هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی آشفتگی زناشویی براساس طرحواره‌های هیجانی با میانجیگری پرخاشگری ارتباطی در زوجین جوان بود. این پژوهش به روش غیرآزمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین جوان ناحیه 1 و2 شهر ارومیه در سه ماهه اول سال 1401 بود. تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول گرین(1991) 186 نفر مشخص شد که به روش تصادفی انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های آشفتگی زناشویی ویسمن و همکاران(2009)، طرحواره‌های هیجانی لیهی(2002) و پرخاشگری ارتباطی نلسون و کارول(2006) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاری در نرم‌افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد طرحواره‌های هیجانی بر آشفتگی زناشویی اثر مستقیم و معنادار دارد. پرخاشگری ارتباطی بر آشفتگی زناشویی اثر مستقیم مثبت و معنی دار دارد. اثر طرحواره‌های هیجانی غیرانطباقی بر پرخاشگری ارتباطی مثبت و اثر طرحواره‌های هیجانی انطباقی بر این متغیر منفی می‌باشد. اثر غیرمستقیم طرحواره‌های هیجانی غیرانطباقی بر پرخاشگری ارتباطی مثبت و اثر غیرمستقیم طرحواره‌های هیجانی انطباقی بر این متغیر منفی می‌باشد. بنابراین آشفتگی زناشویی را بر اساس طرحواره‌های هیجانی و با میانجیگری پرخاشگری ارتباطی در زوجین جوان می‌توان پیش‌بینی کرد. پرونده مقاله