خداوند رزاق نهتنها رزق انسانها بلکه تمام موجودات را بر خود فرض کرده است با این تفاوت که وسعت و ضیق رزق انسانها عوامل گوناگونی دارد که بسیاری از این عوامل به عملکرد آنان برمیگردد. رزق مادی در قرآن شامل مایحتاج زندگی و رزق معنوی مصادیق متعددی چون عمر با برکت دارد. در چکیده کامل
خداوند رزاق نهتنها رزق انسانها بلکه تمام موجودات را بر خود فرض کرده است با این تفاوت که وسعت و ضیق رزق انسانها عوامل گوناگونی دارد که بسیاری از این عوامل به عملکرد آنان برمیگردد. رزق مادی در قرآن شامل مایحتاج زندگی و رزق معنوی مصادیق متعددی چون عمر با برکت دارد. در قرآن کریم رفتار انسان نسبت به روزیها در استمرار، بسط، قطع و قبض آنها دخالت دارد؛ موضوعی که در عهدین نیز آمده است و از آنجا که جوهر اصلی اسلام، یهودیت و مسیحیت یکی است، آموزههای این ادیان که در کتب آسمانیشان متبلور شده، شباهتهایی دارند. این مقاله به روش تطبیقی- تحلیلی به بررسی عوامل قبض و بسط رزق در قرآن و عهدین میپردازد. قرآن و عهدین روزی رسان را خداوند معرفی کرده و از مهمترین عوامل بسط رزق در هر دو، اطاعت از خدا و از مهمترین عوامل قبض آن سرپیچی از فرامین الهی ذکر شده است.
پرونده مقاله
مطالعات تاریخی قرآن و حدیث
,
شماره4,سال
29
,
پاییز
1402
اختلاف واژهشناسان در معنای مادهی ح ب ک، به اختلاف دیدگاه مفسران درخصوص مشتقات این ریشه ازجمله واژهی حُبُک در آیه 7 سوره ذاریات، نیز تسری یافتهاست. واژهشناسان، این ماده را بریدن گوشت تا استخوان، بستن و محکم کردن و اعتدال، استقرار و حسن صنعت در چیزی معنا نمودهاند. ا چکیده کامل
اختلاف واژهشناسان در معنای مادهی ح ب ک، به اختلاف دیدگاه مفسران درخصوص مشتقات این ریشه ازجمله واژهی حُبُک در آیه 7 سوره ذاریات، نیز تسری یافتهاست. واژهشناسان، این ماده را بریدن گوشت تا استخوان، بستن و محکم کردن و اعتدال، استقرار و حسن صنعت در چیزی معنا نمودهاند. اما سیر تاریخی تفسیر آیهی مورد بحث، نشان میدهد مفسران، واژهی حُبُک را به دوازده گونه تفسیر کردهاند، که عبارت است از: 1.آفرینش نیکو؛ 2.زیبایی و چیرگی؛ 3.زینت؛ 4.ستارگان؛ 5.قویبنیان؛ 6.استحکام؛ 7.آسمان هفتم؛ 8.طرایق؛ 9.شکستهای پدید آمده در اشیا 10.امیرالمؤمنین علیبن ابیطالب(ع)؛ 11.موی مجعد؛ 12.گستردگی (فراخی). روایات متعددی نیز در این زمینه وارد شده که عمدتا از ضعف سندی رنج میبرند. افزون بر این، اختلاف نظر مفسران بر ترجمههای فارسی و لاتینِ این واژه نیز تاثیر گذاشته و سبب پیدایش ترجمههایی مختلف گردیدهاست. این پژوهش، با روش کتابخانهای و رویکرد معناشناسی نوین (استفاده از روابط جانشینی) برای رسیدن به معنای صواب سامان یافته و سرانجام معنای ستارگان را برای واژه مورد بحث، پذیرفتهاست.
پرونده مقاله
مطالعات تاریخی قرآن و حدیث
,
شماره5,سال
28
,
زمستان
1401
واژه فَضَحِکَتْ در آیه وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ... (هود:71)، از واژگانی است که مفسران و مترجمان فارسی زبان و لاتین، معنای واحدی از آن ارائه نداده اند. مفسران معناهای گوناگونی از جمله خندید، حایض شد، تعجب کرد و... بیان داشته اند ؛ ام چکیده کامل
واژه فَضَحِکَتْ در آیه وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ... (هود:71)، از واژگانی است که مفسران و مترجمان فارسی زبان و لاتین، معنای واحدی از آن ارائه نداده اند. مفسران معناهای گوناگونی از جمله خندید، حایض شد، تعجب کرد و... بیان داشته اند ؛ اما مترجمان فقط 4 معنا برای فَضَحِکَتْ آورده اند که عبارتند از: خندید، حایض شد، تعجب کرد و ترسید. در میان این معانی، دو معنای خندید و حایض شد، بیشترین بسامد را در تفاسیر و ترجمه ها دارد. روایاتی نیز در معنای فَضَحِکَتْ نقل شده که مبنایی برای گروهی از مفسران و مترجمان گردیده است. این پژوهش با روش تحلیلی و رویکرد تاریخی تطبیقی، با هدف دستیابی به علل و منشا اختلاف معانی این واژه در فرایند زمان و ارائه ی معنایی نزدیک به صواب صورت پذیرفته است. بررسی منابع لغوی و اشعار دوران جاهلی، مخضرمین و اسلامی و همچنین سیر تاریخی تفاسیر و تحلیل روایات وارده و بررسی این موضوع در عهدعتیق همراه با واژه شناسی ماده ض ح ک در زبان عبری نشان می دهد که واژه پژوهان، مفسران و مترجمان در معنای واژه، دقت لازم نداشته و ترجمه ای دقیق ارائه نداده اند. نتایج حاکی از آن است که از دو معنای رایج، خندید به صواب نزدیک تر است و معنای حایض شد نتیجه ی اقتباس نادرست از عهد عتیق است.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد