این پژوهش با هدف بررسی تاثیر محلول نانو سیلیس بر روی ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی گونه صنوبر دلتوئیدس انجام گردید. نمونه های آزمونی برای خواص فیزیکی و مکانیکی با استفاده از روش غوطه وری در محلول نانو سیلیس در دمای آزمایشگاه اشباع شدند. سپس آزمون های فیزیکی شامل دانسیته بحرانی، هم کشیدگی و واکشیدگی حجمی و جذب آب بر اساس استاندارد ASTM و همچنین خواص مکانیکی شامل مقاومت به ضربه، مقاومت به فشار موازی الیاف، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و سختی به ترتیب مطابق با استانداردهای ISO، ASTM، B.S و DIN بر روی نمونه های تیمار شده و بدون تیمار انجام گردید. نتایج نشان داد که تیمار کردن گونه صنوبر دلتوئیدس با محلول نانو سیلیس باعث افزایش دانسیته بحرانی، جذب آب، سختی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و مقاومت به فشار موازی با الیاف نمونه ها نسبت به نمونه بدون تیمار شده است. در صورتی که هم کشیدگی و واکشیدگی حجمی و مقاومت به ضربه نمونه های تیمار شده کمتر از نمونه های بدون تیمار بود. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که بین نمونه های تیمار شده و بدون تیمار برای آزمون های مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، سختی، مقاومت به ضربه، دانسیته و هم کشیدگی و واکشیدگی اختلاف معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد، اما برای آزمون های مقاومت به فشار موازی با الیاف و جذب آب اختلاف معنی داری وجود ندارد. پرونده مقاله

دوام طبیعی چندسازه های چوب پلاستیک با آرد چوب اصلاح شده در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. اصلاح شیمیایی آرد چوب در 4 سطح بدون تیمار، مرسریزاسیون، بنزیلاسیون و استیلاسیون به عنوان متغیرهای پژوهش حاضر در نظر گرفته شدند. فرآیند اختلاط مواد توسط دستگاه اکسترودر انجام شد و نمونه های آزمونی از طریق روش قالب‌گیری تزریقی ساخته شدند. نمونه های آزمونی به مدت های 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگین‌کمان با دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد BS 838:1961 قرار گرفتند. کاهش جرم چندسازه و همچنین کاهش جرم آرد چوب به عنوان معیارهای آزمون اندازه گیری شدند. جهت اطمینان از اصلاح شیمیایی آرد چوب و جهت اطلاع از میزان واکنش آرد چوب با مواد شیمیایی به ترتیب از آزمون های طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و درصد تغییرات وزن (WPG) استفاده شد. خواص حرارتی چندسازه های چوب پلاستیک در سطوح مختلف پوسیدگی توسط آزمون TGA انجام شد. جهت مطالعه ریخت شناسی چندسازه‌های ساخته شده نیز از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در اثر اصلاح شیمیایی آرد چوب، کاهش جرم چندسازه چوب پلاستیک و کاهش جرم آرد چوب کاهش یافته است. به طوری که بهترین مکانیسم اصلاح شیمیایی در کنترل پوسیدگی، تیمار استیلاسیون و بیشترین میزان درصد تغییرات وزن مربوط به تیمار بنزیلاسیون بود. نتایج مربوط به خواص حرارتی چندسازه های چوب پلاستیک نشان داد که با افزایش پوسیدگی در خواص حرارتی افت شدیدی حاصل شد. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نیز انجام اصلاح شیمیایی آرد چوب را تایید کرد. تصاویر میکروسکوپی حاکی از آن بود که با افزایش زمان پوسیدگی به میزان ترک و شکاف ها در چندسازه افزوده شد، اما در اثر اصلاح شیمیایی، به خصوص در تیمارهای استیلاسیون و بنزیلاسیون میزان این ترک ها کاهش یافت. پرونده مقاله