شهدت كتابة تاريخ الأدب، شأنها شأن جميع أنواع الكتابات، تطوّراً ملحوظاً مواكبةً نموّ الحضارة وتطوّرها. ومع توسّع الفروع العلمية وتخصص الدراسات والحاجة إلى نشر النتائج البحثية الجديدة، تغيّر بموجبه أيضاً نوع تأليف الكتب، بما في ذلك تاريخ الأدب. كانت الكتب القديمة في تاريخ الأدب يتمّ تأليفها من خلال جمع السير الذاتية للشعراء والكتّاب والتعبير عن محاسنهم وعيوبهم وفقاً لمعاييرَ تعتمد على كلامهم؛ لكن الكتب التاريخية الجديدة تُكتب بأساليب ومناهج حديثة إلى جانب تحليل وتقييم الظروف السياسية والاجتماعية. يقوم هذا المقال بدراسة منهجية لكتاب "الأدب العربي عبر العصور" لـ هدى التميمي لتبيين أوجه القصور المنهجية في كتابة تاريخ الأدب. في هذا البحث، سنقوم أولاً بدراسة الأساليب والمناهج الموجودة من خلال تحليل كتب تواريخ الأدب، وأثناء عرض العراقيل التي تعترض كتابة تاريخ الأدب، سنقارن الأساليب السائدة مع أسلوب الباحثة هدى التميمي. يعتمد هذا البحث المنهج الوصفي التحليلي مصحوباً بالمقارنة، ويحاول دراسة الكتاب المعنيّ من منظور كتّاب تاريخ الأدب. وقد توصّل البحث إلى أن الكاتبة كانت ترمي من خلال تأليف هذا الكتاب، تقديم معلومات موجزة عن الفترات التاريخية للأدب العربي الذي نما في السياق الاجتماعي والثقافي والسياسي. كما يمكن القول إن أسلوب كتابتها متأثر بأسلوب المؤرخين العرب المعاصرين وفيما يبدو أن الجانب التاريخي معظمه مبني على الانقسام السياسي. پرونده مقاله

نگارش در ارتباط با تاریخ ادبیات، در طول زمان دچار تحول شده است. این تغییرات باعث گوناگونی کتاب‌های تاریخ ادبیات و همچنین تنوع برداشت‌های ارائه‌شده در خصوص این کتاب‌ها شده است. هدف این پژوهش واکاوی و تحلیل کتاب بررسی انتقادی تاریخ ادبیات نگاری در ادب عربی و مقایسه این اثر با کتاب‌های مشابه می‌باشد. دلیل نگارش کتاب آقای سیدی، طرح پرسش‌ها و ‌نقد تاریخ ادبیات نگاری در حوزه زبان و ادب عربی است، اما به نظر می‌رسد که نویسنده به بیان کلیات و مفاهیم و تعاریف ادبیات، ارائه نظریه‌های تاریخ ادبیات، بیان سیر تاریخ ادبیات نگاری و روش‌های تاریخ ادبیات نگاری و تأثیر خاورشناسان در این زمینه پرداخته است که الگو مطالب کتاب شباهت زیادی به کتاب‌هایی همچون فی تاریخ الادب مفاهیم ومناهج تألیف حسین الواد و کتاب فلسفه الإستشراق وأثرها فى الأدب العربى المعاصر تألیف احمد اسماعیل لوویچ و کتاب مناهج الدراسه الادبیه فی الادب العربی تألیف فیصل شکریاست. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد کتاب‌های عربی تألیف شده نسبت به کتاب آقای سیدی پخته‌تر بوده و اثر آقای سیدی بیشتر نقل نکات عنوان‌شده کتاب‌های سه نویسنده مذکور بوده است. روش تحقیق در این مقاله بر اساس روش توصیفی – تحلیلی و کتابخانه‌ای است و سپس با روش تطبیق و مقایسه نسبت به مقایسه اثر با آثار مشابه مذکور اقدام شده است. پرونده مقاله