این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی ترسیم‎‎گری گروهی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دارای اختلال نارسایی توجه/ فزون‎کنشی و با طرح آزمایشی دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. 24 دانش آموز به صورت نمونه برداری چندمرحله ای از بین کل دانش آموزان فزون‌کنش-پرخاشگر مدارس ابتدایی ناحیه 3 شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 94-93 به عنوان گروه نمونه انتخاب و به‎ تصادف در دو گروه آزمایش وکنترل گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس کانرز معلمان (کانرز، 1997) و مقیاس پرخاشگری رابطه‌ای و آشکارکودکان دبستانی (شهیم، 1385) بود. برنامه مداخله براساس پروتکل مارتین (2009) در 9 جلسه 60-45 دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد ترسیم‎گری گروهی پرخاشگری جسمانی، رابطه ای، و واکنشی کلامی-‎ فزون‌کنشی دانش‎آموزان مبتلا به اختلال فزون‌کنشی را کاهش می دهد. بنابراین می توان از ترسیم‎گری گروهی برای کاهش پرخاشگری دانش آموزان فزون‎کنش- پرخاشگر در همه سطوح بهره گرفت. پرونده مقاله

هراس اجتماعی، یکی از اختلالات اضطرابی شایع است که به دلیل کناره گیری از جمع و ترس از ارزیابی منفی توسط همسالان، با افت تحصیلی زود هنگام و کاهش عملکرد تحصیلی فرد ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله ی شناختی- رفتاری گروهی بر کاهش هراس اجتماعی در دانش آموزان پسر بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری، 30 نفر از دانش‌آموزان پایه ی هفتم وهشتم با تشخیص هراس اجتماعی از دبیرستان‌های دولتی پسرانه ی منطقه ی 6 شهر تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه ی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. گروه ها در سه مقطع پیش و پس از مداخله و پیگیری از نظر میزان هراس اجتماعی مورد آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت مداخله ی گروهی درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر هراس اجتماعی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد هراس اجتماعی در گروه آزمایش در مرحله ی پس آزمون و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته است. به نظر می رسد که مداخله ی گروهی شناختی- رفتاری در کاهش هراس اجتماعی دانش آموزان پسر می‌تواند به عنوان یک روش درمانی موثر مورد استفاده قرار گیر پرونده مقاله

تصمیم­گیری نقش گسترده­ای در زندگی افراد دارد و شناخت مهارت­های حل مسئله و تصمیم­گیری برای رویارویی با مسائل مختلف در جهان امروز لازم است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش راهبردهای نظم­جویی شناختی در پیش­بینی سبک تصمیم­گیری دانشجویان دختر بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه رازی در سال 1395 بود که 150 نفر با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای نظم­جویی شناختی هیجان و پرسشنامه تصمیم­گیری گردآوری و با استفاده از روش­های آماری همبستگی و رگرسیون همزمان به وسیله نرم­افزار 24spss  بررسی شدند. نتایج نشان داد سبک تصمیم­گیری عقلانی با راهبرد ملامت و ملامت دیگران رابطه منفی، سبک تصمیم­گیری شهودی با راهبرد ملامت و با راهبرد دیدگاه دیگری رابطه منفی، سبک تصمیم­گیری اجتنابی با راهبرد تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد و دیدگاه­گیری، با راهبرد ارزیابی رابطه منفی و با راهبرد نشخوارگری و ملامت دیگران و فاجعه­سازی رابطه مثبت دارد. سبک تصمیم­گیری وابسته با راهبرد ملامت و فاجعه­سازی رابطه مثبت و با راهبرد دیدگاه­گیری رابطه منفی دارد. سبک تصمیم­گیری آنی با راهبرد ملامت دیگران و راهبرد فاجعه­سازی رابطه مثبت و با راهبرد دیدگاه­گیری رابطه منفی دارد. با توجه به نقش راهبردهای نظم­جویی شناختی در پیش­بینی سبک تصمیم­گیری، از این رو می­توان با آموزش مناسب به افراد در شناسایی و کاربرد صحیح راهبردهای نظم­جویی، از اتخاذ تصمیماتی که ممکن است عواقب بدی در پی داشته باشد جلوگیری کرد. بنابراین با آموزش راهبردهای مناسب تنظیم هیجانی به افراد، می­توان سبک تصمیم­گیری آن­ها را بهبود بخشید. پرونده مقاله