یکی از مکاتب فکری اثربخش در انسجام و انتظام تصورات کیهان شناختیِ مردم چین، مکتب یین‌یانگ است. تسو یِن و تونگ چونگ شو به عنوان شخصیت های اصلی این مکتب، بسیاری از باورهای مردم چین باستان را اقتباس کرده و آن‌ها را در صورتبندی نظام مندِ کیهان شناسی خود به کار گرفته اند. یافته های پژوهش حاضر که به روش توصیفی- تحلیلی صورت می پذیرد، نشان می‌دهند که برخلاف آن‌چه ممکن است در نگاه نخست به نظر برسد، یین یانگ به عنوان یک مکتب، اصولاً وحدت گراست، نه ثنویت گرا. کیهان شناسی مکتب یین یانگ با الگوی صدور کثرات از وحدت سازگاری بیشتری دارد، چنان که بنابر آن، تائو، تای چی یا غایت بزرگ را صادر می کند و از تای چی، نیروهای متضاد و مکمّل کیهانی، یین و یانگ به وجود می آیند. پیامد هم کنشی یین و یانگ پیدایش ووهسینگ یا پنج عنصر است؛ و در نهایت کثرت های بی شمار پدیده ها، برآیند فرمول های گوناگون ترکیب ووهسینگ تصور می شوند. اقوال فرجام شناختی این مکتب حکایت از این دارند که در پایان جهان، کثرات به همان ترتیب صدور از تائو، به صورت قهقرایی به اصل خود باز می گردند. پرونده مقاله