هدف: پرورش قابلیت های منابع انسانی و مدیریت استعدادهای سازمانی به عنوان بخش لاینفک راهبرد و چشم انداز سازمان هاى مختلف به شمار می رود. با توجه به تصدی گری دولت در دانشگاه های دولتی، این نقش برای دانشگاه های دولتی و کارکنان آن از اهمیت دوچندان برخوردار است. لذا هدف اصلی این پژوهش طراحی مدل ساختاری مدیریت استعداد کارکنان در دانشگاه های دولتی است. روش: پژوهش جاری بر مبنای هدف ازنوع پژوهش های کاربردی و بر اساس گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش روساء و کارشناسان ارشد توسعه منابع انسانی دانشگاه های دولتی در شهر تهران هستند و 147 نفر به روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. برای بررسی روایی در این پژوهش از روایی محتوا و روایی سازه و برای بررسی پایایی پرسشنامه نیز از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه ی 22 و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه ی 3 استفاده شده است. یافته ها: مکانیزم های جذب استعداد بر مکانیزم های توسعه و توانمندی استعداد، بهره برداری، اکتشاف، حفظ استعداد تاثیر مثبت دارد. مکانیزم های توسعه و توانمندی استعداد بر بهره برداری تاثیر مثبت دارد. همچنین در مدل پژوهش بیشترین تاثیر مربوط به تاثیر مکانیزم های توسعه و توانمندی استعداد بر مکانیزم های حفظ استعداد است که مقدار آن 0.639 بدست آمده است. نتیجه گیری: مکانیزم های توسعه و توانمندی استعداد بر مکانیزم های حفظ استعداد نقش موثری دارد زیرا در تحلیل مدل این رابطه دارای قوی ترین ضریب تاثیر است و می تواند به حفظ استعداد دانشگاه های دولتی کمک شایان توجه ای نماید. پرونده مقاله