هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه مولفه‌های تاب‌آوری سازمانی و رضایت شغلی با سلامت روان معلمان دوره متوسطه استان کرمانشاه می‌باشد. روش تحقیق توصیفی – همبستگی بوده و روش اجرا پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن دوره متوسطه مدارس دولتی و غیر دولتی شهر کرمانشاه بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد که با توجه به حجم جامعه (N=1000) و بر طبق فرمول کوکران، 286 نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. ابزار اندازه‌گیری تحقیق شامل سه پرسش‌نامه سلامت عمومی (گلدنبرگ)، پرسش‌نامه تاب‌آوری بزرگسالان (فرایبورگ و همکاران) و پرسش‌نامه رضایت شغلی (کندال و هالین) بود که روایی آن توسط اساتید متخصص تأیید و پایایی آن به ترتیب 95% و 89% و 93% به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی شامل همبستگی و رگرسیون استفاده شد.یافته‌های پژوهش نشان داد که بین مولفه‌های تاب‌آوری (شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی، حمایت اجتماعی، انسجام خانوادگی و ساختار فردی) با علائم سلامت روان، رابطه منفی و معناداری وجود دارد و بین ابعاد رضایت شغلی (شغل، سرپرست و همکاران) با علائم سلامت روان، رابطه منفی و معناداری مشاهده شد، ولی بین ابعاد ارتقاء و پرداخت، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای پیش‌بین، شایستگی فردی، حمایت اجتماعی و ساختار فردی قابلیت پیش‌بینی متغیر علائم مرضی سلامت روان را دارند. با توجه به یافته‌های پژوهش مدیران می‌توانند تاثیر مثبتی در بهبود وضعیت تاب‌آوری و رضایت شغلی کارکنان خود داشته باشند. پرونده مقاله