این تحقیق جهت بررسی اثر اسیدسالیسیلیک و اسیدهیومیک بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و فیتوشیمیایی گونه‌های بادرنجبویه(Melissa officinalis)، بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با اعمال 9 تیمار شامل اسیدسالیسیلیک(صفر، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) و اسیدهیومیک(صفر، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و اثرمتقابل آنها در 3 تکرار و هر تکرار حاوی 3 گلدان و در کل 81 گلدان انجام شد. برای این منظور، ابتدا بذرها در گلدان‌های با محیط کشت شامل خاک زراعی و ماسه شسته شده به نسبت 1:2، کشت شد. اسیدهیومیک در ابتدا به خاک، مخلوط و و اسیدسالیسیلیک به صورت محلول‌پاشی و طی دو مرحله(هفته دوم و سوم کشت در گلدان) به گیاه اضافه گردید و آبیاری نیز هفته‌ای یکبارانجام گرفت. نمونه‌برداری و ارزیابی صفات نیز دو هفته پس از اعمال آخرین تیمار، انجام شد. صفات مورد ارزیابی نیز شامل وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه، کلروفیل کل، میزان پرولین، درصد اسانس بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و محتوای کلروفیل کل برگ در تیمار اسیدهیومیک 200 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر، بیشترین وزن تر و خشک ریشه و حجم ریشه در تیمار اسیدهیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 100 میلی‌گرم در لیتر و بیشترین میزان پرولین در تیمار شاهد بود. کاربرد اسیدهیومیک 400 میلی‌گرم در لیتر+اسیدسالیسیلیک 200 میلی‌گرم در لیتر موجب افزایش میزان اسانس از 22/0 درصد (شاهد) به 39/0 درصد شد. پرونده مقاله