شهرآشوب شعری است که در هجو یک شهر، نکوهش مردم آن شهر و یا در مورد پیشه‌ها و صاحبان آن پیشه‌ها و سرگرمی‌های اجتماع سروده شده است و مسعودسعد سلمان را مبتکر این نوع ادبی دانسته‌اند. مسعودسعد از شاعران قرن پنجم وششم هجری قمری و نام بردار به بزرگترین حبسیه سرای شعر فارسی است. شعر مسعودسعد در قالب های: قصیده، غزل، قطعه، مثنوی، ترجیع بند، مسمط، مستزاد و رباعی است و او را مبتکر قالب مستزاد نیز دانسته اند. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوا، پس از بررسی سبک شهرآشوب های مسعودسعد خواهیم دید که زبان و ادبیات شاعر آمیخته به طنز و هزل است و این اثر بازتابی از اجتماع و زندگی مردمی است که دور از دربارها هستند. روش ما در سبک شناسی، بررسی ویژگی های زبانی (لایه های: آوایی، واژگانی، دستوری)، ویژگی های ادبی (لایۀ بلاغی که شامل بررسی‌های بدیع معنوی و بیان است) و ویژگی‌های فکری اثر است. این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. پرونده مقاله

‌کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی از شاعران توانای زبان فارسی در قرن هفتم هجری قمری است. دیوان کمال اسماعیل شامل ترکیب بندها‌‌، قصاید‌‌، غزلیات‌‌، قطعات و رباعیات اوست که معانی و مضامین توحید‌‌، نعت‌‌، موعظه‌‌، مرثیه‌‌، عشق‌‌، عرفان و مدح بزرگان عصر خود را در بر دارد. از ویژگی‌های شعر کمال اسماعیل‌‌، استفاده از معانی ظریف و آرایه‌های ادبی فراوان و نو است که بدین سبب او را در تاریخ ادبیات فارسی به عنوان "خلاق المعانی" نامبردار کرده است. هدف از ارائه این مقاله بررسی سبکی یکی از قصاید کمال اسماعیل است با مطلع: سزد که تاجور آید به بوستان نرگس که هست بر چمن باغ مرزبان نرگس و کوششی جهت آشنایی بیشتر با ویژگی‌های شعر اوست. روش مورد استفاده ما در سبک‌شناسی این قصیده بررسی ویژگی‌های زبانی‌‌، ادبی و فکری اثر است. در نتیجهُ بررسی سبکی این قصیده‌‌، گذار از سبک خراسانی به عراقی به جهت روی کرد های زبانی و نوسان مضمون‌ها و تصویرها‌‌، نشان داده خواهد شد. پرونده مقاله