ها تأثیر معناداری دارد. همچنین تأثیر معنادار ارزیابی داخلی، برنامه‌ریزی و آزمون بحران بر تعامل بین عملکرد و سلامت مالی بانک‌ها نیز مشاهده گردید. پرونده مقاله